Geplaatst op

Call of Cthulhu

Eigenlijk speel ik al meer dan 25 jaar tabletop rollenspel: daar zat DnD tussen, Vampire, Fields of the Nephilim, Beyond (iets dat een vriend zelf geschreven had) maar vooral ook Call of Cthulhu, mijn absolute favoriet. Het is gebaseerd op de wereld van Lovecraft: een “gewone” wereld maar voor de kenners bevolkt met duistere wezens, Great Old Ones en alle mogelijke occulte toestanden. Héérlijk gewoon.

Vorige jaren, eigenlijk vooral voor corona, speelde ik met Jesse, Robbe, Yorick, Emma en Wolf een heel fijne DnD. Alleen is door omstandigheden de groep uit elkaar gevallen toen we eigenlijk nog maar een sessie of twee moesten spelen. En sindsdien ligt de roleplay voor mij gewoon stil. Meh.

Tot ik dus twee dagen na de operatie in het ziekenhuis zat te wachten voor een nieuwe plaaster en Pascal voorbij kwam. Die ken ik nog van lang geleden, in The Lonely Mountain in Gent. Hij meesterde ook toen al verschillende roleplays, en we hadden het er dus ook over. Momenteel was hij net begonnen met drie vrienden, waarvan ik er eentje ook al van kende van dik 20 jaar geleden op de larp, aan een Call of Cthulhu campaign, The Masks of Nyarlatothep. Die heb ik ook ooit gespeeld, wellicht ook zo’n 20 jaar geleden. Ik weet er niet veel meer van, en elke campagne wordt ook altijd compleet anders gespeeld door elke groep.

Pascal kon best nog een extra speler gebruiken, en vorige week ging ik dus al een nieuw personage aanmaken. En dinsdag was mijn vuurdoop: ik leerde mijn medespelers kennen, voelde dat het eigenlijk best wel klikte, en genoot intens. Echt, ik heb dat zo hard gemist, dat spelen!

En dus is er nu weer Cthulhu om de veertien dagen, en ik ben een gelukkig mens.

Geplaatst op

Van vriendjes, vriendinnetjes en vlaaien

Wat doet ne mens als het een hele dag regent op een vakantiedag? Juist, vriendjes en vriendinnetjes uitnodigen. Kobe ging spelen bij Sebastiaan, en ik had naar Els gebeld, de mama van Merels boezemvriendinnetje Lieze. Die waren net terug van vakantie, maar het was geen enkel probleem. Dus hebben die twee hier zo goed als de hele tijd op Merels kamer gespeeld – waar ze sowieso heelder dagen zit – naar een film gekeken, en show gegeven. Dat laatste was vooral met zeer veel gegiechel, ik heb een klein stukje gefilmd.

Merel en Lieze geven een 'show' from Gudrun Rombaut on Vimeo.

Ik probeerde intussen zinnige dingen te doen, maar kwam niet verder dan het opruimen van mijn bureau en het sorteren van mijn moeders kettingen en oorbellen.

Oh, en het maken van een vlaai, maar dan ene die wél perfect lukte, omdat ik deze keer wel de correcte ingrediënten in huis had. Het is het meest simpele recept ooit, gepikt van bij Ilse: 16 speculozen, 16 lange vingers, 6 stukken peperkoek, 3 lepels bruine suiker, 3 lepels kandijsiroop, 1 liter melk. Even laten weken, mixen, 11 minuten in de microgolf (600W), roeren, nog 11 minuten, klaar. Enfin, eigenlijk niet: de vlaai krijgt maar haar consistentie als ze afkoelt, en dat is het moeilijke stuk van het hele recept :-p En als ge ze na de eerste keer bakken in een fancy vormpje giet, ziet ze er de max uit.

IMG_5509

De leden van de Cthulhugroep hadden de nodige commentaar, maar vonden wel allemaal dat het bijzonder lekker was, dit in tegenstelling tot de rauwe champignons met dipsaus die ook op tafel stonden.

Οι βαρβαροι!

Geplaatst op

Vakantiedagen verglijden in het niets

Er zijn zo van die vakantiedagen, waarbij je je op het einde afvraagt wat je eigenlijk gedaan hebt. Dat zijn eigenlijk de beste: je hebt je niet verveeld, maar de dag was toch om voor je het goed en wel besefte.

  • Er was kine, met een uitgebreid gesprek over de fitbit, waardoor ik zin kreeg in de nieuwe Fitbit Alta in het paars, meteen ook een uurwerk dan.
  • We mestten de schoenenkast uit, haalden er alles uit wat te klein of te kapot was, en reorganiseerden de boel. En zagen dat het goed was.
  • Ik kreeg een berichtje dat Bart intussen blijkbaar ook Pokémon Go speelt, en gespot was in ’t stad door een van mijn lieve oudleerlingen.
  • ’s Avonds was er Call of Cthulhu, waarbij Thomas meespeelde vanuit Athene. Dat ging wonderwel goed, eigenlijk. We hebben wel de camera uitgezet, want die vergde teveel bandbreedte aan zijn kant, maar het spelen op zich ging prima. Af en toe gaf het wel grappige beelden.

    IMG_1845

    Voor herhaling vatbaar, als iemand om een of andere reden niet tot hier geraakt, maar wel tijd heeft.

Zoals ik zei: vakantie dus.

Geplaatst op

Call of Cthulhu

Eindelijk!

Al meer dan twintig jaar speel ik tabletop roleplay, en bijna altijd Call of Cthulhu, maar ook ooit nog Dungeons and Dragons, Vampire, Nephilim, Beyond, en ik vergeet er wel nog een paar. Gans in het begin was Dirk de game master, dan is het jarenlang Wim geweest die ons gewillig en onwillig doorheen de nodige scenario’s leidde, en daarna werd het Xavier die op briljante wijze de rol van GM vervulde. Jarenlang dus, tot Xavier naar Niel verhuisde in oktober 2014, voorbij Mechelen, en het dus gedaan was met de roleplay… Ik miste die avonden echt wel, want naast het spelplezier was het toch ook altijd een bijzonder gezellige, sociale avond.

Ik had ook al lang gezegd dat ik opnieuw een groep ging opstarten, en Xavier zag het zelfs zitten om nog steeds te meesteren, want zijn ma woont hier een paar straten vandaan, en dan komt hij haar gewoon bezoeken. Het bleef lang bij zeggen, maar uiteindelijk vatte ik ergens dit voorjaar de koe bij de horens, en ging op zoek naar spelers: een vaste waarde, en een paar nieuwelingen die intussen larpen maar nog niet roleplayeden.

Het is een paar keer uitgesteld wegens bijzonder slechte omina: eerst stierf de vader van de tweelingbroers, dan stierf ons ma, en ook vandaag ging het bijna niet door, omdat een van de beste maten van de andere vrouwelijke speler vandaag is verongelukt. Maar we zijn toch begonnen aan het maken van de personages, en zijn vooral buiten in de tuin blijven zitten tot half één. Wolf speelt ook mee: we beginnen tussen acht en half negen, en hij mag meespelen tot tien uur. Dat laatste uurtje neemt iemand van ons dat personage wel over, geen probleem.

Wolf blonk van onder tot boven toen hij toestemming kreeg van Xavier om te spelen. Het zal wel een verbaal ruwe bende worden, maar daar moet hij maar tegen kunnen.

Enfin, eindelijk dus het startschot van een nieuwe Cthulhucampagne. Hopelijk blijft deze wat duren.