Geplaatst op

Kerstraamdecoratie

Nee, dit jaar werd het eens geen gepriegel met sjablonen en een sneeuwspuitbus, wel met sjablonen en raamstiften. Merel had er op haar verjaardag gekregen van een vriendin, maar we hadden onlangs in de Zeeman ook kerstsjablonen gezien waar een paar stiften ook bij zaten.

Ik moet zeggen, ik vind het wel geslaagd, ja. Kobe heeft dan maar ook een kerstei getekend, hij zegt dat zoiets traditie is in Scandinavië. Zal wel, zeker?

En de achtergrond, dat zijn gewoon de schapenwolkjes die vandaag te zien waren in de lucht.

Geplaatst op

Kerstversiering

De Sint is geweest, en dus is het kerstgerief bovengehaald. Gisteren heb ik de boom al in elkaar gevezen, vandaag ben ik hem beginnen versieren.

Maar de jongens hadden de dozen met kerstballen al zondag van de zolder gehaald: er moesten kerstvazen gemaakt worden. Kerstwatte?

Awel ja, ons pa en Nelly zetten allebei geen kerstboom meer: te veel werk en/of te weinig plaats. Maar om toch nog een klein beetje de kerstsfeer te krijgen, maak ik al een paar jaar “kerstvazen”: een mooie doorzichtige vaas gevuld met kerstballen en lichtjes. Het is wel geen kerstboom maar het geeft wel sfeer.

Ik nam zondagvoormiddag, toen ik ons pa ging ophalen, zijn “herfstvaas” mee – er bestaat ook nog een paasvaas en een zomervaas – en wisselde die voor een grote vierkante glazen bak die eigenlijk veel mooier staat op zijn vierkante salontafel. Die vierkante vaas was degene waar de amaryllissen van Marleen in hadden gezeten, en was eigenlijk ideaal.

Voor Nelly werd het een rond exemplaar.

En daarnaast kwam er ook weer eens een kerstkrans met materiaal van bij de buren, en wat hulst en klimop uit onze tuin.

En dan straks de kerstboom zelf, en dan zijn we er. Voilà.

Geplaatst op

Kerstboom

Dit jaar wilde ik de kerstboom eigenlijk al iets vroeger zetten. Traditie wil dat je wacht tot wanneer de Sint is geweest, maar het is al zo donker en treurig in 2020, dat ik het dit jaar aan mijn laars wilde lappen. Dat was duidelijk buiten Merel gerekend. Die verbood het me formeel: zie dat de Sint dan niet meer wilde komen, zeg?

Enfin, de dozen stonden al sinds woensdag hier beneden en gisterennamiddag kreeg ik wel de toestemming om eraan te beginnen, gelukkig met een beetje hulp.

Ons pa zat erbij, keek ernaar, en was eigenlijk ook zeer tevreden met de vaas met ballen en lichtjes die ook hij kreeg om in zijn huis een beetje kerstsfeer te brengen.

Buiten hadden de zonen de lichtjes zaterdag al in de boom gehangen, met behoorlijk wat geklauter, maar het ziet er echt wel warm en feestelijk uit. Idioot, eigenlijk, maar dat zijn de kleine dingen die me goedgezind houden.

Enfin, er zijn lichtjes in deze donkere dagen, toch nog een beetje gezelligheid. En nu die examens nog doorspartelen en dan eventjes adem happen. Oef.