“De hond heeft mijn huiswerk opgegeten!”

Bovenstaande titel is een eeuwenoude smoes, maar in mijn geval is het ooit waar geweest. Enfin, het waren – gelukkig – nog niet ingevulde examens, en Catullus zat er ’s morgens vroeg bijzonder schuldbewust bij te kijken, in zijn stapel papiersnippers, maar bon, het gebeurt dus echt.

Dat Nazgûl soms denkt dat hij een hond is, dat wisten we ook al lang. Maar deze morgen moesten we echt lachen. Wolf was tijdens het ontbijt nog even zijn chemie aan het overlopen, en zijn papieren lagen dus gewoon op tafel. Nazgûl kwam naast hem op de stoel zitten en viel, jawel, die cursus aan. Niet alleen in een typische kattenpoging om die cursus met zijn pootje op de grond te trekken, nee, hij viel echt aan en beet in het papier.

En toen kon ik het niet laten om toch nog snel een filmpje te maken ook, ook al was hij het tegen dan bijna beu…

Nazgûl in de doos

Zo’n kattenjong, dat heeft niet veel nodig om te spelen. Ge geeft dat gewoon een opengevouwen cornflakesdoos, en dat is een paar uur zoet.
En wij eigenlijk ook.