En nog zo’n drukke dag.

Het begon gelukkig allemaal vrij relaxed, met ontbijten en was ophangen en dat soort onzin. Tegen elf uur moest ik bij de kapper zijn, voor een update van mijn kapsel, want het werkte serieus op mijn zenuwen. Mijn kapster is al twintig jaar dezelfde, in Sint-Amandsberg.

En toen bedacht ik dat ik eigenlijk beter de Antwerpse Steenweg verder kon rijden richting Lochristi, want ik wilde een mooie azalea voor mijn schoonmoeder, en waar kan je dan beter zijn? Ik passeerde er meteen ook een Shoe Discount, en scoorde daar voor 9 euro een paar zwarte stoffen schoenen met witte zool voor Barts zeilavontuur. Go me!
Op aanraden van de kapster ging ik tuincentrum Van Eeckhout binnen, en ik was meteen zwaar onder de indruk! Man, zo’n oppervlakte! En zo’n gigantische hoeveelheid soorten en al! Ik koos er voor vijfentwintig euro een prachtige witte azalea (de lievelingskleur in bloemen van de schoonmoeder) waar mijn armen niet eens rond konden. En ik weet waar ik moet zijn, als ik in het vervolg nog een chique plant wil :-p

Enfin, tegen half een thuis met die schoenen en de bloemen, ik blij 🙂

In de namiddag heb ik dan eerst een vriendin geholpen om de juiste rode accessoires bij een nieuw kleedje uit te zoeken, en dan heb ik de jongens op sleeptouw genomen, richting Brantano (Wolf moest nieuwe schoenen hebben, in de vorige zat een gat. En hij koos toch wel van die Skechers met van die lichtjes in, zeker? Ik heb voor één keertje maar toegegeven, maar het is niet bepaald mijn smaak. Hij is er zot van.) en dan naar de Game Mania voor elk een nieuwe Skylander. Ja ik weet het, ik verwen die gasten veel te veel. So be it :-p

Daarna eventjes thuis, om tegen half zeven te vertrekken naar ’t stad. Het Lepelblad zat vol, helaas, maar de tonijnsteak in Café Rene was ook niet te versmaden. Van de crème brûlée blijf je er beter af, maar dat verslag volgt later nog wel eens (eerst op Gentblogt, uiteraard).

En dan The Avengers in de Kinepolis. Ik denk dat het meer dan een jaar geleden was dat we er nog geraakt waren, in de cinema. Maar een film zoals de Avengers, met veel actie en spektakel, superhelden, suspension of disbelief en een goeie dosis fantasie, da’s nog altijd het leukst in een grote zaal met groot scherm en dito geluid. Wel, ik heb ervan genoten. My kind of movie. Goed gelachen, knappe stunts gezien, en ik heb het toch wel voor dat soort rechttoerechtaan verhalen als ik een avondje ontspanning wil.

Al bij al een geslaagde, zij het vermoeiende dag, jawel.

Zo een van die rondcrossdagen

Wat heb ik zoal gedaan vandaag?

– lesgegeven tot 12.05u
– naar mijn ma, daar blijven eten en wat gekletst

– naar het huis van mijn grootmoeder in Ursel gegaan om daar eens rond te kijken, en een plakkertje te hangen op wat ik leuk vond. Er is eigenlijk maar één ding dat ik wil: het ingekaderde diploma van mijn grootvader, volledig in het Latijn opgesteld, waarin hij een prijs krijgt voor het beste Latijnse opstel. Jawel.

– even binnengesprongen in het rusthuis een paar straten verder bij de bewuste grootmoeder, en een bosje bloemen uit haar eigen tuin meegenomen. Ze was daar bijzonder blij mee 🙂

– richting Eeklo, voor mijn halfjaarlijkse oogonderzoek. Het glaucoom is stabiel, en mijn gezichtsveld is nog steeds nagenoeg perfect. Dik in orde, voor iemand die zonder medicatie nu al blind was geweest.

– wat winkels in Eeklo binnengewaaid: ik wilde een linnen zomerbroek voor mezelf (wachten op die maat 42 is een illusie voorlopig) en een paar goedkope schoenen met witte zool voor Bart. Hij gaat woensdag namelijk zeilen, en moet dus van die schoenen hebben. Aangezien hij ze maar één keer zal dragen, wilde ik er echt geen geld aan hangen. Geen succes bij Torfs. Enfin, toch niet voor die schoenen: ik heb wel een hele mooie paarse handtas van Desigual voor mezelf gekocht, 48 euro ipv. 60, dat valt dus nog mee.

handtas

In de C&A hadden ze geen linnen broeken die me aanstonden, maar wel een aantal dingen aan 50% korting: een allerschattigst zwart-wit rokje voor Merel (8,5 euro), een prachtig kleedje voor Merel voor binnen twee jaar, misschien wel voor Kobes communie of zo (9,5 euro) en een jeansbermuda voor Wolf (8,5 euro) met stoere riem.

jurkje

In de Vögele hadden ze dan wel zo’n zwarte linnen broek, dus missie geslaagd. In het passeren trouwens ook nog eens de Brantano binnengelopen, maar geen wittezoolschoenen.

– Ik was nog net op tijd om de jongens van school te halen, en die hadden, aangezien het schoolreis was geweest, nog niet warm gegeten. Dé ideale gelegenheid om de nieuwe pizzeria op de hoek uit te proberen: een grote (38 cm doorsnee) pizza Hawaï met ham en kip, zes mozzarellasticks en twee blikjes frisdrank voor iets meer dan 11 euro. En hij smaakte! We hebben met ons viertjes (Bart was niet thuis) er driekwart van opgegeten, er was dus meer dan genoeg.

Tegen acht uur lagen ze allemaal in bed. Oef. Het was me het dagje wel.

Weight Watchers week van 10 mei

Eindelijk nog eens een goed resultaat! Het kon eigenlijk ook niet missen, na het débâcle van vorige week: ik was toen maar liefst een kilo bij, tot mijn grote verbazing. Achteraf gezien had dat met mijn ‘darmtransit’ (LOL eigenlijk een bijzonder onnozel woord) te maken, die nogal stroef verliep. Ik was nogal teleurgesteld vorige week.

Deze week had ik dan eindelijk weer eens wat meer opgelet en opgeschreven, en zonder noemenswaardige culinaire esbattementen, en jawel: vandaag anderhalve kilo eraf! Juicht ende jubelt met mij!

Hopelijk vind ik nu mijn evenwicht een beetje terug, en gaan die resterende kilo’s er langzaam maar zeker ook nog af. Maar eigenlijk feitelijk moet ik gewoon sporten, jawel, en dat doe ik nu voor geen meter.

28-01-2010: 102,6
16-02: 79,7
12-04: 80,8
19-04: 81,1
10-05: 80,3

De officiële gewichten van de donderdagavond om 19.30u op cursus, vlak na mijn eten en met wisselende kleren aan:

28-01-2010: 104,4
16-02: 82,2
12-04: 84,2
19-04: 83,7
27-04: 83,6
04-05: 84,6
10-05: 83,1

Moussaka, maar dan volgens de Weight Watchers

moussaka8

Ik zag het recept staan op p. 284 van het nieuwe kookboek Gezond Gezin van de Weight Watchers, en vond dat ik het wel eens kon uitproberen.

Het recept zelf krijgt u niet, daarvoor moet u het boek maar aanschaffen (en anders krijg ik problemen met copyright en al), maar ik kan u wel de stap voor stap foto’s tonen, waar een beetje kok ook mee aan de slag kan natuurlijk :-p

De volgende keer neem ik wel een kleinere ovenschotel, dan is het wat beter verdeeld. Ik heb er uiteindelijk maar één teentje knoflook in gedaan, drie ipv. vier tomaten, en de champignons stonden ook niet in het recept. Maar het was wél heerlijk, een dikke dikke aanrader! Negen propunten per persoon, overigens.

Ingrediënten:

– 400 g. lamsgehakt
– twee courgettes
– vier tomaten
– ajuin
– twee teentjes knoflook
– paprikapoeder
– komijnpoeder
– peper en zout
– 300g aardappelen
– twee koffielepels olijfolie
– provençaalse kruiden
– 500 g light geraspte kaas
– 200 ml. light room 5%
– 250 g champignons

moussaka1

moussaka2

moussaka3

moussaka4

moussaka5

moussaka6

moussaka7

Het Weer

Ja, u leest het goed. Ik ga schrijven over Het Weer.

Het meest banale aller onderwerpen, de dooddoener op elk familiefeest of werkreceptie, meestal gevolgd door een zucht, een stilte, en dan een “Jaja, ’t zijn dingen”.

Het Weer dus.

Want het begint vierkant mijn kl**** uit te hangen, en nog geen klein beetje. Ik wil zon. ZON, zeg ik u. Ik loop er lastig en ambetant van. Mijn humeur zit onder nul. Gelukkig zijn er dan mijn leerlingen die mij wat opvrolijken, gewoon door hun eigen charmante zelf te zijn. Het kan ook de filosofie of het Romeins drama zijn, natuurlijk.

Maar dan kom ik weer buiten uit mijn klas, en word ik nog maar eens zeiknat geregend. En samen met al dat vermaledijde water spoelt ook mijn goede humeur weer de riolering binnen.

Als het nog lang blijft regenen, als de zon niet eens deftig gaat beginnen schijnen, begin ik eerstdaags te gillen. En met dingen te smijten.

U bent gewaarschuwd.