Halloweenversiering

Dat Merel zot is van halloween, dat is al lang geen geheim meer. Als het aan haar ligt, zou ze het huis al beginnen versieren in september.

De spinnen en de pompoenlampjes in haar kamer hingen er effectief al begin oktober, de rest hier in de living werd opgehangen half oktober.

Maar vandaag zijn we all out gegaan: er is namelijk een echte Halloweentocht die begint op de Evergemsesteenweg en die door de Waterhoenlaan loopt. Ons voordeur ligt nu wel in de Kineastlaan, maar Merel had bordjes gemaakt om de mensen toch tot aan onze deur te krijgen.

En die voordeur, die was wel netjes versierd, ja. We hadden gisteren al een pompoen uitgekerfd, eentje die mee was gebracht door een maat van mij na een vraag op Facebook. En dan hebben we vooral ook Barts bureauvenster aangekleed, zodat het effect wel leuk was.

Bart had snoep voorzien, maar we hadden nooit de toeloop verwacht die er ook effectief was: we zaten al vrij snel zonder, zodat we ook nog alle mogelijke andere snoep uit de berging hebben opgediept.

Maar nu weten we wat we volgende keer moeten verwachten!

Halloweenfuif

Ik had gedacht van veel vroeger te kunnen vertrekken natuurlijk: nooit gedacht dat we bijna vier uur op restaurant gingen zitten, maar bon.

Ik twijfelde nog, maar zoals Wolf zei: “Mama, ge twijfelt elk jaar, en elke keer zijt ge wreed content dat ge geweest zijt!” En dus zette ik toch nog aan, niet met de schmink die ik in gedachten had, want daar had ik echt geen tijd meer voor, maar gewoon in mijn basis zwarte outfit met spinnenlichtjes rond mijn nek. Ik gaf licht, maar verder was het niet bijzonder geïnspireerd…

Het was zelfs al iets na middernacht toen ik op het Kiel aankwam en sommige gasten waren jammer genoeg al weg, maar ik heb, zoals altijd, weer honderduit staan kletsen met een pak mensen, veel te weinig gesproken met andere mensen, en ik ben daar vertrokken rond half drie.

Zoals Wolf al voorspelde: blij dat ik geweest was! Dankjewel, Bart en Birgit!

En ja, de klassieke, bijzonder lekkere kattenbak was ook weer van de partij!

Halloweenfuif!

Vorig jaar stak corona nog stokken in de wielen, dit jaar kon het wél doorgaan, en iedereen was ook netjes gevaccineerd: het beruchte Halloweenfeestje bij Bart en Birgit!

Ik had me in een heksenoutfit gestoken, maar vooral een bananenkostuum daarboven, gewoon omdat dat voor één welbepaalde persoon best wel griezelig is – long story, don’t ask. Maar ik zag het niet zitten om de hele avond een veel te hete banaan te zijn, vandaar de heks.

Ik was er tegen een uur of negen en ben weer vertrokken rond een uur of één, maar had zoals altijd een zeer, zeer fijne avond. Die feestjes, die zijn berucht voor een goeie reden, en ik ben eigenlijk zeer blij dat wij telkens weer uitgenodigd worden. Nog eens een dikke dankjewel, Bart en Birgit!

Halloweentocht

Vorig jaar was er geen Halloweentocht in de Lange Velden – waar zowel Lieze als Julie wonen – maar twee jaar geleden wel. Toen was Merel nog een mega schattige heks.

Dit jaar had ze haar zinnen gezet op Evil Roodkapje. Een rood kleedje hadden we niet meer gevonden, maar een zwart rokje, zwarte leggings en een zwarte T-shirt waren ook meer dan oké. Daarover ging haar roestbruine larpcape, die er in het donker rood uit ziet, en dan uiteraard nog wat schmink. En de wolf, die lag onthoofd met een dolk door zijn oog in een mandje. Nee, voor deze Roodkapje geen slachtofferrol.

Ik was gisteren doodop van die sportdag, maar was in de zetel prompt in slaap gevallen en net voor acht uur wakker geworden. Merel was na de dansles meteen al meegegaan naar Lieze, en ik ging dan de dames komen schminken. Bon, door die tuk voelde mijn rug zo veel beter aan dat ik eigenlijk gewoon mee ging met Els en de meisjes op tocht. Goed gelachen, en veel knappe dingen gezien. Sommige mensen gaan er echt helemaal in op!

Alleen jammer dat Merel het dolkje van haar broer verloren is. Ik heb nog gans onze route opnieuw afgelopen, en Els ook, maar helaas, niks meer gevonden. Niks aan te doen, het was wel een fijne avond.