Bijna afgewerkt

Ik weet het, het gaat nogal vaak over de tuin tegenwoordig, maar ik ben er dan ook zo blij mee, ge kunt u dat niet voorstellen! Eindelijk geen modder meer, of geen molshopen met onkruid.

Deze namiddag hebben ze het gras afgewerkt, en dit is wat het tot nu toe is geworden. De borders moeten nog verder aangelegd worden, en er komt nog haag en een nieuwe brievenbus.

Nu nog snel, voor Bart thuis komt, de tafel en de stoelen erop, wat plantenbakken, en het wordt echt weer tuin. Goh man, was het al maar weer zomer zeg!

En toen was er gras!

Toch stom he, hoe content ne mens kan zijn met een beetje gras! Ik ben er helemaal opgewonden door, en ik kan kort zijn: bekijk gewoon het filmpje, en zeg dan dat dat niet wijs is, of wa!

En toen was er een terras!

Intussen hebben ze hier ijverig verder gewerkt in de tuin, en ik vind het prachtig! Je ziet op de foto’s de werken vooruit gaan.

De sokkel van het tuinhuis is ook al gegoten, en ze zijn volop bezig de tegels rondom rond nog af te werken. Ik ben echt benieuwd, het grote verschil zal er komen wanneer het gras er ligt natuurlijk. Fijn fijn fijn, tuin en al!

Update tuinwerken

Vorige week zijn ze dus al het bestaande komen afgraven: op dag één het organische, twee dagen later steentoestanden en andere rommel. En toen was het wachten, want de opbouw was pas deze week gepland.

En jawel, maandag stonden er hier twee andere, die contouren begonnen uit te tekenen en vooral veel stabilisé aanvoerden, zodat ze konden beginnen met het terras. Zo zag het er uit na gisteren en vandaag: het terras al in de stabilisé, en een begin van het pad rondom het huis. Ik vind het alvast prachtig!

Nog meer verdwenen tegels

De tegels die effectief nog op de grond lagen, zijn intussen in de container verdwenen, na de graafwerken per kraan. Ik had echter de tegels van het vroegere terras destijds ook bijgehouden: de tuinplannen waren toen nog een verre droom, en we wisten niet of we die tegels nog gingen nodig hebben. Er lagen er dus een zestigtal opgeslagen achter het huis, en die zijn twee dames op hoge hakjes vandaag komen ophalen. Chapeau voor hen, want ze waren ouder dan ik, en die tegels wegen behoorlijk wat. Maar ze zagen het volledig zitten, en hebben er een vijftigtal mee. De laatste overgebleven elf stuks worden in de loop van de week nog opgehaald door iemand die net dezelfde tegels heeft, en wat uitbreiding kan gebruiken. Alleen jammer dat die niet eerder had gereageerd, want voor haar zou het extra fijn geweest zijn.

Maar bon, ik ben al mijn tegels eindelijk kwijt, en ik heb er een aantal andere mensen gelukkig mee gemaakt. Meer moet dat toch niet zijn, toch?

Graafwerken, deel twee

Die mannen hebben hier intussen vrolijk verder gedaan, en een gigantische kattenbak geschapen. Want ik vrees dat de kat momenteel de enige is die het leuk vindt, voor ons is het een enorme modderpoel momenteel. En die mannen zijn compleet vergeten iets te voorzien als voorlopig pad naar de voordeur. Ik heb dan maar eens gebeld naar de tuinarchitect, en die ging morgenvroeg paletten komen leggen. Ik mag het hopen, eigenlijk, want de modder in de hal is niet te overzien.

Het is elk geval wel indrukwekkend om zien…

En toen kwam de kraan…

Dat de tuin al lang op mijn zenuwen werkte, is niks nieuws. Maar vandaag werd ik zowaar zenuwachtig bij wat er in die tuin gebeurde. Hij wordt namelijk quasi helemaal afgebroken. Alle tegels gaan eruit (behalve het kleine stukje helemaal achteraan aan mijn bureau, en het paadje langs de haag aan de vroegere voordeur), alle gras wordt afgegraven, en alleen mijn struiken vooraan blijven staan. Het tuinhuis is intussen al weg, maar ook dat beton verdwijnt, samen met het houthok. Er komt een nieuw langwerpig tuinhuis langs de haag, en het hout wordt erachter gestapeld. Waar het houthok stond, komt een klein moestuintje voor Kobe, en die ziet dat al helemaal zitten.

Maar nu wordt er dus gegraven, door twee jolige zestigers met een ongelofelijke precisie. Ik denk dat die man op de centimeter kan graven, niet normaal.

Vandaag, dag één, hebben ze al het groen mee, al het organische materiaal. Mijn hortensia en de magnolia zijn netjes uitgegraven en voorlopig aan de andere kant weer in de grond gestoken, en ook de kleine haagjes zijn voorlopig gered.

Best dat het op zijn kraan staat dat het goed komt, want ik hou mijn hart vast. Zalig gevoel voor humor, dat wel.

IMG_9392

Vrije dag, tuindag

Het kwam heel goed uit: de kinderen hadden vandaag een pedagogische studiedag, en wij onze facultatieve vrije dag. Met andere woorden: we waren gezellig samen thuis vandaag. Dat kwam eigenlijk dubbel goed uit, want aangezien we het nieuws hadden gekregen dat ze over twee weken aan de tuin beginnen, moest hij wel leeggehaald worden. Momenteel staat hij nog vol potplanten, tuinmeubelen, schommel en andere rommel. En dan spreken we nog niet over het tuinhuis, dat ook weg gaat, en dus helemaal leeg moest.

Maar ik heb ronduit zalige kinderen. We trokken allemaal vuile kleren aan, en begonnen eraan. De kleintjes haalden alle dingen uit het tuinhuis, Wolf en ik deden de grote stukken, haalden de rekken eruit, sleepten die naar de garage, en de kleintjes zetten alle kleine dingen opnieuw op die rekken. Op een klein uur was het tuinhuis leeg en de garage vol, dat wel.

En toen braken we de schommel af. Letterlijk. Het houten frame was eigenlijk al een tijdje niet echt betrouwbaar, en dat bleek duidelijk toen we het afbraken: je moest amper kracht zetten op de ladderbalkjes om ze af te doen breken. Hmm. De tuigen op zich zijn netjes opgeslagen, maar er moet dus een nieuw frame komen. Juist ja.
Ook de tuinmeubelen werden naar binnen gesleept, en toen zag het er meteen al helemaal anders uit. Leeg, en groot, eigenlijk.

Volgend weekend nog de planten binnenhalen, en we zijn er klaar voor. Oh, en ook proberen of er iemand het tuinhuis en/of de stenen wil. ’t Zou zonde zijn als dat allemaal de container in vliegt.