Nieuwjaren, deel drie (of zoiets)

En toen werd er hier nog maar eens genieuwjaard: mijn andere broer (peter van Wolf), van wiens dochtertje ik meter ben, en Dirk, die peter is van Kobe.

Kobe had daar trouwens de schattigste opmerking ooit over: “Zeg mama, komt Ilse ook mee?” “Euh natuurlijk, liefje!” “Ha, goed, want dan kan ik haar nog eens knuffelen!”

Er werden nog maar eens nieuwjaarsbrieven gelezen, er werd geaperitiefd, ongelofelijk lekkere aardperensoep gegeten (met dank aan i.), royale porties van Barts spaghetti binnengespeeld, en kaastaart gegeten.

20jan1

En uiteraard werd er gespeeld. En cadeautjes gegeven. Dirk had naast een donsovertrek van Skylanders (gegarandeerde hit, uiteraard) en een turnzak van diezelfde beestjes, en ook nog een fopbril en foptanden. Hilariteit alom, oordeel zelf. Verder werden er vooral de obligate envelopjes uitgewisseld, kreeg ik een prachtig set koffies en thees van het schoonzusje, kreeg Jeroen een mand met speciale bieren, en kreeg Dirk het oude fototoestel uit 1933 van mijn grootvader. Dirk is fotograaf, en heeft een eigen atelier. Ideale versiering, dus.

20jan2

20jan3

Enfin, good times were had by all. Of dat mag ik toch hopen.

Nieuwjaren, deel twee

Nieuwjaren, het is in nogal wat huishoudens een constante in de maand januari, heb ik de indruk.

Zodra er kinderen zijn, kan je ook niet anders: je moet gaan nieuwjaren bij de grootouders, maar ook met de peters en meters van je kinderen, en dan ook nog eens bij de kinderen van wie jij peter of meter bent. Een bezigheid, quoi.

Aangezien wij op nieuwjaar in Zeeland zaten, hadden we de gewoonlijke samenkomst op nieuwjaar zelf gemist. Vorige zondag zaten we bij mijn schoonouders, vandaag kwamen mijn ouders en mijn jongste broer.

Hij is namelijk peter van Kobe, Sarah is meter van Merel, en ik ben meter van Marne. Een hoop vliegen in één klap, temeer omdat we daarna samen naar mijn grootmoeder van 101 gingen om te nieuwjaren, samen met een aantal andere kozijns en nichten.

roeland1

roeland2

Enfin, er werden nieuwjaarsbrieven gelezen, envelopjes en peter/metercadeautjes uitgewisseld, en taart gegeten. Ik kreeg een prachtig verpakte cadeaubon van mijn favoriete merk Cora Kemperman, bijzonder attent van mijn schoonzusje. Nu heb ik natuurlijk geen excuus meer om nog eens langs de winkel te passeren ^^

roeland3

roeland4

roeland5

Memorabel nieuwjaren

Kobes peter, Dirk, moest nog komen nieuwjaren, en we hadden vandaag afgesproken. Die afspraak lag al van in december vast, en Kobe keek er enorm naar uit.

Dat ik zonder klank zit, ging de pret niet drukken: Bart was er per slot van rekening ook nog.

Dacht ik.

Want rond een uur of tien in de voormiddag begon Bart zich plots misselijk te voelen, met buikkrampen, en kroop hij in zijn bed. De kinderen waren gelukkig rustig, zodat ik op ’t gemak mijn lasagne kon afwerken.

Tegen twaalf uur riep ik Bart op, maar die zag maar bleekjes, en rond half een waren Dirk en Ilse hier, mét heerlijke aperitiefhapjes en een fles champagne. Bart zat erbij en keek ernaar, en was ook weinig van zeg. Gelukkig waren de kinderen dolenthousiast over het cadeautje van peter Dirk: het spel Skylanders voor de Wii, met in totaal vier ventjes.

Na het voorgerecht – scampi’s geflambeerd in de pastis – zag Bart er intussen zo lamentabel uit, dat hij maar weer in zijn bed is gekropen. De tafelconversatie was zo een beetje bizar: geen gastheer, en een gastvrouw die niet mag spreken. Goed bezig :-p Gelukkig lieten Dirk en Ilse het niet aan hun hart komen, en genoten ze van de grote schotel verse lasagne met massa’s groenten.

Na die hoofdschotel werd het nieuwe spelletje opgestart, en Wolf was er meteen mee weg, het was een plezier om naar te kijken. Naar het dessert – een schitterende chocoladetaart – keken de jongens zelfs met moeite om, zó wijs was dat spelletje.

Dirk en Ilse zijn nog gezellig blijven plakken tot rond een uur of vijf, zo’n groot impediment was mijn spraakgebrek dus blijkbaar nog niet.

Ik had in elk geval een fijne middag, en de kinderen ook. En Bart? Die is blijven slapen tot zeven uur, heeft dan wat gegeten, en is dan opnieuw in de zetel gekropen onder een dekentje. De duts.