Geplaatst op

Dino- en uitvinderskamp

Soms vinden ze het maar zo-en-zo, die kampen, en dan ligt het meestal aan het feit dat er een paar pestkoppen in de groep zit, maar deze keer waren onze jongens laaiend enthousiast over hun kampen.

Kobe vond het jammer dat hij niks nieuws leerde over dino’s, maar vond het wel bijzonder amusant, en Wolf, die maakte gel, en marsepein, en deed allerhande proefjes, en vond het de max.

Vandaag hadden ze ook hun ’toonmoment’, waarbij Kobe een dinodansje deed, en Wolf met Marthe een kijkdoos had gemaakt, en blijkbaar een toneeltje opvoerde.

kamp1

kamp2

kamp3

Geplaatst op

Frustratie alom!

Ik zit al tijden te zeggen tegen ons ma dat ze veel beter zou zijn met een iPad dan met haar vaste computer beneden. Ha ja, want ze moet altijd naar beneden in mijn vaders bureau gaan zitten, waar het meestal te koud is voor haar. De computer boven zetten is geen optie, vindt ze, want dan staat hij in de weg. En eigenlijk leest ze enkel haar mails, een paar krantenartikels en zo, zoekt ze occasioneel iets op, leest dit blog, bekijkt haar Facebook, en dat is het wel zowat. Ideaal dus voor een iPad. En wil ze dus toch een langere mail schrijven, dan kan ze nog altijd die PC opstarten.

Een iPad dus. Die ik kunnen kopen heb (een 1, wifi, 32 GB) voor 130 euro, knappe beschermhoes inbegrepen. Bon, maar daar moet ne mens dus wel wifi voor hebben. Ik dus naar Zomergem, gewapend met voornoemde iPad, een berg kabels (want ik wist niet hoe lang hij ging moeten zijn) en een D-Link. En bleek het allemaal zo simpel nog niet te zijn. Want de modem gaf wel aan dat hij linkte naar de router, de router gaf aan dat hij signaal kreeg en dat hij wifi uitzond, en van de PC kon ik de router accessen, maar helaas: geen internetverbinding op PC noch wifi. Zucht.

Ik ga nog eens iemand proberen zoeken die me kan helpen, en anders de duurdere maar simpeler oplossing: een Apple Airport Extreme: 199 euro, maar het ding installeert wel zichzelf. Tsja.

En dan moeten mijn kinderen ook niet meer klagen dat ze bij oma geen wifi hebben, néh.

Geplaatst op

Garage-uitstap

Wat doe je als je auto voor een paar uur in de garage moet, en je intussen wel met je tweejarige dochter opgescheept zit?

Juist, je steekt je fiets in de koffer, laat je auto achter, en fietst dan fluitend met de dochter in het fietsstoeltje langs het Zuidpark naar de Zuid.

Daar hebben we rustig een tweede ontbijt genomen in de Panos, het hele winkelcomplex rondgelopen (en alleen maar een slaapkleedje voor Merel gekocht, kunst!), overgestoken naar het Dienstencentrum omdat we nog ons adres op de IDkaarten moeten laten wijzigen (een klein uur wachttijd was me toch te veel) en dan op het Vooruit-terras iets gegeten met een vriendin. Tegen dan was er al een smsje binnengelopen dat de auto klaar was, zijn we rustig teruggefietst, en vrolijk naar huis teruggekeerd.

Met een doodbrave, ongelofelijk lieve dochter, die de hele tijd flink gestapt heeft, geen enkele keer heeft gezaagd of lastig gedaan, en me een fijne voormiddag heeft bezorgd. Meer van dat!

Geplaatst op

Allez jong, zo simpel!

Kijk, iedereen die al eens een boodschappenlijstje voor een ander opstelt, weet hoe moeilijk het is om een specifiek product te omschrijven. Zeker als het om broodbeleg gaat, heb je tientallen soorten, en sta je er zelf niet bij stil. Zo is Bart al met Kwatta choco melkchocolade thuisgekomen, omdat ik gewoon ‘Kwatta choco’ had opgeschreven, en er niet bij stilgestaan had dat er meer was dan de zwarte, ofte ‘puur’. Tsja.

Trouwens, hoeveel tijd ik al verloren heb voor de koelkasten in de winkel, op zoek naar die ene soort salami zonder look tussen de tientallen aangeboden soorten…

salamiDelhaize heeft daar nu iets op gevonden, iets wat ik ronduit de max vind: het heeft al zijn eigen huismerkvleeswaren gewoon een nummer gegeven, groot en duidelijk. En dus moet ik geen etiketten en opschriften meer zitten lezen, ik weet dat ik salami nr. 25 wil. Simpel, snel, eenvoudig, en eigenlijk ook de max. En op het boodschappenlijstje hoef ik ook enkel maar dat meer op te schrijven. Geloof me, het is een reden te meer om het huismerk te verkiezen boven de merkproducten.

Of ben ik nu de enige die het zo ziet?

Geplaatst op

Scampireceptje, poepsimpel en supersnel

Wat doe je als je ’s avonds moet koken omdat de jongens op dagkamp zijn, maar je dochter brood ’s middags een meer dan bizar idee vindt? Juist ja, twee keer koken. ’s Middags mag het dan eerder een ‘snack’ zijn, iets dat snel gaat, en desnoods niet altijd evenveel groenten bevat, maar toch niet ongezond is.

Ik merkte dat er in de ijskast nog passata stond, een overschot van de pizza van zondag. En dan zie ik het al meteen volledig voor me:

scampi

Simpel.

Je kookt de gewenste hoeveelheid pasta, en intussen haal je per persoon acht scampi uit de vriezer. Leg ze heel even in een kommetje heet water om ze te ontdooien, en snij intussen een ajuintje fijn. Bak dat ajuintje glazig in wat olijfolie, gooi er de uitgelekte, of zelfs drooggedepte scampi bij. Zodra ze roze zijn, giet je er behoorlijk wat passata bij (als je dat niet staan hebt, is een blik tomaten in blokjes nog beter, dan heb je meteen ook groente). Laat even opkoken, doe er naar smaak ultralichte room bij, en peper en zout en andere kruiden. Kiep de intussen gaargekookte en netjes uitgelekte pasta erbij, en klaar!

Geplaatst op

Verrassingsschoenen

Jawel, dat bestaat. Ge komt dat namelijk tegen als ge, na ongeveer twee jaar, uw schoenenkast eens heel grondig uitkuist. En dan vindt ge plots zo van die zomerschoenen die ge vorig jaar in de solden hebt gekocht, niet veel meer aangedaan hebt wegens kutweer, en waarvan ge het bestaan compleet vergeten waart. Zo van die schoenen die eigenlijk nog steeds uw goesting zijn, wreed gemakkelijk zitten, en waar nog niks aan is.

Retail therapy zonder uit uw kot te komen of geld uit te geven, ge moet dat maar kunnen! Ik raad het iedereen aan…