Sneeuw

Tsja, waar kan je het anders over hebben op een dag als deze?

Sneeuw dus.

Ik pakte de jongens stevig in, en papa ging te voet met hen door de sneeuw met de slee naar school. Ze genoten ervan, denk ik.

sneeuw01

sneeuw02

Zelf zette ik ons meisje af, en reed voorzichtig richting mijn school.

Daar nam ik in de speeltijd een paar fijne foto’s:

sneeuw03

sneeuw04

sneeuw05

en ook vanuit mijn lokaal was het zicht prachtig:

sneeuw06

Tussen twaalf en een geef ik normaal gesproken les aan de zesdes, maar meer dan de helft van de klas was op museumbezoek, en dus kon ik niet echt leerstof geven, enkel toezicht houden. En toen vroegen een paar zesdes of ze een sneeuwman mochten maken, zo buiten mijn venster, zodat ik ze nog in de gaten kon houden. Uiteraard.

sneeuw07

sneeuw08

Enfin ja, de meisjes maakten een sneeuwman, de jongens hielden het bij één enorme bal.

Over de middag had ik toezicht aan de schoolpoort (pasjescontrole), en toen maakte ik de kapitale fout om op te merken dat ik zelfs nog niet één sneeuwbal op mij had gehad. Foutje. Goh ja, je weet dat het een goed sneeuwgevecht was, als je make up uitgelopen blijkt te zijn ^^

Al bij al heb ik dus niet echt last gehad van de sneeuw. Ik ben alleen benieuwd voor morgen, wanneer het nog eens lekker vriest op die sneeuw. Ik vermoed dat het dan nét iets gladder zal zijn. Dat belooft, want morgen ben ik het die de jongens met de slee naar school brengt.

Sneeuw

Dat het sneeuwt, hoef ik u niet meer te vertellen, zeker?

Ik zat rustig aan mijn bureau deze namiddag, toen er eerst zo van die minivlokjes vielen, je zag ze met moeite. Een half uur later vielen er van die dikke dikke vlokken aan een serieus tempo, en trok ik welgemutst mijn laarzen aan, nam de versgekochte sneeuwschep ter hand, en ruimde het voetpad. To no avail, want tegen dat ik goed en wel aan de brievenbus was, zag het aan de garage alweer compleet wit. Ik gaf het op, genoot van het landschap, pikte rond vijf uur de jongens op, en ging daarna opnieuw aan het werk.

sneeuw

Tegen dan was het gestopt met sneeuwen, en vonden de jongens het heerlijk. Het is wel geen plaksneeuw, dus een sneeuwman lukte niet, maar zo’n sneeuwschap, man, da’s een gerief! Wolf heeft er gigantisch wijze dingen mee zitten maken, heeft de volledige oprit vrijgeschept, en Kobe deed ongeveer hetzelfde met een vuilblik.

Het resultaat was een sneeuwberg, en twee kinderen die doodop waren :-p

Omdat ik eigenlijk geen zin had om nog naar de bakker te rijden en het gisteren lichtmis was, ging ik pannenkoeken bakken. Bart had zijn meeting afgezegd, ging Merel oppikken, en rond kwart over zes thuis zijn 🙂 Alleen was dat buiten de file aan Meulesteebrug gerekend: ik ben om half zeven in zevenendertig haasten in mijn auto gesprongen om Merel te halen, terwijl ik mijn pannenkoeken maar even van het vuur haalde.

Soit, tegen zeven uur zat iedereen hier smakelijk pannenkoeken te eten, en nog ietsje later was Wolf gewoon van pure vermoeidheid in de zetel in slaap gevallen, terwijl Kobe nog zat te eten.

Wolfslapen

Maar het was wél een fijne dag!