Koekjes bakken

Wolf is op het onverwacht gaan spelen bij een vriendje in Sleidinge. Dat vriendje ging normaal de volgende week aan zee doorbrengen, maar het appartement is niet op tijd afgewerkt geraakt. Zijn mama belde of Wolf dan volgende week ginder wilde gaan spelen, maar aangezien hij op sportkamp gaat, lukt dat niet. Dan stelde ze voor dat hij vandaag kwam spelen, en waarom dus niet? Het is wel koud buiten, maar droog, en dan kunnen ze voetballen.

Kobe vindt de afwezigheid van zijn broer niet erg (toch als het niet te lang duurt): zo kan hij eens onder de dominantie van Wolf uit, en lekker zijn eigen ding doen. Zo hebben we daarstraks samen koekjes gebakken en versierd: hij doet dat soort dingen dolgraag, en het is ideaal als cadeautje voor Marie-Julie.

koekjes

Mijn metekindje wordt vandaag twee jaar, en mijn ma belde gisteren of we geen pannenkoeken kwamen eten ter harer ere, want zij en haar broer waren vandaag toch de ganse dag bij oma. Ik moest het voorstel geen twee keer zeggen tegen mijn jongens: ze sprongen een gat in de lucht.

En dus rijden we straks naar oma, met een doos vol vrolijk en vooral vrouwelijk versierde koekjes voor de kleine meid. Ik zie het wel zitten, ja 🙂

Conversatie

Zalige conversatie gehad met Kobe daarnet, toen ik de jongens in bed stak.

Het ging om een of andere reden over kussen, en Wolf had gezegd dat hij niet graag gekust wordt, tenzij door zijn mama en door zijn liefje.

Ik vroeg aan Kobe wie zijn liefje was, en hij antwoordde dat dat nog steeds Maud was, zijn liefje uit de crèche en later uit de eerste kleuterklas. Helaas is ze intussen verhuisd en zit ze op een andere school. Hij had haar wel nog uitgenodigd voor zijn verjaardagsfeestje, en dat klikte toen als vanouds.

Ik: Maar Kobe, je ziet Maudje toch niet meer? Of is dat niet erg?
Kobe: Nee mama, maar dat geeft niet, ik wacht wel. (pauze) Als ik later groot ben en een rijbewijs heb, rijd ik wel naar haar toe met de auto.
Ik: Ah, dat is een goed idee.
Kobe: Mama, mag ik dan jouw auto?
Ik: Ja hoor liefje, als je een rijbewijs hebt, dan mag dat.
Kobe: *grijnst* En natuurlijk ook een sleutel.
Ik: *snapte niet meteen wat hij bedoelde* Een sleutel?
Kobe: *schudt meewarig het hoofd* Maar mama, anders kan ik toch niet rijden?

Dat kind van ons, daar gaan we nog wat mee tegenkomen, ik zeg het u.

Wolfloos

Wolf is voor twee daagjes op kamp. Gisterenavond is hij vertrokken, morgenmiddag komt hij al terug.

Kobe en Merel genieten ervan. Pas op, ze missen hem, dat heb ik al gemerkt, maar het is duidelijk dat Wolf de regulator is hier in huis. Zeg gerust: baasmaker. Wolf bepaalt welke spelletjes er gespeeld worden, gaat Kobe helpen met een puzzel, of werkt het kamp af dat Kobe beginnen maken is met kussens en dekens.

Vandaag heb ik de twee kleintjes prachtig zien samenspelen. Kobe maakte een bedje, en Merel ging erin slapen. Ze joelden, deden onnozel, en lachten zich te pletter.

samenspelen

Maar deze avond vroeg Kobe wanneer Wolf terug naar huis kwam. Want ja, hij miste zijn grote broer.

Toch mooi he, als ze zo samenhangen?