Geplaatst op

Meisjesbureautje

Eigenlijk was Merel al van in de voormiddag aan het popelen, toen we samen in de stad liepen tijdens Wolfs muziekles: haar nieuwe bureau zou er vandaag met wat geluk zijn! En jawel, toen het verlossende smsje kwam, stond ze zowaar even te dansen midden van de straat.

Kort na de middag namen mijn dochter en ik dus de auto richting Weba, waar ze met een stralend gezichtje aan de kassa zelf haar bureau ging betalen. Je had de kassierster haar gezicht moeten zien! Enfin, iets later stonden we aan de laadkaai van de Weba, en nog wat later hielpen papa en Wolf het pakketje naar boven te brengen. En toen was het duidelijk meisjeswerk: er moest een bureau in elkaar gevezen worden!

Merel haalde schroevendraaiers, stofzuigers, breekmessen, stopte pluggen in gaten, nam de juiste stukken, en keek ernstig toe hoe ze het eventueel zelf zou moeten doen. Ik legde uit wat ik deed, hoe ik het deed, en we zagen dat het goed was.

En Merel, die glunderde vooral.

IMG_2953

Geplaatst op

Bureau…

Merels kamer was een puinhoop. Ik bedoel maar: een puberkamer had er niks aan. Daarom had ik maandag al haar rommel gewoon centraal op haar tapijt in haar kamer gegooid, en de oppervlakten zelf allemaal netjes opgeruimd en schoongemaakt. Toegegeven, de hoop was bijna een meter hoog, jawel. Ze keek ernaar, zuchtte, en begon op te ruimen: de stiften bij de stiften, de kleren in de kast, de poppen netjes bij elkaar, de diadeems op hun plaats in de badkamer…

Terwijl ik zelf aan het opruimen was, had ik vastgesteld dat de oude tafel die ze gebruikte als bureau, eigenlijk echt wel aan vervanging toe was. We hadden het ding destijds gekocht om als luiertafel en badjestafel in de badkamer te dienen, en ze is dus al meer dan tien jaar oud. Dat is er ook aan te zien: een poot staat onherstelbaar scheef, de laminaatrandjes zijn eraf en het blad is volledig gekrast. Mja.

IMG_9292

Haar kamer is nu wel anders ingericht, maar bon.

Ik beloofde Merel dat ze een nieuw bureau ging krijgen, als ze haar kamer volledig netjes opgeruimd kreeg. Wel, ik denk dat ze ongeveer tien minuten heeft lopen dansen. En ja, die kamer was effectief ook helemaal opgeruimd tegen vandaag.

En dus gingen mijn jongedame en ik vandaag richting Weba, om te kiezen. Eigenlijk is dat een fout woord, want ze had één bepaald bureau gezien bij het binnenkomen, en dat was dat.

1350712333

Ik deed nog wel de moeite om alle andere te bekijken, maar eigenlijk was dat een formaliteit.

Alleen… het bureautje was toch wel niet op voorraad, zeker? Je had haar beteuterd gezicht moeten zien. Maar het moest gelukkig niet besteld worden, er stonden nog exemplaren in de winkel in Deinze, en dus ging het zaterdagvoormiddag wel binnenkomen. Goh, daarop kon ze wel wachten, vond Merel. Maar ik denk dat ze toch wel weer de hele Weba door gehuppeld heeft.

Mijn prinses…

Geplaatst op

Verbouwingen, nog een weekje later

De trap heeft intussen een eerste laagje vernis gekregen, en is alweer een pak donkerder, jammer eigenlijk. Er moet nog wel een tweede laag, natuurlijk.

IMG_8275

In de badkamer is er in de nis, waar het vroegere zijvenster was, een kastje verschenen. Het zwart vind ik niet zo geslaagd – er was afgesproken om hetzelfde kleur te nemen als de muur, niet als de ramen – maar bon. Het moet nog afgewerkt worden, natuurlijk.

IMG_8241

Barts bureau is intussen geschilderd: het plafond definitief, de muren in een grondlaag: ze willen eerst de chauffage in de kleine nis laten installeren, voor ze definitief schilderen. Het verwarmingselement zal op die manier perfect gelijk met de muur komen, in de vroegere deuropening.

IMG_8270 IMG_8271

Ook in de badkamer van de jongens is er nog wat afgewerkt: de muur van de vensters stond door de lekken veel te nat, maar is intussen mooi droog, blijkbaar, want ze hebben hem geschilderd. Ook de schuifdeur tussen badkamer en waskamer is definitief geschilderd.

IMG_8273

IMG_8274

En last but not least: we hebben een huisnummer, jawel!

IMG_8272

 

Geplaatst op

Work in progress

De titel was helaas vorige week nauwelijks van toepassing: er was geen schilder in velden of wegen te bekennen. En na een dag of twee ook geen mensen van de aannemer meer. Blah.

Ze waren maandag nochtans goed begonnen: tegen de woensdag was de hele keuken leeg, zelfs de vloer en het plafond waren er uit.

IMG_7835

Er werden deurgaten afgesloten en gekapt (een apart verhaal), en dat… was dat, blijkbaar.

In de berging werden de sokkels weggehaald, en toen ze ook het kleine lavabootje in de hoek wilden weghalen, bleek het afsluitkraantje kapot te zijn, zodat ze niet verder konden. Dat laatste namen ze letterlijk: geen kat meer gezien.

Donderdag kwam de electricien al het overbodige weghalen en afsluiten, en de nieuwe leidingen leggen, zodat donderdagnamiddag de schilder/afwerker het plafond kon steken, zodat ook de vloer verder kon aangepakt worden en de afmetingen van de glazen wand konden vastgelegd worden tot op de millimeter.

Helaas, geen schilder gezien, terwijl hij eigenlijk al vanaf maandag verwacht was om het kleine stukje in de keuken/living nog af te werken, en boven verder te doen. Vrijdagmorgen kreeg ik een smsje dat hij ziek was, maar zeker op zaterdag ging komen. Zaterdag heb ik zelfs geen smsje meer gehad…

Enfin, vandaag stonden ze er toch: het plafond werd aan sneltreinvaart gelegd, de ledrail is ingewerkt, er is geschilderd hier in de keuken (maar helaas is het nog niet af wegens moeten drogen en zo) en ook boven wordt er verder gedaan.

IMG_7856

Morgen gaan ze nog eens het vochtgehalte opmeten, en hopelijk kunnen we dan Kobes kamer verder afwerken, en komt er ook schot in de vloer hier.

Geplaatst op

Jungle

Ik ben verzot op planten. Wie me kent, weet dat wel. Als het aan mij lag, stond mijn ganse huis vol planten. Bart tempert me daar een beetje in, en hij heeft wel gelijk.

Maar in mijn bureau heb ik een slingerplant: zo’n echt junglegeval, met luchtwortels die zich ergens aan vastklampen, en die meters lang wordt. Ze stond een beetje verloren in de hoek achteraan, en ik had de uitlopers vastgemaakt aan gordijnrails in mijn veranda (mijn bureau is dus een verandageval), maar omdat ik wist dat ik ze ging moeten verzetten, had ik ze eigenlijk wel wat verwaarloosd.

Vandaag ben ik speciale zelftappende vijzen gaan halen om in te draaien in het aluminium van de veranda, zodat alles een pak steviger wordt, en ik de plant zonder scrupules of beperkingen kan ophangen. Mijn grote bureaukast is verzet, en de plant is van links naar rechts verhuisd, waar ze een pak meer in het zicht staat. De uitlopers zijn opgebonden, en helaas heb ik er eentje van een meter of vier afgebroken. Ik heb ze dan maar in het water gezet zodat ze wortels trekt, en ik ze later opnieuw in de pot van de moederplant kan zetten.

De plant zelf moet zich nu nog ‘zetten’: de bladeren moeten nog draaien, ze zal nog meer doorhangen links en rechts. Maar ze heeft nu vooral ook weer ruimte en lucht om te groeien, en da’s het belangrijkste.

IMG_7686

IMG_7685