De kleren maken de vrouw
In de krokusvakantie waren Merel en ik al een eerste keer gaan kijken voor kleren voor haar lentefeest. Heel veel hadden we toen niet gevonden: enkel een broek voor haar.
Vandaag reden we naar Lochristi: de volledige Antwerpsesteenweg is daar één grote galerij van winkels, en vooral: het was er niet echt druk. We gingen opnieuw winkel in, winkel uit, maar deze keer vonden we het geen van beide zo erg. En jawel: score! In de JBC paste ze iets anders en griste ik in het passeren nog een T-shirtje mee naar de paskamer: bingo! Een heel eenvoudig, poepsimpel zwart croptopje met korte mouwen, maar dat was precies wat ze wilde!
We keken verder en vonden voor mij warempel ook nog een kleedje, in zwart-wit. We weten dus al wat het thema zal zijn ^^ Merel kreeg ook nog haarknijpers die eindelijk groot genoeg waren en nog een paar kleine dingen, en ze was helemaal opgewekt! Nu enkel nog schoenen, en ze is er.
Morgen gaan we ook kijken voor een zaal, al heb ik die eigenlijk al min of meer vastgelegd, aangezien ik er zeker van ben dat het in orde zal zijn.
Enfin, voor een keer een bevredigende namiddag shoppen zonder dat we er allebei een slecht gevoel en koppijn aan overgehouden hebben.
Nu nog de zaal, de schoenen, het kapsel, de foto’s en de uitnodigingen. We hebben nog een goeie maand…
Geocachen in Lochristi (deel 6)
Jawel, nog een zondag, en nog een aflevering van het cachen in Lochristi, deze keer in het dorp zelf en aan het station.
Ons pa had het lastig met het wandelen, hij was de hele week ziek geweest zonder me iets te zeggen of zonder de dokter te laten komen. Tsja…
Opmerkelijk: hij had zelfs zijn taart laten staan, en het was er eentje met slagroom.
Ik maak me zorgen, ja.
Geocachen in Lochristi (deel 5)
We zijn nog lang niet uitgecacht in Lochristi, zo blijkt. Ook vandaag was het zonnig en koud en werd ons pa op sleeptouw genomen.
Het werd vooral een hoop gezoek – we vonden er eentje maar ternauwernood – en een paar losse caches die daar ook lagen.
Alleen maakte ik me op een bepaald moment wel zorgen: we hadden lang op één plek staan zoeken, dus het was zeker niet dat ons pa buiten adem was. Maar we gaan terug in de auto zitten, en plots zie ik dat hij bleek wegtrekt. Hij voelde zich absoluut niet goed en kreeg precies geen adem. Nu, het was van voorbijgaande aard, nog die chance, maar ik was er toch efkes niet gerust in. Hmm…
Hij was wel de afgelopen week geen enkele keer gaan wandelen, en ik merk duidelijk het verschil, en hij eigenlijk ook, als hij eerlijk is. Het is maar te hopen dat het weer nu wat betert, zodat hij ook elke dag weer even kan gaan buiten lopen. Maar op zondag sleep ik hem toch al mee…
(En ge krijgt nog een foto van de achterkant van de kerk van Lochristi: ze hebben daar een fijn parkje van gemaakt.)
365 – 13 maart 2022 – Lochristi
Geocachen in Lochristi (deel 4)
Opnieuw een redelijk frisse maar wel meer dan behoorlijk zonnige zondag, en dus werd ons pa opnieuw meegesleept richting Lochristi om er verder te cachen.
We namen het veer omdat Meulestee Brug nog altijd afgesloten is, en dat is eigenlijk steevast een mooi begin van de tocht, toch?
En toen was er, zoals elke zondag, taart met koffie en werd het nog extra aangenaam.
Toen ik ons pa naar huis bracht, was dat net zoals vorige week net rond zonsondergang. Ik repte me nog en kon nog net de ondergaande zon vastleggen, maar ik ga valsspelen en die foto voor morgen als foto van de dag houden. 
365 – 06 maart 2022 – zondagse bezigheden
Geocachen in Lochristi (deel 3)
Prachtig weer, zij het misschien een beetje fris, en dus werd ons pa gesommeerd om de auto in te stappen en mee te gaan cachen in Lochristi. Er zijn in totaal 50 caches hier, en we hebben er nog maar 13 gedaan, we zijn dus nog wel eventjes bezig. Maar we jagen ons vooral niet op, en ik merk dat ons pa er ook echt wel deugd van heeft ^^
En tegen vijf uur was er taart, en dat smaakt dan extra als je buiten hebt gelopen.
En ook: toen ik ’s avonds terug reed, was er aan ’t sas een prachtige zonsondergang. Oordeel zelf.
Geocachen in Lochristi (deel 2)
Twee weken geleden had ik ons pa in een grauw winterweer mee op sleeptouw genomen naar Lochristi. Cacher Francobello zit intussen aan nr. 36 van zijn rondje, en wij hadden er nog maar zes van gedaan.
Vandaag was het stralend weer en ik liet ons pa de keuze: opnieuw Lochristi of een labcache in Gent stad? Zonder aarzelen ging ons pa voor Lochristi en dus zaten we iets over tweeën in de auto richting geocaches. Waar we de vorige keer een foutje hadden gemaakt bij nr. 6, wisten we nu wel zeker waar we moesten zoeken, maar door een foute hint – mijn fout – zochten we ook nu opnieuw vergeefs. Derde keer goede keer, daar ben ik zeker van.
We reden wat verder en vonden uiteindelijk vijf caches van dit rondje en een Church Micro bij de kerk van Hijfte. Meer wilde ik er niet doen, want het ging niet bepaald vlot bij ons pa: hij duizelde en stapte niet vast. Tsja, in dit winterweer gaat hij ook nooit wandelen en daar draagt hij de gevolgen van natuurlijk. Maar het was stralend weer en we genoten er echt wel van.
En foto’s, daar heb ik zelfs niet aan gedacht.
Geocachen in Lochristi (deel 1)
Zondag nam ik ons pa nog eens mee op sleeptouw om te gaan cachen. Pro forma protesteerde hij nog wat, maar ik zag de lichtjes in zijn ogen, én hij had zijn pet en zijn sjaal meegebracht van thuis, eigenlijk had hij dus geen bezwaar.
Ja, het was fris en grijs buiten, en op het randje van regenen, maar we hebben er toch deugd van gehad. Cacher Francobello is bezig met een ganse reeks caches te leggen in Lochristi, 31 stuks tot zover, en wij deden er de eerste zes van. Allez ja, nr. 1 was al geen spek voor ons bek, want daar heb je een hengel voor nodig aangezien hij op een meter of 5 hoogte hangt, maar dat wisten we wel op voorhand.
We reden van de ene cache naar de andere en op het eind wandelden we gewoon een stuk langs een wegel naar de volgende cache. Gelukkig werden ze wel allemaal redelijk vlot gevonden.
Op de terugweg keken we nog even een van mijn caches na en bestudeerden we vooral een werfbord dat een mysterie bleef voor ons: moeten die putdeksels nu open of dicht? En hoe zit het met die werfhekkens?
Enfin, de koffie en de taart smaakten dubbel zo goed na onze wandeling!