Geplaatst op

Halloweenschmink

Ik heb nog wel wat andere dingen van de voorbije week te schrijven, maar over Halloween kan je toch echt enkel de dag zelf schrijven, toch?

Vorige week kwam Delphine – die van den apotheker – af dat ze dit jaar graag voor de Halloweentocht van de Evergemsesteenweg – die dit jaar niet voorbij ons passeert dus wij doen niet mee – zou willen gaan als Dia de los Muertos, en of ze bij mij kleren mocht komen halen. Als in: een grote lange zwarte rok, een zwarte bloes, dat soort dingen. En toen vroeg ze of ik ook iets had in de stijl van een bloemenkroon. Euh, nee, maar ik zag het wel zitten om dat te maken: vorige week woensdag had ik toch geen fut meer na dat fietstochtje in de voormiddag, en dus zette ik haar bij mij in de auto en reden we naar Sleidinge naar de Zeeman, om daar een diadeem en een resem kunstbloemen te kopen.  Zelf was ze daarna nog wat zwarte kant gaan halen bij de Turkse stoffenwinkels.

Het resultaat, na wat gepruts met mijn hot glue gun, mocht er wel zijn, ja.

En toen vroeg ze, eerder deze week, of ik haar ook kon schminken, want haar vaste schminkster was niet beschikbaar. Euhm, ik had dat nog nooit gedaan, dus ik dacht wel dat ik dat kon, ja. Met een goed voorbeeld en deftige schmink van de Avothea ging ik aan het werk. Ik heb de stappen ook goed gedocumenteerd, ja.

Ik ben dus helemaal geen professionele schminkster, maar ik vond dat het resultaat er best wel mocht zijn. Alleen moet ik de volgende keer wat fijnere penselen kopen, denk ik dan.

De complete outfit werd uiteindelijk dit:

De cape en de ketting had ze zelf, de rest kwam van mij. Redelijk geslaagd, zou ik zo denken! En meteen heb ik dus mijn outfit voor het feestje bij Bart en Birgit nu zaterdag – als de rug meewil, natuurlijk.

Bon, laat volgend jaar maar komen!

(En ja, ik mocht de foto’s gebruiken van Delphine. Nog eens merci!)

Geplaatst op

Dr. De Waele

Merel had gisterenavond al de Halloweentocht in de Lange Velden, waar Lieze woont. Ze doet die tocht elk jaar, toch als de vriendinnen niet net op scoutsweekend zijn of zo. Vroeger gingen Els en ik mee, nu doen we dat al eventjes niet meer. Onze lieverdjes zouden dat ook niet op prijs stellen, denk ik.

Merel had al een heel tijdje in gedachten wat ze wilde doen, maar pas gisteren kwam ze nog met extra vragen af: of ik zo niet van die groene ‘scrubs’ kon vinden, van die operatiezaalkledij. Euh… Ik dacht even na, kwam uit bij een kennis uit de rugby die intussen met pensioen is en operatiezaalverpleegster was. Even gebeld, en jawel, ik mocht er ophalen! Nog beter: ze moest die niet meer terug hebben, we mochten er dus zelfs bloedvlekken op maken.

Ik passeerde nog even – met de nodige rustpauzes, want de rug wilde echt niet mee – langs de Avothea die hier vlakbij is om rode schmink en nepbloed, en samen met oma’s doktersjas was de outfit compleet.

Geef toe: ze zag er zalig uit!

Geplaatst op

Trick or treat!

Vorig jaar hebben de handelaars van de geplaagde Evergemsesteenweg – al bijna twee jaar onderbroken, nog een jaar te gaan – voor het eerst een halloweentocht op poten gezet, met groot succes. Dit jaar komt de route voorbij ons huis, dus hebben Merel en ik gedecoreerd met behulp van Kobe, kwamen drie vriendinnen om zelf mee te doen aan de tocht, en heb ik mezelf verkleed als heks om de kinderen schrik aan te jagen en snoep uit te delen. Ik denk dat er bijna 10 kilo snoep is doorgegaan, Bart heeft op den duur een zeteltje in het halletje gezet voor mij, en ik was doodop en zonder stem. Maar het was wel amusant, ja.

Het grappige was dat tegen negen uur Els en Jurgen, de ouders van Lieze, kwamen aanbellen om even hallo te zeggen, en dat een paar minuten later de meisjes terug waren, zodat iedereen bleef zitten in de woonkamer, zeker toen ook nog Kaat en Janne, de twee andere dochters, kwamen aanbellen om te trick or treaten. Het werd nog best gezellig, terwijl de meisjes zaten te tetteren, zeker toen ook nog de twee andere mama’s erbij kwamen.

Maar ik was wel blij toen het gedaan was: zoals gezegd is dat blijkbaar best vermoeiend, heksje spelen.