Even terug aan het werk
Yup, daarmee bedoel ik ook echt naar school. Ik heb nu wel twaalf dagen thuis gezeten om de rug te laten rusten, maar ik heb wel nog 13 uur per week online les gegeven, vergaderingen en klassenraden bijgewoond – ook online – en examens opgesteld. Gelukkig was dat wel grotendeels plat in de zetel, maar toch… Ik heb gemerkt dat de rugproblemen ook sterk gerelateerd zijn aan stress en dat dat voor mij wel een probleem is, want ik kan me opjagen in de domste dingen.
Het gedoe met ons pa doet er ook geen goed aan: ik heb soms zin om gewoon te beginnen gillen of te beginnen huilen, zomaar. Omdat het me eventjes te veel wordt. Maar bon, we doen voort.
Vandaag dus voor het eerst weer fysiek lesgeven dus, en dat deed deugd: twee uur mijn derdes hun examenstress proberen in te perken, vragen beantwoorden, nog wat laatste tips geven en dingetjes afwerken… Ze zijn bijzonder zenuwachtig want het is hun eerste examen Latijn, en hoewel de leerstof naar mijn aanvoelen toch wel behoorlijk beperkt is – inleiding rond historiografie, biografie van Caesar, vier Latijnse teksten, twee in vertaling, de cultuur rond de Galliërs en de druïden, en dan de indicatief van de werkwoorden en de infinitiefzin – zijn ze precies half in paniek. Maar bon, mijn fysieke aanwezigheid had blijkbaar toch een rustgevend effect.
Ik had ook geen toezicht in het springuur en kon dus even gaan liggen, want eigenlijk is het nog geen goed idee voor de rug dat ik hier terug sta. Maar ik wilde echt mijn drie klassen die examen hebben, ook nog eventjes in het echt zien. Dat zijn dus drie dagen lesgeven, en dan maandag examen, dinsdag examen en les, en dan weer eventjes niks. Dat moet lukken, toch?
Onderzoekscompetenties, herwerkt
Vandaag hadden we met alle leraars van het zesde nog een vergadering rond de onderzoekscompetenties. Al sinds ik zesdejaars geef, moeten ze voor mij een eindwerk maken. Toen er nieuwe leerplannen kwamen, werden er onderzoekscompetenties ingevoerd met deeldoelen, maar eigenlijk kwam dat nog steeds op hetzelfde neer: ze maakten een eindwerk, maar met een aantal vaste tussenstappen waar ze dan ook punten op kregen.
Nu hebben we die onderzoekscompetenties gestroomlijnd, want eigenlijk deed elke vakgroep, elke richting zijn eigen ding ermee, volgens zijn eigen leerplan. Met de vernieuwing van het onderwijs zijn de onderzoekscompetenties een vakoverschrijdend gegeven geworden en trekken we die nu op één lijn. Vorig jaar hadden we er al over vergaderd en waren we tot een vergelijk gekomen, in de tweede week van september hadden alle leerlingen alle info gekregen.
Nu moesten ze dus per twee een mogelijke onderzoeksvraag indienen en hebben wij gekeken welke er haalbaar waren en welke het meest interessant. Ik heb dit jaar maar vijf zesdes, en ik heb dus twee projecten: eentje rond make up en eentje die een stuk van Shakespeares Romeo and Juliet gaat vergelijken met Ovidius zijn Pyramus en Thisbe, waar Shakespeare de mosterd heeft vandaan gehaald.
Ergens volgende week bespreken we het nog eens met hen apart, en dan tegen de herfstvakantie moeten ze een heus projectvoorstel indienen. Ik ben benieuwd.
Een vleugje antieke filosofie in de stijl van Aristoteles
Ik schreef het volgende op de website van de school:
De naam van de Oud-Griekse filosoof doet bij de meeste mensen wel een belletje rinkelen. Hij is per slot van rekening ook nu nog steeds een zeer invloedrijk filosoof. Maar wat veel mensen niet weten, is dat hij op een peripatetische manier les gaf. Al rondwandelend dus.
En hoe kunnen we onze leerlingen uit de zesde Latijnse de filosofie van deze Griekse wijsgeer beter laten begrijpen, dan zelf ook al rondwandelend zijn theorieën uit de doeken te doen?
Dat het net die dag eindelijk eens niet regende, was dan ook mooi meegenomen. Om kwart over tien liep dus een handjevol laatstejaars met hun leerkracht richting het park naast de school, terwijl ze om de oren geslagen werden met duale wereldbeelden, Socratisch determinisme, syllogismen, categorieën, doeloorzaken, potentia en actio. De occasionele reiger was er niet helemaal gerust in, dat moeten we toegeven. Maar wij, wij hadden alweer eens kunnen genieten van de prachtige omgeving van de school.
366 – 03 april 2024 – Latijn is overal, ook in de Okay
366 – 24 januari 2024 – Het Julisch-Claudische huis
Quizje
Vandaag was het een beetje een spreidstand op school: om half negen begonnen mijn vijfdes aan hun niet-behandelde tekst en moest ik dus even toezicht doen in de grote zaal en eventuele vragen beantwoorden.
Om 9.20 uur had ik echter les tot 11.00 uur met mijn tweedes. Nu, dat is hun laatste les Latijn, hun laatste volledige lesdag, en mijn collega Sam en ik zagen het niet zitten om nog echt nieuwe les te geven, aangezien ze toch geen examen hebben.
In de plaats daarvan hadden we een quiz voorzien voor al onze leerlingen samen, over de leerstof van het hele jaar, zowel cultuur als grammatica. Ze kregen vier ronden van elk 8 vragen voorgeschoteld op papier, 3 kahootronden – waaronder eentje volledig aan Grieks gewijd – waarbij niet de tijd telde, maar enkel de goede antwoorden, en dan nog een tafelronde met rebusachtige dingen. Ik moet het toegeven: ze gingen er echt volledig voor! Ikzelf speelde quizmaster, terwijl Sam de oncontesteerbare jury was.
De winnaars waren overigens niet het gedoodverfde groepje jongens, maar wel een groepje meisjes dat het haalde met één punt verschil. Goed gedaan, dames!
Oh, en om 11.00 uur moest ik het opruimen aan Sam laten, want dan moest ik zelf nog mondeling examen gaan afnemen van enkele vijfdes. De bedoeling was eerst geweest dat dit zou aansluiten op de versio, maar de roostermakers waren uit het oog verloren dat ik ook nog zo’n klein beetje moest lesgeven. Tsja.
Maar de examens waren goed, de quiz was goed, en ik was content. Meer moet dat niet zijn.
365 – 27 april 2023 – Romeinse dag in Velzeke
Pompaf
Yup, pompaf, maar de rug heeft het wonderwel nog redelijk gedaan.
Sam, Lucie en ik maar ook stagiaire Eva hebben ettelijke keren uitgelegd wat het verschil is tussen twee uur en vier uur Latijn, wat de zin en onzin van het studeren van een dode taal is, waarom je dus nog Latijn zou studeren… Sam heeft met de leerlingen stapels Romeinse balletjes gebakken en dipsausjes gemaakt, ik heb mede geschonken in alcoholische en niet-alcoholische versie, en we hebben het vooral allemaal zeer druk gehad.
Maar ik heb er een goed gevoel bij: het was een goeie drukte, het was een positieve sfeer en hopelijk kunnen we daar volgend jaar dan ook de vruchten van plukken.
Maar als u me nu even wil excuseren: ik ga plat.
BTW, verslag met foto’s is hier te vinden.