Center Parcs dag 1

Onze jaarlijkse vakantie is dit jaar, wegens verbouwingen, beperkt tot vijf daagjes Center Parcs. Niet dat we dat erg vinden: op een goeie twee uur staan we er, de kinderen vinden het er schitterend, en zelf komen we helemaal tot rust, en hebben we tijd voor de kinderen en elkaar.

Het was bijna elf uur voor we goed en wel vertrokken waren: we hadden dan ook niks op voorhand klaargezet. Onderweg iets gegeten in de Carestel (kleine kinderen zijn niet goed in het wachten in een echt restaurant) en tegen twee uur reden we het park binnen, richting ons huisje. Uitpakken ging verbazingwekkend snel, en ook Kobes dutje was tegen verwachting in geen enkel probleem.

En dan? Dan gingen we zwemmen, natuurlijk! Kobe ploeterde eerst wat rond in het peuterbadje met zijn kleine glijbaantjes, maar ging daarna vlot mee met mama, papa en grote broer in de stroming: een lus waar verschillende zware jets op zijn aangesloten, zodat je een sterke stroming krijgt. Van enige watervrees was al lang geen sprake meer.

Tegen zeven uur waren ze doodop, kregen boterhammetjes, en gingen in bed. Ik had bijna geschreven ‘probleemloos’, maar dat was buiten babbelgrage Kobe gerekend. Pas toen we hem verhuisden naar onze eigen slaapkamer, viel hij stil.

En wij? Wij zaten te lezen, en genoten daar intens van.

Trouwfeest

Gisteren zijn Bart en ik naar een trouwfeest geweest van een zakenpartner/goede vriend van Bart. Ik had een beetje gemengde gevoelens, want ik ging er totaal niemand kennen. Bart kende nog wel een paar mensen uit het webwereldje, maar dat was het zowat.

Tot we even met één van die mensen stonden te praten, een klant van Netlash ook, en er vaag een lichtje ging branden bij mij. Ik kende die stem ergens van, en dat gezicht, en die uitgesproken kenmerken. En jawel, mijn geheugen doet het nog: ik heb die jongen gekend toen ik 15 was (dus 22 jaar geleden) en we samen met de KSA op Joepie gingen, een vierdaagse voettocht. Sindsdien heb ik die nooit meer gezien, maar hij heeft blijkbaar een serieuze indruk achtergelaten. Ik had er als bakvis dan eigenlijk ook wel zo’n beetje een megacrush op, maar bon :-p

In ieder geval zaten we later samen aan tafel, met nog een paar andere bekenden van Bart, en werd het eigenlijk een bijzonder aangename avond. Lekker eten ook, en een stralend huwelijkspaar (maar dat is uiteraard zelden anders).

Here’s to you, Robin en Evelien!

Handschoentjes

Toen Bart naar New Orleans vertrok voor die Microsoft conferentie, had ik nog gegrapt: “En breng iets moois voor me mee hé!”, juist omdat ik weet hoe moeilijk het is om cadeautjes voor de kinderen mee te brengen van reis. En Bart is daar al helemaal niet goed in.

Toch heeft hij (blijkbaar op de luchthaven) nog een en ander gevonden.

Voor Wolf had hij beschilderbare dino’s mee, maar daar is hij nog wat te jong voor. Prima voor binnen een paar jaar.
Kobe kreeg twee pluchen beestjes, beanies van de sabeltandtijger en de mammoet uit Ice Age. Hij is er gek op, ze zijn zelfs meegeweest naar Center Parcs, en het is mega schattig om hem ‘sabeltandtijger’ te horen zeggen :-p

En ik? Ik kreeg een cadeautje dat ik eigenlijk al lang wilde, maar waar het nog nooit van gekomen was: een stel leren zomerhandschoentjes voor de moto 🙂 Van Harley Davidson dan nog! Mijn dikke handschoenen zijn vreselijk warm in de zomer, en dan durf ik af en toe eens zonder te rijden, wat eigenlijk niet verantwoord is. Maar nu is dat probleem dus van de baan. En het doet er niet toe of die dingen nu uit New Orleans komen of de luchthaven van Chicago (waar hij een tussenstop en dus tijd teveel had): ik vind het vreselijk lief 🙂

Verbouwing, part elvendertig

Jawel, vandaag zijn hier nog maar eens de werkmannen over de vloer geweest, met drie dan nog wel. Ze wilden het eindelijk af hebben, en zijn daar helaas niet in geslaagd 🙁

Maar wat ze gedaan hebben, is echt wel klasse.

* de boekenkast hangt

* de tv hangt omhoog, tegen een apart paneel zodat alle kabels weggewerkt zijn, en er ledlichtjes rondomrond zijn.

* de kleine kastjes achter de zetel zijn er: we botsen niet langer met ons hoofd tegen de muur, en we kunnen eindelijk een glas of blikje kwijt zonder een verrekking op te lopen

* de glazen deuren hangen er. Helaas in helder glas, en niet in matglas. Maar bon, daar valt nog wel een mouw aan te passen.

* de plintjes zijn er, en het ziet er goed uit.

Wat moet er nu nog gebeuren? De omkadering van de deuren is er niet, dus daar moet nog geplamuurd worden en afgewerkt. Dan kunnen ze ook de laatste stukken gyproc zetten en afwerken.

De deurtjes van de kast onder de tv zijn er ook nog niet, maar da’s wachten op de elektricien, die een kabelgoot moet komen installeren.

En dan moeten er nog de legplankjes in de kast zijn, maar daar zit ik niet op te wachten, want die moet toch eerst geschilderd worden.

Gent Verwent

Môh, ik heb blijkbaar een bon van 5 euro gewonnen van Gent Verwent, via nieuws.be!

Allez hup, eens zien wat ik daar dan mee zal kunnen doen. Is wel leuk, natuurlijk, al is het maar vijf euro.

Nachtvlinder

Gisteren, toen we terug kwamen van de Blaarmeersen, en de kinderen nog even in de tuin aan het spelen waren (rond half zeven, denk ik), zagen we plots dit beest in het gras.

vlinder

Hij zat muisstil, alleen de voelsprieten bewogen af en toe, en liet me rustig foto’s nemen. Ik heb, om duidelijk te maken hoe groot hij wel was, er een muntje van 20 cent naast gelegd. Ik schat hem tien centimeter in breedte.

Aan de tekening op de rug te zien vermoed ik dat het om een doodshoofdvlinder gaat, maar dat weet ik niet zeker. Iemand? En komen die beesten vaak voor hier, of was dit een zeldzame ontmoeting?

EDIT: Germain De Wispelaere van Natuurpunt Zomergem kwam met de volgende uitleg in mail:

De vlinder op de foto is onmiskenbaar de ligusterpijlstaart, een nachtvlinder.
Misschien heb je vroeger de grote groene rupsen, van die vlinder, gezien die 
voorkomen op ligusterhagen.
Vroeger bijna jaarlijks bij mij thuis op de hagen.  De laatste jaren echter 
minder en minder.
Toch vond ik vorig jaar terug een rups op die haag en heb ik er een foto van 
genomen, jammer genoeg niet echt geslaagd.
De vlinder zelf heb ik nog maar een paar maal gezien.

Ik heb dan maar zelf even gegoogled op die rups, en in bijgaande link vind je dat beest. Bijzonder mooie foto overigens.

Blaarmeersen

Vandaag ben ik met mijn ma, de twee kinderen en Alexander, het nog-net-niet-driejarige zoontje van mijn broer, gaan zwemmen in de Blaarmeersen.

Het is een hele verhuis natuurlijk, met koekjes en drinken, handdoeken en speelgoed.

Het was er behoorlijk druk ook, maar toch bijzonder doenbaar.

Kobe en Alexander hebben voortdurend door het ondiepe water lopen pletsen, en durfden uiteindelijk zelfs tot aan de kin in het water (zelfs zonder hand van mama of oma, helaas). Wolf had zijn paarse krokodil mee en maakte daardoor onmiddellijk vriendjes met een groepje oudere kinderen die vrolijk meespeelden. En ja, ze hadden respect voor Wolf, speelden met hem, hielpen hem op de krokodil, en vroegen het netjes als ze ook even op de krokodil wilden. Hij genoot van elk moment, en dobberde vrolijk rond met zijn zwembandjes. Hij kan nog net niet zwemmen, maar het scheelt echt niet veel, het is vooral een kwestie van vertrouwen.

In elk geval hebben we er allemaal van genoten en is het voor herhaling vatbaar als het echt goed weer is. Kleine kinderen bibberen namelijk nogal rap, en dat was zelfs gisteren het geval (de zon zat er niet door).

Bedankt, stad Gent, voor de peutervriendelijke aanpassing van ons aller Blaarmeersen. Nu zie ik helemaal geen reden meer om nog in de file te gaan staan richting zee: we hebben zand en zoet water vlakbij 🙂

Afwerking

Vandaag is de aannemer nog eens langsgeweest: hij moest nog een paar laatste dingen opmeten en afspreken, en vrijdag komen ze de boel hier afwerken.

Het bouwverlof is immers gedaan, en ze hebben dan nog een paar dagen om de ontbrekende dingen in elkaar te zetten. En vrijdag moeten al mijn kasten er dus hangen en zo.

Yippie.

Dan nog het schilderwerk, en we zijn erdoor.

Man, ik kijk daarnaar uit!

Cocktails

Eigenlijk hebben we ons al vreselijk laten verwennen dit weekend.

We hebben vooral veel gezwommen met de kinderen, rondgelopen, geluierd… en gebruik gemaakt van de cocktailbar hier in het hotel. En dan spreken we over een echte cocktailbar, met lederen fauteuils, gedempt licht, en een kaart van minstens honderd verschillende cocktails. Blijkbaar doet de eigenaar ook vaak mee aan wedstrijden, en wint hij nog geregeld ook.

Ik sta erom bekend dat ik zo goed als geen alcohol drink, maar als ik met vakantie ben, zeg ik geen nee tegen een goeie cocktail. Ik heb er verschillende gedronken in alle mogelijke kleuren, maar op onderstaande cocktail was ik gewoon compleet verzot!

vanillasky

De barman waarschuwde me wel: het geldt als een dessert op zich en is vreselijk zwaar, maar ook ongelofelijk yum! Blijkbaar is het geen vaststaande naam, want als ik het even google, kom ik op de bizarste recepten.

Ik weet wel dat er vodka in zat, kahlua, vanillecreme, een bol vanilleijs, een geplet koekje, en ruim slagroom bovenop (en niet van dat spuitbussengedoe, geloof me), maar geen idee hoe precies.

Hmm. Zouden ze daar in het hotel het recept willen vrijgeven? Dit is echt beter dan om het even welk dessert, geloof me!

Bourscheid

Op amper 7 kilometer van het hotel, eigenlijk aan de overkant van een vallei op een heuveltop, ligt het kasteel van Bourscheid. Deels ruïne, deels gerestaureerd is het eigenlijk best de moeite. Ik denk dat het te vergelijken moet geweest zijn met ons Gentse Gravensteen, alleen met een behoorlijk ander uitzicht.

We zijn er gisteren met de kinderen naartoe geweest, en ze vonden het prachtig. Oordeel zelf maar: een paar foto’s en een filmpje.

bourscheid1

bourscheid2

met rechtsboven ons hotel

bourscheid3

bourscheid4

schavot