Meisjesweekend

Bart zit in New York, de jongens zitten op Roanoke, en dus hebben Merel en ik het kot voor ons alleen. Gisterenavond hadden we daar niks aan omdat we zo laat thuis waren van Geel, maar vandaag gingen we het onderste uit de kan halen, en dat hebben we dan ook maar gedaan ^^

Ze had eerst muziekles van negen tot elf in Evergem, en daarna zijn we gezellig op de markt gaan rondlopen om alle ingrediënten voor de lasagne morgen te verzamelen. Net geen negen euro voor een kleine pompoen, een zak wortels, drie paprika’s, een bak champignons, twee ajuinen en een pastinaak: geen geld! En vooral ook kraakvers.


Thuis propten we alles in de koelkast en stapten daarna samen de fiets op, gewapend met een rugzak en een fietsmandje, aangezien Merel achterop zit en mijn fietstassen dus niet bruikbaar zijn. Het was immens stralend weer, en we genoten intens van het fietstochtje.

Aan de Hema werd onze fiets netjes op de fietsenparkeerplaats gestald, en gingen we gezellig samen frietjes eten, zalig in de zon op het grote terras daarboven, onder begeleiding van de zoele klanken van een hakkebord.

Ik had intussen gemerkt dat mijn achterste fietsband niet echt hard meer stond, en dat mijn slot dreigde te blokkeren, dus we wandelden rustig naar de fietsherstelplaats onder de Stadshal voor een druppel olie en een zucht lucht, die ik beide met de glimlach en voor niets kreeg. Dik in orde!

We fietsten naar de Reep om de nieuwe waterloop te bezichtigen en meteen ook de cache aan de Scaldissluis te vervangen, en zagen ook voor het eerst effectief een kajak gebruik maken van de kajakglijbaan.

We fietsten fluks door naar de Hopper om nieuwe scoutstruien, en zaten nu al zo ver dat we maar gewoon doorfietsten naar het Citadelpark. Daar gingen we eerst even rondlopen in het S.M.A.K., maar stelden vast dat Raoul De Keyser ons ding niet is. Marcel Duchamp zagen we al beter zitten, eigenlijk. We zijn dan maar nog Pokémon gaan vangen in het park, en maakten er een zeer aangename wandeling van.

We hadden eigenlijk iets willen drinken in de kiosk daar in ’t park, maar blijkbaar was dat maar tot eind september. Tsja, er zat dan maar niks anders op dan terug naar ’t stad te fietsen en daar een ijsje te halen. Hoe jammer nou… Maar eerst fietsten we nog vrolijk door het Miljoenenkwartier om twee caches op te halen.t

We sloegen nog stapels pepernoten in in de Hema, een ongelofelijk schattige vleermuisdiadeem en nog wat extra Halloweengerief, en fietsten toen gewoon naar huis, om tegen half zes gewoon in de zetel te ploffen.

Om zes uur haalden we onszelf weer uit de zetel, sleepten ons naar de winkel, en sloegen vooral, naast sandwiches, ook hapjes in. Tegen zeven uur versierden we het huis, trok Merel haar vleermuisonesie aan, en nestelden we ons samen in de zetel met een zak monsterchips en een fijne heksenfilm.

Toen ik haar om negen uur in bed stak, kreeg ik een extra lange knuffel: “Dank je mama, voor zo’n geweldige dag!” En ik kon dat alleen maar beamen.

Huizeke spelen

Dat was toch wat Bart het noemde, vandaag. Er werd lang geslapen, wat tv gekeken of gecomputerd, en daarna een enthousiast kamp gemaakt.

Na de middag installeerden we ons allemaal in de zetel, en keken samen naar een jeugdfilm over spoken in een restaurant. Heerlijk rustig, en precies wat we allemaal nodig hadden.

IMG_3229

De dag kabbelde rustig verder, en Merel en ik besloten om toch het kleine pompoentje van Omaly, dat Bart zondag in het eten vergeten doen was, uit te hollen, soep te maken en een halloweenpompoentje te kerven. Dat lukte wonderwel, en de soep was heerlijk ^^

IMG_3234

’s Avonds keken we nog met de jongens naar een film, dus ja, een bijzonder relaxte dag. Of zoals mijn liefste het dus noemt: huizeke houden. Tsja, wat kan ik anders doen momenteel?

 

 

Heksje Merel

Gisteren mocht Merel in Halloweenkleren naar school, en ze heeft zo’n mega schattige heksjesoufit in geel met zwart en een grote zwarte kat.

Toen we gisteren rond vier uur thuis kwamen, zat niet alleen een prachtig geschminkte gele heks, maar ook nog een paarse heks op ons te wachten.

Wat was er nu gebeurd? Wel, Lieze mocht voor de allereerste keer samen met haar zus Kaat te voet naar huis. Ze moest gewoon maar samen met Merel in de rij gaan staan, dat was de juiste rij. Alleen was Kaat langer in de klas gebleven om nog iets af te werken, en had ze daardoor haar rij gemist. Ze was ze nog achterna gelopen, en pas een eind verder, daar waar haar stukje rij al lang was afgesplitst van de rij die onze kinderen volgen, had ze opgemerkt dat haar zusje niet mee was. Die was namelijk vrolijk babbelend met Merel verdergestapt, zonder te weten waar ze eigenlijk naartoe moest. Kaat was dan in een halve paniek geslagen, terug mee gegaan met de juf naar school, en daar hadden ze gelukkig het verstand gehad om naar mij te bellen om te vragen of Lieze bij ons zat. Ik zat op dat moment nog wel in de auto, maar Kobe had me gebeld zodra ze thuis waren gekomen, met de boodschap dat Lieze per ongeluk mee was. Gelukkig was Kaat meteen gerustgesteld, en zat ook mama Els daar niet zo mee in. En Lieze? Die vond het de max dat ze met Merel kon spelen.

Maar ook vanavond ging Merel lekker met Lieze heksje spelen. In de Lange Velden, de nieuwe wijk waar ze woont, is er namelijk echt een trick-or-treat georganiseerd. Daar waar ze mogen aanbellen, hangt er een affiche uit of brandt er een kaarsje. Els ging met de vier meisjes op stap, en blijkbaar vonden ze het heerlijk.

IMG_0545

Pas na half tien waren ze terug, doodop maar helemaal vrolijk. Die twee, dat is toch echt twee handen op één buik. Heerlijk!

Boswandeling

We waren allemaal toe aan een luie dag: ik zat gisteren in Middelburg, Merel was dit weekend blijven slapen met de scouts, en Wolf had gisteren een uitgebreide scoutsactiviteit.

We maakten er dus een hele rustige voormiddag van, met vooral veel niksen. Ik deed nog boodschappen, dat wel, en ik maakte hespenrolletjes met witloof, maar dat was het zowat.

Maar in de namiddag begon het toch te kriebelen: veel te mooi herfstweer om binnen te blijven! We zochten de laarzen, en reden naar de Lembeekse bossen, voor een aantal geocaches. Anderhalf uur hebben we rondgelopen, en toen was het welletjes. Maar we hadden wel een fantastische middag!

En toen, toen was het goed geweest, begon het ook al donkerder te worden, en reden we naar huis voor een avondje in pyjama, met verse pompoensoep met spinnenballetjes, en na het eten spokenchips en Monsters University. Halloween, iemand?

Halloweentocht

Moe, we waren allemaal moe, en mijn voet deed pijn. Maar Wolf heeft morgen match, en ging dus naar de training, met de rest van de rugbykinderen uit de straat mee.

Ik reed met een heksje en een vleermuis naar Barts kantoor, want daar ging de halloweentocht van de Meulestede door passeren. Letterlijk: langs de hoofdingang naar binnen, de trap naar beneden, daar in de verduisterde kelder wat snoep meenemen, en langs de kelderdeur terug naar buiten.

Alleen hadden ze zich wat mispakt aan de hoeveelheid volk, die één per één langs de smalle draaitrap naar beneden moest. Een beetje een wegversmalling dus, en het duurde een serieus tijdje voor ze allemaal de deur weer uit waren. En terwijl we eerst nog stonden te wachten, kreeg Kobe een eerste lesje pool van zijn peter. Zie ze allebei glunderen zeg…

img_7027

En toen was die meute daar…

En toen was het gelukkig vrijdagavond, en kon ik in de zetel neerploffen. Oef.