Update verbouwing
Dat het lang geleden is dat u een update gekregen hebt van de verbouwingen, en er verandert nochtans heel wat de voorbije dagen.
Dit is intussen de vroegere voordeur, netjes weggeplakt en genivelleerd.
Boven schiet het ook op. Dit is hoe het eruit zag op zondag:
Boven in de douche is het dit momenteel. Nog niet veel douche te zien dus.
Beneden staat er al een paar dagen een grote bouwdroger te draaien,
en was het zondag vooralsnog een grote wirwar van kabels en dergelijke. De elektricien was volop bezig.
Oh, en we hebben een regenpijp.
Intussen hebben ze natuurlijk wel verder gewerkt: ze zijn maandag aan de keuken begonnen, en ik ben af en toe foto’s gaan nemen, gewoon om te zien hoe ze zo’n keuken opbouwen.
Dit is de kast waarboven een deel van de pompsteen komt, met achteraan de afvoer en zo.
De rest van de kasten stond gewoon even op zij gestockeerd:
Tegen ’s avonds stond de hele basiskast er, met uitsparingen voor de afwasbakken uiteraard, en de zijwand. Het werkblad is in corian.
Ook het kookeiland was intussen op de sokkel gezet:
Boven hadden intussen de schrijnwerkers verdergewerkt aan de grote badkamer, om het vroegere venstertje en de vroegere rolluikbakken weg te werken. Waar het venster zat, komt een nis met glazen legplankjes.
Gisteren zaten ze dan alweer een pak verder natuurlijk, maar aangezien ik examens was gaan afnemen, kon ik het niet echt op de voet volgen.
In de namiddag zag de keuken er al zo uit:
en had de plakker ook de middelste pendant netjes afgewerkt:
’s Avonds ben ik ook boven een paar foto’s gaan nemen, waar intussen de plafonds zijn geïnstalleerd en afgesmeerd, en de vloer opgevoegd. Ook liggen de vensterbanken er, en is de rij stenen eronder ook geplakt.
In de douche staan intussen de wanden, en ligt er ook waterdoek op de grond.
Ook tegen ’s avonds had de schrijnwerker beneden de deurtjes opgehangen. Uiteraard nog niet gelakt, vandaar het vreselijke groen, maar bon.
Daarnet ben ik ook nog foto’s gaan nemen, en is er de schuifdeur naar de kleine berging bij gekomen:
Ook hangt de grote radiator op, en hij werkt.
Ook hangt intussen de dampkap op. Ze moet uiteraard nog wel afgewerkt worden.
Bon, lange post, veel foto’s, en dus veel vooruitgang.
365 – 12 december
Patella
Dik anderhalve maand geleden kwam Wolf op de speelplaats mankend naar me toe. Hij bleek een trap gekregen te hebben tegen zijn knie, op de speelplaats: een pestkop die soms agressief uit de hoek kan komen naar hem en zijn vriendjes toe.
Ik wuifde het weg als zijnde een blauwe plek, of wat gekneusd. Die dingen gebeuren, op een lagere school.
Maar hij bleef klagen. Enfin, af en toe maakte hij de opmerking dat zijn knie nog pijn deed, vooral na een rugbytraining of match. In elk geval lang genoeg om zeker te zijn dat het niet zomaar een kneuzing of zo was. Wij dus naar de dokter, en die stelde vast dat hij een ontsteking had aan de patella, daar waar de pees van de quadriceps onder de knie vastgehecht is aan de tibia. Hij belast die redelijk wat door zijn rugby, en als hij er dan een stevige trap op krijgt, kan dat zo’n ontsteking in gang zetten, blijkbaar. Ergens was ik wel opgelucht: ik had schrik dat het iets met zijn knieschijf ging zijn of zo. Enfin, drie weken rust, zalf, en dan opnieuw bekijken. Een ontsteking kan behandeld worden, gelukkig.
Wolf zelf is ook wel opgelucht, heb ik de indruk: eindelijk weet hij wat er aan de hand is, en wordt er ook iets aan gedaan. Want dat het niet vanzelf ging voorbijgaan, was intussen wel duidelijk.
365 – 11 december
Tijd
Tijd, dat is hier een luxeproduct tegenwoordig.
Ik heb er namelijk te kort, merk ik.
Tijd om te verbeteren, want ik steek eigenlijk zeer veel tijd, momenteel, in het opvolgen van de verbouwing. En ik mag dan misschien wel maar 4/5 werken, ik heb allemaal redelijk grote klassen dit jaar, en dat scheelt een pak qua verbeterwerk.
Tijd voor de verbouwing. Vrijdag gaat de tussenwand weg, en ze hebben nog verdomd veel werk, heb ik de indruk. Ik vrees een beetje dat het niet af gaat geraken, of toch niet zoals het zou moeten.
En dan is er deze namiddag nog een personeelsvergadering. Noodzakelijk, dat weet ik ook wel, maar op een moment dat iedereen liever aan het verbeteren zou zijn (want ’s avonds zijn de kinderen er weer) is dat ook niet zo ideaal. Aan de andere kant: het is nooit ideaal, er is altijd wel wat.
Tijd dus.
Iemand een pakje op overschot?
365 – 10 december
Philips Hue: een ideaal geek geschenk, medunkt
Eind november, op de Brussels Girl Geek Dinner, kwam een dame van Philips een uitleg doen over de nieuwe Hue serie.
Achteloos leunde ik achterover, geef ik eerlijk toe, want ik dacht dat het om een nieuwe versie van de Living Colours zou gaan. Niet dus. Want al na een paar woorden spitste ik mijn oren, nog iets later zat ik zeer geïnteresseerd naar voren geleund, en nóg iets later wist ik al: dit wil ik. En met mij zowat alle aanwezige girl geeks, geloof me. Ik dacht trouwens meteen dat ik hét ideale kerstcadeautje voor mijn lieve gadgetminnende echtgenoot had gevonden. Let op, u krijgt nu dus ongegeneerde en bijzonder gemeende reclame te lezen.
Wat doet die Hue dan precies?
Wel, om kort te gaan: zowat alles wat je met licht kan doen, zolang je het maar programmeert. Concreet gaat het om één wireless bridge, een klein bakje dus, dat je inplugt met een kabel (wasda?) in je wifistation, en waarmee je via je iPhone of iPad (of een andere smartphone) tot vijftig lampen kan aansturen.
En dat aansturen mag je gerust letterlijk nemen. Je kan het licht om het even welke kleur uit het lichtspectrum laten aannemen, dus van ijskoud wit licht tot heel warm wit licht, van rood tot violet, en alle kleuren van de regenboog daartussen. Er zijn voorgeprogrammeerde settings, die je een relaxed licht geven, of eentje waarin je je beter kan concentreren, enzoverder. Daarnaast kan je zelfs een eigen foto uploaden, en op basis daarvan zelf een lichtkleur samenstellen, zoals het licht op dat Griekse strandje bij zonsondergang…
Maar ook qua tijd valt de Hue volledig te programmeren. Eigenlijk maakt hij een Wake-up Light overbodig, want je kan je nachtlampje volledig automatisch op volle sterkte en kleur laten komen wanneer je maar wil. Kom je niet graag thuis in een donker huis? Stel de Hue dan in dat de lichten aan springen op een bepaald tijdstip. Of nog beter: laat hem via IFTTT detecteren wanneer je in de buurt van je huis komt (via locatiebepaling op je smartphone) en zorg dat dan de lichten aangaan.
Of nog beter: geen tijd om naar het live verslag van je favoriete voetbalmatch te luisteren, maar je wil wel meteen weten wanneer er gescoord wordt? Laat het licht even in een bepaalde kleur flikkeren bij elke goal, alweer via IFTTT.
Ook voor vakantie is het ideaal: je kan uiteraard alles netjes voorprogrammeren, maar via de webbased app kan je ook gewoon vanuit je ligzetel aan het zwembad in Casablanca de lichten laten aanspringen. De software van de Hue is trouwens open source, iedereen kan schrijven.
Je ziet van hier dat zowat iedereen aanwezig enthousiast was: elke geek met ook maar een vezeltje geekiness in zijn lijf, zag de mogelijkheden al voor zich.
Natuurlijk kwamen er ook een aantal praktische vragen: in welk type lampen is de Hue beschikbaar? Hoe ver reikt de bridge? Hoeveel lampen kan je aansluiten? Wat verbruiken die dingen? En wat kosten ze eigenlijk?
Wel:- beschikbaar in een versie met E27 fitting (dikke indraaisocket) of GU10 (halogeen socket met dikke voetjes). De kleine indraaisocket komt er nog aan, en de laatste nieuwe versie van de Living Colours is ermee compatibel, al kan die geen wit licht aan, net zoals de ledstrips die er zitten aan te komen. Die laatste worden overigens Friends of Hue genoemd.
– elke lamp fungeert als bridge voor het signaal, dat dus doorgegeven wordt van lamp naar lamp, desnoods tot op de zolder. Daarvoor wordt een apart protocol gebruikt (Zigbee, nog nooit van gehoord) dat dus je standaard wifi niet belast.
– je kan tot vijftig lampen aansluiten op dezelfde bridge, maar die doen dan – zover ik het begrepen heb – wel allemaal hetzelfde, dus als je je nachtlampje als wake up light gebruikt, gaan ook alle andere lampen aan, tenzij ze met de schakelaar uit staan.
EDIT (na antwoord van Philips in de commentaren): je kan een hoop scenario’s aanmaken, waarin je telkens aanduidt welke lamp daarin moet zitten. Je kan dus perfect de ene lamp als wake up light gebruiken, terwijl iemand anders in het bureau al helder wit licht heeft om te studeren, en nog iemand anders rustig met zacht licht wakker zit te worden in de keuken boven een kop koffie. Je kan dus ook manueel lampen aan en uit doen met de schakelaar, en die vallen dan uit het systeem. Meteen ook een antwoord op de volgende vraag:
– ze verbruiken vrij veel, omdat ze eigenlijk continu aan staan, ook al verspreiden ze geen licht. Elke lamp in stand by stand verbruikt ongeveer 0,45W. Vijftig lampen lijkt me dus een duur lolletje te worden. En dan hebben we het nog niet over de aankoopkost:
– 199,95€ voor de starterskit met bridge en 3 lampen, daarna is het 59,95€ per lamp. Ugh.
Maar toch: zo’n starterskit leek me het ideale cadeau voor Bart. Tot ik, op mijn enthousiast getwitter over de Hue, volgend antwoord kreeg:
Zucht.
En tóch wil ik ze wel. Allez jong, zo wijs!
365 – 9 december
Bowling
Alternatieve verjaardagsfeestjes zijn de max, vooral als je niet door hebt dat het eigenlijk om een verjaardagsfeestje gaat, en niet om een informele broer-zuster-samenkomst. Soit, het neefje zal nog wel eens een cadeautje krijgen ^^
We bevonden ons dus deze namiddag in het glorieuze Beke om te bowlen met mijn beide broers en alle aanhangsels, zijnde zes volwassenen en zeven kinderen. Ook al bowl ik eigenlijk niet graag, ik heb me ferm geamuseerd, vooral eigenlijk in de tweede ronde, toen mijn oudste broer – die glorieus het eerste spel had gewonnen – net niet laatste eindigde, en vooral door alledrie de vrouwen werd afgetroefd. Booyah! (Al is afgetroefd misschien ook niet het juiste woord, met die lage scores.)
Aansluitend zijn we naar het centrum van Zomergem getrokken, alwaar ons een uitgebreid aperitief en een heerlijke spaghetti te wachten stond. Nooit gedacht, maar ik ben zelfs blijven overeenkomen met mijn broer, al hebben we elkaar in het deurgat bij het afscheid toch wat blauwe plekken gelapt. Old habits die hard, zeker?
