Geplaatst op

OpenSchoolDag

Ik geef toe, ik hield mijn hart vast voor deze openschooldag. Vorig jaar was die van een tot vijf, en ik heb hem toen nauwelijks overleefd: ik kon niet meer op het einde.
Vandaag was hij zelfs van tien tot vijf, een pak langer dus. Ik was gisteren eigenlijk uitgenodigd voor een Bal Obscura, maar ik wist dat ik me veel beter gewoon koest zou houden en ben dus maar netjes thuis gebleven. Tsja, ik begin mezelf eindelijk een beetje te kennen, en vooral mijn eigen beperkingen sinds het gedoe met de rug.

Bon, om half tien stond ik dus op school met een hoop gerief, en dat werd netjes door superlieve collega’s uitgeladen. We installeerden het hele lokaal zoals de vorige jaren: Ellen maakte Romeinse hapjes met leerlingen, Lucie deed vooral veel uitleg, en ik liet mensen proeven van mede, iets wat bijna niet gekend is. Maar aangezien die honingdrank nogal populair is -understatement- in larpmiddens, is een maat van ons, Tom, met een heuse medewinkel begonnen in Antwerpen, schuin tegenover the Geeky Cauldron waar ze het ook verkopen. Ik had dan ook een mooi aanbod én flyers van de Atmicmu mee, en ja, het werd vrij vlot verkocht. Het resultaat was dat ik het grootste deel van de dag rechtgestaan heb, maar eigenlijk viel het al bij al goed mee.

Wolf en Kobe waren intussen ook op school: Kobe om met techniek te spelen, Wolf om met Arwen rond te lopen in Romeinse kledij. En gelukkig ook om mee te helpen bij het opruimen, want toen begon het wel lastig te worden.

Maar al bij al hebben we veel info gegeven, veel uitgelegd over het verschil tussen de twee en de vier uur, en was het wel in orde, ja.

Het verslag mét foto’s dat ik voor school heb geschreven, vind je hier.

Geplaatst op

Mens erger je niet

Dingen waar een mens zich al op maandagmorgen aan ergert: als je per se het woord ‘idealiter’ wil gebruiken, leg dan niét de klemtoon op liter, maar wel op de a. Of gebruik misschien gewoon een woord dat je wél kan uitspreken, hmm? Zeker als je een uitleg op de radio komt doen, en niet meteen wil weggezet worden als incompetent.

Of ligt dat nu echt aan mij?

Geplaatst op

Integratie

Elk jaar komen er verschillende klasjes zesdestudiejaartjes een paar lessen volgen bij ons om kennis te maken met de school. Uiteraard krijgen ze dan vakken die ze in het lagere niet krijgen en waarvoor ze bij ons kunnen kiezen: technologie en ICT, cultuur en filosofie, wetenschappen, en natuurlijk ook Latijn.

Vorig jaar deed ik het terwijl ik nog net volledig in ziekteverlof was, dit jaar had ik meteen vier groepen om te “entertainen”. Ik kan niet zeggen dat ik dit graag doe, die kleintjes: het is drie kwartier aan een stuk praten, ze enthousiast proberen krijgen, en ook degenen die al lang beslist hebben om nooit Latijn te doen, mee te krijgen. Ik heb er wel aparte werkblaadjes voor gemaakt en ze zijn steevast bijzonder enthousiast, maar toch… Ik had die integratie dus van kwart voor negen tot twaalf uur, en ik was steendood, net als mijn collega’s trouwens. Voor zo’n lesjes ga je namelijk voluit, de hele tijd. Met een eigen klas is dat helemaal anders, maar deze kleintjes moet je voor je winnen, vandaar. Maar… het zusje van Arwen bijvoorbeeld was vast van plan om nooit Latijn te doen, en twijfelt nu keihard ^^

Missie geslaagd dus.  En het verslag met foto’s kan je hier vinden.

Geplaatst op

Voorzichtigjes…

Bon, ik ben vandaag dan toch maar naar school gegaan. De rug is duidelijk aan het verbeteren, al zijn we er nog niet. Maar ik loop al tenminste weer recht, en de pijn is meestal doenbaar. Ik heb deze morgen nog twee uur gelegen, en ben dan tegen tien uur twee uur mijn zesdes gaan entertainen. Die waren overigens verbazingwekkend chill: we hebben nog wat vragen opgelost, de herhalingstoetsen overlopen, dat soort dingen. Er had er eentje zelfs vandaag nog cake mee. Die was wel door mama gebakken, maar toch…

Aansluitend ben ik met Wolf – die heeft morgen ook examen en is dus thuis in de namiddag – naar huis gereden om onmiddellijk in de zetel te gaan liggen. Wolf heeft dan maar patatjes gebakken en de rest van het eten opgewarmd ^^

Tegen half twee was ik alweer weg richting school om mijn tweedes gerust te stellen, en dat was ook nodig. De tekst die we in de klas hadden vertaald, had ik mee op papier, net als de verbetering van de taak die ze in de studie hadden gemaakt. Grote opluchting bij velen. Ik ben dan maar geëindigd met nog wat cultuur die ze ook moesten kennen, nog wat verder uit te leggen, kwestie van hen te kalmeren.

Na school ben ik met Kobe nog snel boodschappen gaan doen, en dat was eigenlijk te veel van het goede, maar bon, dat was toch ook nodig?

En de extra koorrepetitie vanavond, die laat ik netjes aan me voorbij gaan. Ik moet morgen vier uur examen afnemen in een grote zaal zonder zitplaats voor mij, ik zal het al lastig genoeg hebben. Maar de rug is dus wel terug, oef.

Geplaatst op

Cunctus

Ik geef nu al 24 jaar les, en al 24 jaar lang stel ik vast dat er één woordje is van alle Latijnse woordjes die mijn leerlingen van buiten moeten blokken, dat niet blijft hangen.

Niet.

Ik waarschuw er hen zelfs voor, van in het eerste jaar: dit woordje zal niet blijven hangen. “Ah mevrouw, maar nu ge dat gezegd hebt, blijft dat toch wel hangen?” Niet dus. Ook niet als ze zeggen: “Challenge accepted”.

Vandaag in mijn zesdes was het weer van dat:
– “Cunctus, cuncta cunctum, iemand?”
– “Ooh mevrouw, da’s dat woord dat niet blijft hangen!”
– “Juist. En wat betekent het?”
– …

Is er iemand die mij daar een rationele verklaring voor heeft?