Hot Shots quiz in Destelbergen
Eddy had ons uitgenodigd om mee te doen met de Hot Shots quiz in Destelbergen. We = Eddy, Stijn, Nicholas en ik, want Tom deed mee met Ali Chemicali, zijn andere quizploeg die een stuk beter genoteerd staat dan Richard the Turd. Hij was ons al de hele tijd aan het uitdagen, goedsemoeds uiteraard, dat wij spectaculair gingen verliezen. Quod non. Het werd een amusante quiz en we eindigden spannend vijfde, met Ali als derde. Niet slecht dus, helemaal niet slecht. We waren in goede doen, denk ik dan.
En als prijs heb ik een hele fijne roze sjaal meegenomen die ik in een kerstpakje voor Merel heb gestoken, en die ze echt wel leuk vond.
En achteraf, ergens zo rond half één ’s nachts, ben ik nog wat verderop een cacheke gaan zoeken in het donker, kwestie van even uit te waaien na de drukte en het lawaai.
Quizje in Aalter
Een dikke week geleden stuurde Tom me een berichtje: of ik zin had in een quiz in Aalter vandaag, samen met Stijn en Franske.
Vandaag stuurde ik hem dat de rug niet optimaal was en dat hij gerust nog een vervanger mocht zoeken, maar dat lukte niet meteen, dus stond ik om acht uur in Aalter. Het werd een ernstige, moeilijke maar eigenlijk zeer amusante quiz, waarbij we – en zo slecht zijn we eigenlijk niet, dacht ik – derdelaatste werden. Er zaten verschillende sterrenploegen bij de deelnemers, dus dat viel eigenlijk wel te verwachten. Maar ik heb me echt goed geamuseerd, deels ook door het gezelschap natuurlijk, maar echt veel tijd om te kletsen heb je niet: het tempo ligt hoog bij dit soort quizzen.
Maar yup, laat maar komen: dit was echt amusant!
(En dat ik om half één ’s nachts in de halve mist en de vrieskou nog wat verderop naar een boomtop stond te turen om daar een cache te zien hangen, mijn hengel te pakken en pas dan te realiseren dat ik de hengelhaak niet mee had, daar gaan we over zwijgen).
365 – 02 december 2023 – godsvrucht in een Aalterse parochiezaal
Zo’n typische woensdag
Het was me weer het dagje wel, vandaag. Beetje druk, zou men durven denken. Ik moest gelukkig maar om 10.10 uur op school zijn, zodat ik nog tijd had om pompoensoep te maken. Ha ja, want ’s middags was er de Latijnolympiade, en dan breng ik altijd verse soep mee.
Soit, eigenlijk moet ik ten laatste om tien uur in de auto zitten, wil ik op tijd zijn. Deze keer wachtte ik met de computer in de aanslag tot tien uur, want dan ging de opgave voor de olympiade online komen. Quod non.
Ik reed naar school, zette mijn spullen in het lokaal, liet de leerlingen zich installeren en ging de tekst downloaden, want ook al zijn er maar twee leerlingen die officieel meedoen met de olympiade, het was voor iedereen een goeie toets. Maar nee hoor, geen tekst te bespeuren. En de verantwoordelijke van de olympiade nam zijn telefoon niet op. Grrr. Ik ging ze dan maar de tekst van vorig jaar laten vertalen, maar net toen ik die ging uitdelen, kreeg ik telefoon van Guido en stuurde hij me de opgave per mail door. Problemen met de server, zo bleek. Murphy dus, voor een keer dat ik zesdes heb op woensdag en ze dus al om tien over tien kan laten beginnen, in plaats van in de namiddag.
Bon, tegen goed half elf konden ze allemaal starten en kon ik ook zelf de tekst vertalen.
Door het hele gedoe was ik pas na twee uur thuis, maar gelukkig had ik mijn kine sowieso al afgezegd, want het ging nipt worden.
Ik kreeg eventjes respijt thuis, en twintig voor vijf stapte ik met Merel in de auto voor haar muzieklab om vijf uur. Ik wilde echter nog snel in de H&M voor haar verjaardag morgen een groene strik halen voor in haar haar, want die wilde ze graag. Alleen wilde ik daarna nog een koffie drinken in de Labath, en die nemen maar bestellingen op tot half zes. Ik ben dus in sneltempo naar de Veldstraat gestapt, heb daar die strik gekocht, en zag dat ik nog een zevental minuten over had om in de Arpeggio een set snaren te halen voor een ukulele – later daarover meer, want dat is een verhaal op zich.
Nog net op het nippertje plofte ik neer in de Labath, waar ik eigenlijk zelfs niet meer moest vragen wat ik wilde. Enfin, rustig even gelezen, om vijf voor zes mijn bestelling in de Arpeggio opgehaald, en dan met Merel naar huis.
Echt koken hoefde niet, want zoals vrijwel altijd had Bart nog meer dan genoeg eten voorzien en konden we gewoon opwarmen.
En toen repte ik me naar het Westveld in Sint-Amandsberg om er de quiz te spelen. Echt fijn om opnieuw te quizzen, ik doe dat eigenlijk echt graag, en mijn team is ook de max van een groepje idioten. Ik voel me helemaal thuis!
Iets voor twaalven was ik thuis en kon ik nog het huis beginnen versieren voor Merels verjaardag: slingers, ballonnen en al haar cadeautjes.
Yup, beetje druk, zei u?
Eindelijk weer quiz!
Ik kondigde het eerder al aan: we gaan eindelijk weer quizzen met het SQ!
Gisteren traden we dan voor het eerst weer aan, in het Westveld in Sint-Amandsberg. Een prima geschikte zaal met beamer, alleen werkt de geluidsinstallatie niet helemaal mee, maar bon, daar konden we omheen werken.
De afgelopen dagen hadden we met ons team de quiz in elkaar gestoken: negen gewone rondes, één fotoronde. Veel vragen kreeg ik door van Tom, onze doorgewinterde quizzer, en dat bleek dan eigenlijk ook een beetje te hoog gegrepen. We hadden in totaal maar liefst 13 vragen waar geen enkele ploeg het antwoord op wist. Toegegeven, er zijn momenteel maar 7 ploegen, maar dan nog… Ik heb er wel immens veel tijd in gestoken: alle vragen netjes uitschrijven, elke ronde volgens een thema, en bij vrijwel elke vraag ook een afbeelding voor de powerpoint.
Ik heb me wel prima geamuseerd met de presentatie op de avond zelf: het mocht al eens wat sarcastisch zijn, we spelen dan ook al jaren samen. En ik had het gevoel dat het ook wel door het publiek gesmaakt werd, al was het wat te moeilijk. We zijn in ieder geval vertrokken…
Maar, mochten er nog mensen zijn die graag mee komen quizzen met een eigen team: graag! Elke tweede woensdag van de maand, in totaal tien keer, in Sint-Amandsberg, van half negen tot ergens rond elf uur. Voor meer info stuur je me maar een berichtje!
(Oh, en de rare versiering op de foto? Dat was blijkbaar blijven staan van een Syrisch trouwfeest, en mijn dierbare ploeggenoten konden het niet laten dat achter mij te zetten. Of wat had je gedacht?)
Nieuw quizseizoen, eindelijk!
Ik denk dat ik al bijna dertig jaar meedoe met het kwisconvent van de UGent, het SQ. We zijn destijds begonnen met allemaal groepen oud-leden van de studentenclubs en -verenigingen, en via Jeroen zat ik dus bij het Oud-VEK. Ik heb jaren met ons ma meegespeeld en tal van vrienden en vriendinnen zijn er ook de revue gepasseerd. Jeroen zelf speelde minder en minder mee, en de laatste jaren hadden we zo’n beetje een vast basisteam: ikzelf dus, met Tom (doorgewinterd kwisser, zit ook in gerangschikt team Ali Chemicali), Stijn, Eddy en Nicolas. Met die laatste vier spelen we ook af en toe eens met Richard The Turd. Ja, dat komt ervan als je drie mannelijke veertigers je teamnaam laat beslissen…
Door corona lag uiteraard ook gans de quiz op zijn gat, en toen bleek het bijzonder moeilijk om het quizconvent terug opgestart te krijgen. Onze vaste locatie, de Union Sandeman onder de Sint-Pietersabdij, was plotseling echt duur geworden en is intussen blijkbaar ook zelfs opgedoekt. De zoektocht naar een nieuwe locatie bleek bijzonder moeizaam: we hadden iets dat toegezegd had maar op het laatste nippertje alsnog zijn staart introk.
In seizoen 2022-2023 is er dus ook niet gespeeld geweest, en ik vreesde het ergste voor het quizconvent. Maar kijk, er is een nieuwe locatie in Sint-Amandsberg, in het Westveld, en er zijn nog acht ploegen van de oorspronkelijke 30+ over, maar bon, we kunnen weer spelen!
We zijn zelfs akkoord gegaan om als eerste te organiseren, dus ik weet nog wat gedaan de komende weken, maar bon: op tien oktober gaan we weer van start! En ik, ik zie het compleet zitten!
Quizje
Vandaag was het een beetje een spreidstand op school: om half negen begonnen mijn vijfdes aan hun niet-behandelde tekst en moest ik dus even toezicht doen in de grote zaal en eventuele vragen beantwoorden.
Om 9.20 uur had ik echter les tot 11.00 uur met mijn tweedes. Nu, dat is hun laatste les Latijn, hun laatste volledige lesdag, en mijn collega Sam en ik zagen het niet zitten om nog echt nieuwe les te geven, aangezien ze toch geen examen hebben.
In de plaats daarvan hadden we een quiz voorzien voor al onze leerlingen samen, over de leerstof van het hele jaar, zowel cultuur als grammatica. Ze kregen vier ronden van elk 8 vragen voorgeschoteld op papier, 3 kahootronden – waaronder eentje volledig aan Grieks gewijd – waarbij niet de tijd telde, maar enkel de goede antwoorden, en dan nog een tafelronde met rebusachtige dingen. Ik moet het toegeven: ze gingen er echt volledig voor! Ikzelf speelde quizmaster, terwijl Sam de oncontesteerbare jury was.
De winnaars waren overigens niet het gedoodverfde groepje jongens, maar wel een groepje meisjes dat het haalde met één punt verschil. Goed gedaan, dames!
Oh, en om 11.00 uur moest ik het opruimen aan Sam laten, want dan moest ik zelf nog mondeling examen gaan afnemen van enkele vijfdes. De bedoeling was eerst geweest dat dit zou aansluiten op de versio, maar de roostermakers waren uit het oog verloren dat ik ook nog zo’n klein beetje moest lesgeven. Tsja.
Maar de examens waren goed, de quiz was goed, en ik was content. Meer moet dat niet zijn.
Quiz in Aalter
Het was lang geleden, aangezien het Quizconvent is opgedoekt, maar eindelijk was er nog eens een quiz, deze keer niet onder de naam Richard the Turd, maar de Ali Chemicali die ook gerangschikt staat. Spelen deden we met Eddy, Tom, Lieven (die nota bene de directeur van de Voskenslaan is, dat wist ik dus niet) en ikzelf. En het niveau was ernaar: geen C/D-quiz maar een B/C niveau.
Wat me dus wel opviel: behalve de organisatie waren er naast mezelf nog welgeteld twee vrouwen. Op 24 ploegen van 4 man. Euhm.
We zijn niet laatste geëindigd en daar ben ik blij om, maar ik heb me wel goed geamuseerd, en sommige rondes zaten geniaal in elkaar.
En nu hopelijk snel opnieuw ergens een quiz.
Merelbeeks quizke
Het quizconvent heeft nog steeds geen nieuwe locatie en is dit jaar dus niet opgestart. Bummer, ik mis het wel, mijn maandelijkse quiz.
Maar Richard the Turd tekende present in Merelbeke, in de lagere school aldaar. Edward, de opperturd, zijn kinderen gingen daar naar school, vandaar, en ook Nicolas zijn kinderen zitten daar. We werden aangevuld door Eddy’s dochter, want de rest van de Turds zaten op een andere quiz.
Grappig was dat ook mijn adjunct-directeur daar was, samen met de directeur van de Middenschool Voskenslaan en de ICTer van de scholengroep.
Het was best een amusante maar behoorlijk wisselende quiz, en bij de eerste tussenstand stonden we nog eerste. Helaas, een uitgebreide tafelronde over de Hundelgemsesteenweg heeft ons de das omgedaan, denk ik. We waren uiteindelijk derde, ook niet slecht, maar ik heb me echt wel goed geamuseerd. Meer moet dat niet zijn.
