Geplaatst op

Café Rene

Geschreven voor en gepubliceerd op Gentblogt

Zaterdagavond, en je hebt tickets voor de film om half negen. Je wil daarvoor nog iets gaan eten: niks chics, ook niet te lang durend, maar het mag wél lekker zijn.

Volgens mensen die het kunnen weten, is Café Rene daar ideaal voor. Mijn man en ik togen dus naar de Gebroeders Vandeveldestraat, en stapten in een vol restaurant binnen. Gelukkig bleek een van de tafeltjes net vrij te komen, we konden dus onmiddellijk plaats nemen. Een eenvoudig klembord met losse bladen doet dienst als menukaart, en toonde ons de eenvoudige bistrokeuken: vol-au-vent, stoverij, tapas, tomaat-garnaal, steak, hamburgers, u kent het wel. Mijn oog viel meteen op de kort gegrilde tonijnsteak met wasabimayonaise (€ 17,50), en ik twijfelde geen seconde, net zoals mijn man.

20120513_rene_sm

Hoewel het restaurant vol zat (50 couverts beneden, en blijkbaar ook nog een zaal boven) was de bediening vriendelijk en snel. Iets later verscheen dan ook een verse fruitsap (€ 3,20) en een ice tea light (€ 2) op tafel, samen met een kommetje gemengde zoute knabbels. De inrichting is zeer sober: warme aardse tinten, en eenvoudige vierkante houten tafels met makkelijke stoelen. Alleen jammer dat de funky muziek zo luid stond: daardoor moest iedereen nog net iets luider praten, en in een vol restaurant kan dat toch wel storend werken.

Amper tien minuten later, tot onze grote verbazing, kwam ook het hoofdgerecht er al aan. De mooie stukken tonijn waren inderdaad kort gegrild: ze waren helaas niet warm van binnen, maar daarom eigenlijk niet minder lekker, zodat we ons de moeite bespaarden om ze nog even te laten bijgrillen. Samen met de tonijn werd er gemengde sla geserveerd, een royale streep wasabimayonaise, en een papieren zak met knapperige frietjes met een kommetje huisgemaakte mayonaise. Het smaakte.

20120513_rene2_sm20120513_rene3_sm

Ik twijfelde nog even, maar bestelde uiteindelijk toch nog koffie met dessert: een deca latte (€ 2,30) en een crème brûlée (€ 6), in mijn ogen toch een beetje de lakmoesproef van een restaurant. Helaas. Wat op tafel kwam, oogde zeer mooi, en het korstje was dan ook perfect. De crème brûlée zelf, tsja, was gewoon geen crème brûlée, maar wel een soort flan met de consistentie van kaastaart en een zweem van griesmeelpudding. Lekker, maar nu niet bepaald wat ik verwacht had. Ik heb een halve portie gegeten, en daarna doorgeschoven richting mijn man. Jammer, zeer jammer.

Ik denk dat ik er nog wel zal teruggaan voor de tonijnsteak, of om een hamburger uit te proberen, want ook die zagen er zeer smakelijk uit. Het dessert zal ik in het vervolg wijselijk ergens anders nemen, maar daarvoor zijn er in het centrum genoeg andere plekjes te vinden. Al bij al een goed adresje voor dergelijke fijne zaterdagavonden.

Café Rene
Gebroeders Vandeveldestraat 2-4
9000 Gent
tel 09/223.27.00
Open van dinsdag tot zaterdag van 10 tot 23 u., op zondag tot 15 u. Gesloten op maandag.

Geplaatst op

Ziek Mereltje

Merel had al een paar dagen vlekjes in haar gezicht, precies een soort acné of zo. Ik maakte er niks van, ze sliep al een paar nachten wat onrustig, en ik dacht dus dat het gewoon vermoeidheid was.

En toen bleek ze zondag plots één rood vlekje met een puntje/blaasje op haar rug te hebben. Windpokken? Het zou best wel eens kunnen, het doet de ronde links en rechts momenteel. Ze was nochtans absoluut niet ziek, wel speels, vrolijk, goedlachs, en actief.

Forward maandagnamiddag: rond een uur of vier had de crèche gebeld, maar mijn telefoon stond stil, en pas rond twintig over vier had ik het gezien. Meteen teruggebeld, en ik hoorde haar al brullen in de achtergrond. Ze had daarstraks nogal enthousiast gans haar bedje ondergekotst, en was nu compleet overstuur. Toen ik een goeie vijf minuten later arriveerde, was de rest van de kinderen netjes appeltjes aan het eten, en lag zij op haar zij in de zetel, duimpje in de mond, beestje in haar armen. Ze reageerde zelfs niet toen ze me zag. Ook thuis bleek ze een complete dweil te zijn: zelfs toen Wolf haar riep, keek ze niet eens om.

Ik heb ze maar onmiddellijk in haar bedje gestoken, met een dankbare blik tot gevolg. En toen sliep ze. Van half vijf tot elf uur, jawel. Toen werd ze wakker, slobberde twee flessen melk naar binnen (500 ml, echtig waar), at van ver een korstje brood, speelde even (vrolijk en goed gezind), en lag tegen kwart voor twaalf weer in haar bed. Om pas wakker te worden om half zeven.

Mijn moeder stond stand by om een eventueel nog serieus zieke Merel op te vangen, maar ze was bijzonder vrolijk, speels, actief, at met smaak en lachte, en dus mocht ze naar de crèche. Daar bleek alles normaal te zijn, behalve dat ze voortdurend een lichte verhoging had, 37,5° en zo.

Tsja. Een virusje zeker?

Geplaatst op

Alles moet weg (bis)

Bij het uitmesten van garages en andere dingen is er nogal wat dat eigenlijk weg mag, maar waarvan ik het zonde vind om het gewoon weg te gooien. Bij deze dus een weggeefactie. Ik hoef nergens geld voor, maar je moet het wel zelf komen halen. Een aantal dingen stonden al op dit lijstje, en staan er nu helaas opnieuw op. Tsja… Als je iets wil: laat hier iets achter in de comments, mail me, of twitter. Of vraag het gewoon :-p First come, first serve.

1. setje van zes espressokopjes met metalen staandertje

espresso1

espresso2

Er is blijkbaar één bordje verdwenen, en één tasje is zijn oortje kwijt

2. Hek

weg1

2 panelen, en in één daarvan een deurtje

3. Brievenbus

weg7

Was een noodoplossing voor ons. Sluit nog perfect. Bovenaan aan het randje zie je een klein beetje roest, en het vierkant vooraan zijn lijmresten van het plakkaatje dat erop hing.
4. Matrassen

weg8

Drie oude matrassen, beetje stoffig intussen. We hielden die als logeermatrassen en die hebben daar ook vaak voor gediend. Nu we wat ouder worden, willen onze logés meer comfort :-p

5. Plafondlampen

weg9

Twee identieke stuks. Weg wegens spuuglelijk en nog van de vorige eigenaars: de rand is echt wel goudkleurig metaal, maar dat zie je niet zo goed op de foto.

6. Vijvertje

vijvertje1

vijvertje2

Hard plastieken vijvertje om in te graven. Gebruikt voor de schildpadden, maar die zijn weg intussen.

7. Dienblaadje

dienblad

In hout, met afbeeldingen van old timers, en 6 onderzettertjes met dezelfde afbeeldingen.

8. Beeldje

beeldje

Geen gedacht waar het vandaan komt, maar ik moet het sure as hell niet hebben.

Geplaatst op

Moederdag

De dag begon zalig: lekker uitslapen, en dan “verrast” worden met een heerlijk ontbijt en cadeautjes 🙂

moederdag1

Er was een croissant, een zachtgekookt eitje met dopboterhammetjes, een kommetje verse gesneden aardbeitjes (die Merel eigenlijk vrijwel allemaal opgegeten heeft :-p ) met een yoghurtje erbij, chocomelk, bloemetjes uit de tuin, magazines om te lezen, en drie lachende kinderen. Wat wil een moeder meer?

Knutselwerkjes, zo blijkt. Merel had een kaartje mee uit de crèche, Kobe had een gedichtje en zowaar een echt kunstwerk, op hout en gevernist en al, ik vind het prachtig. En Wolf had een briefje met daarop de zelf opgestelde tekst:

Liefste mama,

Mama jij bent zo zacht om te knuffelen.
Dank je wel dat je zo lief bent.
Ik ben zo gelukkig dat jij bestaat.
Jij bent de liefste mama van de wereld.

Je kapoen Wolf

Ja, dat doet wat met ne mens, zo op zijn nuchtere maag. Ook al viel de handgemaakte ketting van drinkrietjes en rode parels wat tegen (ze heeft niet eens de dag overleefd, helaas, en staat dus ook niet op de foto).

moederdag2

moederdag3

Tegen de middag zijn we dan naar Ronse gereden, voor een zeer gemoedelijke en gezellige middag bij de schoonouders. Nelly had voor een keer geen spel gemaakt van haar eten, maar gewoon zelf een kouwe pla voorzien, en dan zorgde alleen maar voor een relaxtere sfeer dan anders. Barts broer was er niet, dus was het al helemaal rustig en ongedwongen.

Verbazend ook hoe zot Merel is van haar grootvader: ze gaat altijd onmiddellijk naar hem toe als hij dat vraagt, en kruipt meteen op zijn schoot. Zelfs meteen bij het binnenkomen al. Ze had nu het rijk voor zich alleen, en crosste het hele huis rond op haar autootje. Of speelde met broerlief.

moederdag4
(met haar nieuwe rokje aan)

Er werd ijs gegeten als dessert,

moederdag5

ik stelde plots vast dat de plekjes in Merels gezicht windpokken moesten zijn, aangezien ik één enkele echte pok op haar rug ontdekte (ze had nergens last van),

moederdag6

er werd koffie gedronken met koekjes van het koekjespakket van de schoonbroer, er werd geknuffeld en onnozel gedaan,

moederdag7

en we waren zowaar tegen vier uur thuis, zodat ik nog een was kon buitenhangen en er nog verwoed buiten is gespeeld.

Ik prijs mezelf gelukkig met zo drie schatten van kinderen. En met een moeder en twee grootmoeders die eigenlijk feitelijk nog steeds in (relatieve) goede gezondheid zijn.

Gelukkige moederdag, voor al mijn lezeressen!

Geplaatst op

En nog zo’n drukke dag.

Het begon gelukkig allemaal vrij relaxed, met ontbijten en was ophangen en dat soort onzin. Tegen elf uur moest ik bij de kapper zijn, voor een update van mijn kapsel, want het werkte serieus op mijn zenuwen. Mijn kapster is al twintig jaar dezelfde, in Sint-Amandsberg.

En toen bedacht ik dat ik eigenlijk beter de Antwerpse Steenweg verder kon rijden richting Lochristi, want ik wilde een mooie azalea voor mijn schoonmoeder, en waar kan je dan beter zijn? Ik passeerde er meteen ook een Shoe Discount, en scoorde daar voor 9 euro een paar zwarte stoffen schoenen met witte zool voor Barts zeilavontuur. Go me!
Op aanraden van de kapster ging ik tuincentrum Van Eeckhout binnen, en ik was meteen zwaar onder de indruk! Man, zo’n oppervlakte! En zo’n gigantische hoeveelheid soorten en al! Ik koos er voor vijfentwintig euro een prachtige witte azalea (de lievelingskleur in bloemen van de schoonmoeder) waar mijn armen niet eens rond konden. En ik weet waar ik moet zijn, als ik in het vervolg nog een chique plant wil :-p

Enfin, tegen half een thuis met die schoenen en de bloemen, ik blij 🙂

In de namiddag heb ik dan eerst een vriendin geholpen om de juiste rode accessoires bij een nieuw kleedje uit te zoeken, en dan heb ik de jongens op sleeptouw genomen, richting Brantano (Wolf moest nieuwe schoenen hebben, in de vorige zat een gat. En hij koos toch wel van die Skechers met van die lichtjes in, zeker? Ik heb voor één keertje maar toegegeven, maar het is niet bepaald mijn smaak. Hij is er zot van.) en dan naar de Game Mania voor elk een nieuwe Skylander. Ja ik weet het, ik verwen die gasten veel te veel. So be it :-p

Daarna eventjes thuis, om tegen half zeven te vertrekken naar ’t stad. Het Lepelblad zat vol, helaas, maar de tonijnsteak in Café Rene was ook niet te versmaden. Van de crème brûlée blijf je er beter af, maar dat verslag volgt later nog wel eens (eerst op Gentblogt, uiteraard).

En dan The Avengers in de Kinepolis. Ik denk dat het meer dan een jaar geleden was dat we er nog geraakt waren, in de cinema. Maar een film zoals de Avengers, met veel actie en spektakel, superhelden, suspension of disbelief en een goeie dosis fantasie, da’s nog altijd het leukst in een grote zaal met groot scherm en dito geluid. Wel, ik heb ervan genoten. My kind of movie. Goed gelachen, knappe stunts gezien, en ik heb het toch wel voor dat soort rechttoerechtaan verhalen als ik een avondje ontspanning wil.

Al bij al een geslaagde, zij het vermoeiende dag, jawel.