Geplaatst op

Kerstdag 2016

De dag begon zoals elke goeie kerstdag: met lang uitslapen en versgebakken koffiekoeken. Enfin, voor mij toch: Bart werd uit zijn bed gezet door Kobe, die dolgraag met zijn experimenteerdoos wou spelen, maar na een akkefietje gisterenavond dat niet meer mocht zonder toezicht.

Kobe was door het dolle heen:

Er werden kleuren gemengd, ballonnen opgeblazen door chemische reacties, dat soort dingen.

En ’s middags werd er uiteraard gegeten bij Omaly in Ronse. Er was een poging tot de jaarlijkse familiefoto, maar mijn volk is moeilijk in toom te houden, vrees ik.

Omaly begint eindelijk in te zien dat die diners niet zo uitgebreid hoeven te zijn, en dus waren er hapjes, was er heerlijke pompoensoep, een hoofdgerecht met kalkoen, warm fruit en kroketjes, en taart als dessert.

Eigenlijk waren we vrij vroeg weer thuis, ideaal om allemaal lekker samen nog naar een film te kijken. En een aflevering van QI ^^

 

Geplaatst op

Zomerse zondag

De dag begon weliswaar met croissants, maar daarna vooral met opruimen en kuisen. Merel stofte af, Wolf stofzuigde (zoog stof, stofzoog?), Bart was al volop bezig in de keuken, en ik deed de was, dirigeerde, en kuiste de badkamers.

Tegen twaalven kwam Nelly toe, mijn pa was helaas een pak later. Bart had voor succulente hapjes gezorgd: zalm die langzaam gegaard was in een stevige bouillon, met lompviseitjes, zalmeitjes, en bolletjes Sauterne, afgewerkt met een streep mierikswortel. Machtig lekker!

IMG_5536

Hij had zich daarnaast ook beziggehouden met het snijden en bakken van verse frietjes, en die mochten er ook zijn! Hij had – terwijl ik ergens boven bezig was – ook al de mossels gekuist, zodat ik ze enkel nog maar te bereiden had. Niet dat daar veel werk aan is, maar mijn ‘recept’ oogst nog altijd veel lof: mosselgroenten, dan de mossels, water, peper en zout. Laten koken tot ze open zijn, dan behoorlijk veel dille erbij en lichte room, en voilà!

En als dessert had Bart verse ananas gesneden met muntsuiker: blijft een fantastische combinatie, thx Jamie Oliver!

Daarna moest er dringend neergelegen worden door de oudjes, ruimde Bart op, ging Kobe spelen met een vriendje dat was langs komen waaien, en vond Wolf dat plaat nummer drie en vier ook dringend in het oranje moesten. En wie ben ik om dat tegen te spreken?

En toen was er taart. Uiteraard.

Toen de grootouders weg waren, moest Merel dringend mediteren. En later, toen ze in bed lag, speelden we met zijn vieren nog Warhammer Quest. Veel te laat voor Kobe, maar wel heerlijk. Fijne dag. Serieus.

Geplaatst op

Pokémon cake

Kobe wist vrij snel welke taart hij wilde: een pokémon taart! Hijzelf speelt geen Pokémon Go!, maar zoals bij alle andere spelletjes wil hij er wel alles over weten, en dus leest hij vanalles, bekijkt hij filmpjes, en is hij onze wandelende encyclopedie. Handig, dat wel.

Ik zag het niet meteen zitten om een pikachu of zo te maken – zoals drie jaar geleden de Wrecking Ball – maar zo’n pokéball, dat moest wel lukken. De cakevorm hadden we eergisteren gehaald, de cake zelf gisterenavond gebakken. Om de voetbalzeshoekjes te maskeren, ging er eerst een dikke laag slagroom over. En daarna was het een kwestie van marsepein uit te rollen. Ik dacht dat ik nog bruikbare suikerpasta had, maar dat bewaart dus blijkbaar niet: keihard, en met een voze smaak. Wij dus naar de Aveve om verse marsepein.

Kobe en Merel rolden, ik sneed in vorm en legde over de cake, en werkte dus ook af. Het resultaat mag er best zijn, maar volgende keer doe ik er nog een extra rondje bij, denk ik.

Kobe was in elk geval in zijn nopjes, en het smaakte nog ferm lekker ook.

Geplaatst op

Van Chinees, choco en chique taartjes

Of hoe vat je een middagje Max samen?

In de voormiddag had ik deliberaties, en ik moest maar langskomen wanneer ik klaar was. Max woont op een paar straten van de school en had toevallig een dagje vrij, ideaal dus.

We geraakten meteen aan de klets, bestelden een Chinese rijsttafel voor twee waar ze met gemak nog een keertje van kunnen eten, en kletsten intussen verder. Want kletsen, dat kunnen Max en ik allebei als de beste. Tekenen daarentegen, dat is vooral zijn ding. Wat ik niet wist, is dat hij blijkbaar ook een meester is in het zelf maken van choco. Ik kreeg namelijk een pot in handen gestopt, en zei daar geen nee tegen. Ik laat u nog wel weten of hij smaakt. EDIT: de choco is fantastisch, maar voor mij mocht hij nog donkerder zijn. De calorieën moet je er wel bij pakken, vrees ik.

In de loop van de middag kwamen vrouw- en kleine-zoonlief thuis, en mevrouw werd prompt weer de deur uit gestuurd, op jacht naar taartjes. Max had het in zijn hoofd gestoken dat er taartjes moesten zijn bij de koffie, en man, ook daar zei ik geen nee tegen, want de merengue was schitterend!

Intussen kwam ook de oudste zoon thuis, praatten we nog even, en installeerden een legale kopie van Paint Shop Pro op mijn PC. Ik kan niet zeggen hoe gelukkig ik daarmee ben! Niet dat ik het veel ga gebruiken, wellicht, maar als ik dan al eens aan een foto of een logo wil prutsen, kan ik het tenminste zelf.

Mijn middag Max was er dus vooral eentje van genieten en profiteren: middagmaal, taartjes én fijne software. Maar vooral: bijzonder fijn gezelschap, en dat maakt het einde van het schooljaar opeens weer een pak draaglijker.

Merci, Max!

Geplaatst op

Laatste lesmaandag

Mijn laatste maandag om les te geven, was meteen ook een vrije dag voor de kinderen. Een en ander resulteerde in een Bart die al vroeg weg was, en een ontbijt buiten op het terras, in pyjama. Zalig gewoon!

En omdat maandag taartdag is, en ik beloofd had om de laatste dag taart te bakken, stond ik dus nog deze voormiddag appelcake te maken. Ik had de kinderen gevraagd het eigenlijk te doen, maar ik denk dat het sneller was geweest als ik het zelf had gedaan :-p Maar hij was wel lekker, dat wel.

Alleen was die afspraak precies niet helemaal duidelijk geweest: ook een paar van de jongens hadden taart mee, omdat ze dat in de loop van het schooljaar nooit hadden gedaan. Sebastian had iets rolachtigs met een notenvulling mee, ik vermoed Duits: vrij droog, maar zeer lekker! En Tibo had appelcake gekocht, maar die heb ik in de ijskast gezet tegen morgen.

We aten buiten, en Pieter van de overburen kwam al vrolijk meespelen in het kleine zwembadje. Ik had ons pa gevraagd om te komen babysitten, maar die was vergeten dat hij eigenlijk vanmiddag al ging eten met Jeroen en diens gezin, want die hadden ook een lesvrije dag. Enfin, de kinderen konden nu echt wel even alleen zijn, Pieter en Wolf zijn geen kleintjes meer. De tubes zonnecrème werden gretig gebruikt, en ik ging lesgeven.

Toen ik terugkwam, zat er hier een opa te genieten van zijn kleinkinderen, en waren er opnieuw epische waterballongevechten losgebroken.

En Merel, die had nog een ander gebruik voor die ballonnen gevonden.

IMG_4246

Ons pa bleef nog eten ’s avonds, en genoot duidelijk intens van de familiesfeer en de vele drukte. Heerlijk, gewoon.

 

Geplaatst op

Verjaardagsfeestje voor Marie-Julie

Mijn metekindje werd zes vorige week, en kreeg vandaag daarom een zeer fijn feestje! Er was, zoals de traditie intussen vereist, een véél te grote koude schotel, er waren vooral massa’s hapjes vooraf (kan niet missen dat die koude schotel te groot was) en er was taart. Er was ook bijzonder veel gejoel boven, vooral toen Jeroen even “oortjesvlees” ging spelen. En eigenlijk was het vooral een zeer gezellige, fijne middag.

Geplaatst op

Taartdag, op dinsdag deze keer

Ik had aan mijn zesdes beloofd dat ik, voor mijn verjaardag, in de laatste lesweek wel een kokostaart ging bakken. Alleen had ik er destijds uiteraard niet op gerekend dat ik op weekend zou geweest zijn. En daarbij, het was compleet uit mijn hoofd gegaan.

Ik stond rond kwart na twaalf onder de douche, toen het me plots te binnen schoot. In vijftien haasten heb ik me afgedroogd, ben nog halfnat naar beneden gecrosst, heb de oven aangezet, en zag pas toen dat ik blijkbaar niet genoeg kokos en eieren meer in huis had. Damn, ik had het nog net kunnen halen, denk ik. Soit, geen taart dus deze namiddag. Maar, zo verzekerde ik hen, je krijgt er dan morgen in de speeltijd, we hebben toch het uur ervoor en erna les.

Natuurlijk was er vandaag wel nog Arduinoles, de laatste. Een en ander betekende dat ik om half tien nog aan die taart moest beginnen. Gelukkig duurt het amper een kwartiertje om ze te maken, en heb ik morgenvroeg nog wel even tijd om ze te versieren. En het heeft het voordeel dat ik lekker zelf de spatels en de kom kan uitlikken :-p

Maar: weer goed bezig, Rombaut! Tijdsmanagement, het zal nooit mijn sterkste punt worden. En tegen vrijdag dan nog eens, voor mijn vijfdes.

Enfin, hier nog even een paar foto’s van de voorgaande baksels, zowel van vijfdes als van zesdes. Sommige heb ik gewoon niet gefotografeerd omdat ze zodanig lekker waren dat ik het gewoon vergat.