Geplaatst op

Nieuwjaren, deel 3

Zaten we gisteren nog in Machelen bij Roeland, dan waren we vandaag op restaurant met de De Waelekes. Bij Nelly in Triamant is er wel een degelijk restaurant, maar toch niet voor dit soort dingen. Bij Koen geraakt Nelly de trap niet meer op, en kerstmis was al bij ons. Nelly is gelukkig fan van ’t Konijntje, en wij ook, en we zaten deze keer ook met ons familie achteraan, een pak rustiger.

Er werd gegeten, er werden nieuwjaarsbrieven voorgelezen – Wolf is peter van Bo, Bart van Liv, en Koen van Wolf en Else van Merel, brieven genoeg – en er werd fijn gediscussieerd over vanalles en nog wat, van corona-impact over woke tot alle mogelijke financiële onderwerpen.

Merel was door het dolle heen over het cadeau van haar meter: een escape gezelschapsspel en vooral het plan om samen ook eens een échte escape room te doen. Ze stond zowaar te springen!

En het eten was opnieuw meer dan oké.

En als kers op de taart stopte ik op de terugweg nog even bij de molen op de Hotond, het hoogste punt van Oost-Vlaanderen, voor een snelle geocachefoto.

Fijne afsluiter van de kerstvakantie!

Geplaatst op

Nieuwjaren, deel 2

We hadden op nieuwjaar zelf bij Gwen en Erik ‘gevierd’, vandaag hadden we met de Rombautjes afgesproken bij Roeland thuis. Er waren uitgebreide hapjes, een nog veel uitgebreidere kaasschotel, en uiteraard waren er nieuwjaarsbrieven. Zo hoort dat, al is het bijna gedaan. Voor Merel en Marie-Julie waren het de laatste, Marne hangt er nog één jaartje aan. En de jongens, die hadden er allemaal eentje opgezocht op hun telefoon en die voorgelezen.

Het werd eigenlijk een best gezellige en vooral lekkere avond, en het deed wel deugd de familie nog eens samen te hebben, ook al werd er niet gekust en geknuffeld. Tsja.

We hopen nog steeds op een beter jaar…

Geplaatst op

Nieuwjaarsterrasbezoek

Jawel, eind februari en wij moesten nog gaan nieuwjaren. Heh, eigenlijk zijn we ook nog niet bij mijn oudste broer geweest, maar met die corona mag het eigenlijk ook nog steeds gewoon niet.

Tenzij op een terras, natuurlijk. En laat dat nu zijn wat Koen en Else echt wel hebben: comfortabel, overdekt, en met toegang langs de tuin. Alleen wisten we drie weken geleden, toen we dit vastlegden, nog niet welk weer het ging zijn.

Je zou kunnen stellen dat we een beetje geluk hadden met het weer: 16° in de schaduw, dat maakte het fantastisch lekker in de zon. We zaten buiten, luisterden naar nieuwjaarsbrieven, aten taart, genoten van de zon, genoten van het gezelschap en de babbel, enfin, een zeer aangename namiddag dus.

En vooral: ik ben er nu wel zeker van dat ik iets boven mijn terras wil: een luifel of een vaste overkapping.

Geplaatst op

Gezellig buiten nieuwjaren

Eigenlijk was het al ergens voor de herfstvakantie gepland, denk ik: Merel zou eens een nachtje gaan logeren bij Marne, en dus Roeland en Sarah. Coronagewijs was dat misschien niet evident, maar ze zijn allebei jonger dan 12, op zich kon het wel, vonden we. De meisjes hebben al zo weinig…

Helaas, toen zaten we plots in quarantaine en kon het uiteraard niet. Meh. En toen stelde Sarah opnieuw de vraag: of ze dit weekend niet mocht komen? Goh, uiteraard! Merel werd dus opgepikt door haar meter om 19.00 uur aan haar dansles, tetterde blijkbaar honderduit in de auto richting Deinze, en genoot ervan om eindelijk haar nichtje nog eens terug te zien.

Vandaag zetten wij (= de rest van het gezin) dan aan tegen een uur of vijf richting datzelfde Machelen: Roeland had me verzekerd dat ze een fijn winterterras hadden en dat er hapjes gingen zijn, en nieuwjaarsbrieven. Ideaal!

En effectief: zij hebben buiten op hun terras hun partytent opgezet met drie terraswarmertjes – lang leve de overschot van de zonnepanelenelektriciteit die toch op moest – en het was er bijzonder gezellig. Sarah had een schitterend hapje voorzien: een brie, omgeven door kleine broodjes, die je gewoon in je oven moet zetten. Dat ga ik ook eens zoeken, zeg!

En Roeland had dan nog een zalige lasagne voorzien, we hadden meer dan genoeg gegeten!

En intussen werd er buiten op het bevroren gras gevoetbald en onnozel gedaan, ik had de indruk dat de jongens daar ook wel eens nood aan hadden.

Tegen half tien zijn we aangezet richting huis, met de wetenschap: ook in de winter kan het best aangenaam zijn om buiten te zitten! Al is Bart het daar nog steeds niet volmondig mee eens.

Geplaatst op

Nieuwjaren

Eind februari nog nieuwjaren, faut le faire. Maar de enige zondag in januari dat de drie kinderen konden, kon ons pa zelf niet. En we hebben blijkbaar alle drie nogal volgeboekte agenda’s. Tsja.

Maar vandaag zaten we allemaal rond twaalven in de Scheve Zeven in Zomergem. Er was lekker eten, de kinderen speelden mooi samen, en wij probeerden te praten in de nogal luidruchtige omgeving.

Mijn broer ging op een bepaald moment toch weer aan het stoken, waarop ons pa tegen mij begon te roepen, en ik kan dat momenteel écht niet hebben: ik zit op mijn tandvlees, kijk ongelofelijk uit naar volgende week, en dus ging ik gewoon even in de auto zitten. Allez ja, liggen, want de rug doet het niet onder al die stress.

Bon, Jeroen kwam vragen om terug binnen te komen, en toen ook Bart dat vroeg, deed ik dat maar. Na het dessert trokken we dan naar ons pa zijn woonkamer om daar nog de nieuwjaarsbrieven te lezen.

Missie geslaagd, en dat nog vóór eind februari :-p

Geplaatst op

Nieuwjaren in Ronse

Zag Nelly het vorige week nog niet zitten om mee te gaan op restaurant, nu was ze wel degelijk netjes opgekleed en klaar om in het restaurant van Triamant samen met ons te lunchen. Ze had de menu ook op voorhand besteld: paté als voorgerecht en een hertenstoofpotje met witloof en kroketjes. Een dessert hoefde niet, al had ze wel een digestief voorzien.

We aten namelijk taart op haar kamer, terwijl de nieuwjaarsbrieven werden voorgelezen en het nieuwjaarsgeld en/of cadeautjes werden uitgewisseld.

Merel kreeg zowaar een ticket om samen met Else en Liv naar Ketnet Musical te gaan, en ik wist dus niet dat dat kind zo hard kon glunderen…

Daarna ging Bart nog even nonkel Staf bezoeken en reed ik met de kinderen naar huis, maar eerst hebben we nog snel de cache opgepikt die achter Triamant ligt. Nog een chance dat ik Wolf mee had…

 

Geplaatst op

Nieuwjaren, deel 3

Ha ja, als je niet alleen familie als meters en peters hebt, maar ook nog een goede vriend van de familie, tsja, dan moet je ook daarmee nieuwjaren natuurlijk.

Dirk en Ilse hadden ons uitgenodigd om samen met hen vandaag een glas te drinken onder de Stadshal – de Gentse nieuwjaarsdrink – en daarna te eten in Café Théâtre. Ik moest echter eerst ons pa gaan halen in het ziekenhuis, en zag dat staan ook niet meteen zitten om zolang recht te staan. Bart is dus al om elf uur doorgereden, ik ben achtergekomen met de kinderen.

Het was, zoals verwacht, aangenaam, gezellig en lekker, en zoals de vorige keren ook weer met een matige bediening. Ne mens zou denken dat ze daar toch wel eens iets aan zouden doen, maar blijkbaar niet…  Maar we houden van de ambiance en blijven dus terugkomen.

En Kobe, die zag het alweer helemaal zitten met zijn peter!