Stad In Beeld: Brussel
Voor ons een minder ‘begeleidend’ dagje: we namen de trein naar Brussel, deelden daar de nodige fotomapjes uit, en zonden de leerlingen op pad. Ze kregen elk een plannetje met een route op aangeduid, en twee mapjes met foto’s: eentje om te herkennen langs de weg en bij de juiste straat te noteren, en eentje om zo goed mogelijk na te trekken, lettend op afstand, kadrering, perspectief, enzoverder.
Wij hoefden hun hand niet vast te houden, maar liepen rond over het parcours, zodat we hen geregeld tegenkwamen en eventueel konden helpen. ’s Middags moesten ze ons zelfs per SMS laten weten waar ze zaten, zodat we hen konden opzoeken en nakijken hoe ver ze al zaten. En geloof me, het dreigement dat ze, als ze de opdracht niet naar behoren uitvoerden, na de middag een van ons zouden meekrijgen, werkte behoorlijk afdoende ^^
Een heel leuke muurschildering met perspectiefcorrectie: ze is duidelijk bedoeld om vanuit de zijstraat te zien, en niet er vlak voor te gaan staan.
Een aantal van de stripmuren is helaas al verdwenen, deze stonden er nog.
Dit zag er iets vrij nieuws uit.
Prachtige trompe-l’oeuil in een doodlopend straatje
Voor mijn Wolf
Lift. Lift, begot. Midden in ’t stad.
Vroeger stonden er bloemen geschilderd, wist mijn collega te vertellen. Sinds het een hoedenzaak is, is het veranderd, blijkbaar. Ik ben er alleszins binnengesprongen, en heb een pracht van een rode zomerhoed mee. Tsja…
Op de grond, voor de lift, heel onopvallend.
Bovenaan de lift, naast het monument van de Onbekende Soldaat
Mooi voorbeeld van niet-antieke Latijnse epigrafie
Enfin, veel rondgelopen dus, toch even langs de Cora Kemperman gepasseerd alwaar ik een prachtig smaragdgroen kleedje heb gekocht (argh, wat van de twee ga ik nu aandoen op Kobes communie?), en veel van Brussel gezien. Altijd fijn, zo’n collega die de stad kent.
Oh, en even lekker decadent gedaan: een taartje van zeven euro gegeten bij Wittamer. Voor een drankje waren we te gierig :-p Maar het was wél lekker!
Een foto voor Heaven Can Wait?
Nog een wolf voor Wolf
En toen waren de leerlingen uitgeteld. Letterlijk.
365 – 03 april – Manneken
Strand
Omdat ik vier/vijfde werk, hoefde ik vandaag niet mee met het fotoproject naar Rijsel. Ik vind het super dat mijn collega’s daar rekening mee houden, want op woensdag kan ik moeilijk de kinderen aan een haakje hangen.
Ik had dus tijd om vanalles te regelen en te doen, en ’s avonds de jongens naar de rugby te brengen. Heerlijk weertje, en dus ging ik met Merel en een volle boterhamdoos richting Blaarmeersen strand terwijl de jongens trainden. Merel genoot er met volle teugen van, en ik eigenlijk ook. Zen, weetuwel.
Na een uurtje kwam ook Kobe meespelen, voor even toch.
365 – 02 april 2014 – danseresje
Den Haag
Een eerste uitstap binnen Stad In Beeld was dus Den Haag. Vorige jaren was dit een aparte daguitstap voor wiskunde en geschiedenis, nu is die geïntegreerd in de GWP-week, waardoor jammer genoeg Antwerpen (met het fotomuseum en een opdracht in de Zoo) is weggevallen. Maar Den Haag is een waardige vervanger, al is het wel lang rijden natuurlijk.
De ene helft van de leerlingen ging richting het Eschermuseum, waar ze een wiskundige rondleiding kregen van de wiskundeleerkrachten, terwijl de andere helft aan de hand van een omschrijving een hoop foto-opdrachten kreeg. Aangezien ik geen wiskundeleerkracht ben, heb ik jammer genoeg het Eschermuseum niet gezien, maar wel twee keer de wandelzoektocht gedaan. Op zich ook niet erg, natuurlijk, ik heb hele leuke foto’s kunnen nemen, en had twee fijne groepen. In de voormiddag was het wel nog berekoud, in de namiddag was het ronduit zalig. Sommige foto’s heb ik dus gewoon twee keer genomen, wegens de witte lucht in de voormiddag, en de stralend blauwe lucht in de namiddag.
Een beeld op een binnenplein
Beeldhouwkunst op een speklaaggebouw
Hoogbouw die in de volksmond ‘de tampon’ wordt genoemd. Prachtig gebouw, als je het mij vraagt.
Getrokken in het gigantische, witte, prachtige stadhuis van Den Haag
Datzelfde stadhuis, weerspiegeld in een theatergebouw van Rem Koolhaas
Monument voor de gestorven Joodse kinderen. Je kan er ook gewoon op spelen.
Doorgang naar de Binnenhof, waar de Tweede Kamer gevestigd is, het Nederlandse parlement
Willem.
Paleis Noordeinde, met de wapperende vlag, zodat je weet dat Willem-Alexander aanwezig is.
365 – 01 april 2014 – Den Haag
Stad In Beeld dag 1
Er hing wel enige nervositeit in de lucht, ja: gingen ‘mijn’ fotografen het wel goed doen in de workshop? Aan de ene kant was ik er bijzonder gerust in, aan de andere kant blijft er toch altijd enige twijfel: je wilt niet afgaan tegenover je collega’s en 70 leerlingen.
En dus passeerde ik om kwart voor acht langs de bakker, en zat ik om acht uur met de fotografen aan tafel voor een laatste bespreking.
Een uur later zag ik dat het goed was: de leerlingen luisterden perfect naar de theorie,
waren daarna druk bezig de kleine technische opdrachten in de school uit te voeren, en vonden het interessant, de ene puberende schoolmoeë enkeling daar gelaten natuurlijk.
’s Middags gingen we iets eten met de collega’s in de stralende zon,
verzamelden de leerlingen aan de McDonalds (al minstens dertig jaar het vaste afspreekpunt van de jeugd)
en verspreidden ons toen over de stad voor de portretopdracht. Ik had voor mezelf en mijn twee groepen de Gras- en Korenlei uitgekozen, en ik moet toegeven: excellente keuze!
Zeker toen ik besloot dat ook de Hooiaard en de daar tegenoverliggende Damass tot de Gras- en Korenlei behoorden ^^
Enfin, het leven was mooi, en het was een zalige manier om mijn geld te verdienen vandaag, daar op het muurtje aan de Graslei, met een koffie en een hoop fijne leerlingen.
365 – 31 maart 2014 – fotografieworkshop
Salutem tibi, ave!
Zoals elk jaar kwamen we vandaag weer met de uitgebreide familie Boghaert samen: de mater familias (92), haar zes kinderen met wederhelften (al konden er twee niet zijn), hun vijftien kinderen (waarvan de meeste met partner) en de momenteel elf achterkleinkinderen. Oh, en haar broer met diens vrouw. Een gigantische bende dus. We hadden het zaaltje in Ursel tegenover het rusthuis afgehuurd, gingen eerst naar de herdenkingsmis van opa (gestorven in 2008, hij zou nu 101 geworden zijn), en deden dan van brunch.
Blijkbaar waren er toch de meeste stemmen – of de luidste roepers – om het toch weer zelf te doen, en dus had iedereen weer een taak. Er was een uitgebreide receptie, daarna brood met veel soorten toespijs, en dan dessert. Er moest afgeruimd en afgewassen worden, maar gelukkig niet meer gedweild en zo, dat lieten ze toch al doen.
Enfin, mede dankzij het goede weer werd het een bijzonder aangename namiddag, met familie die ik doorgaans maar één keer per jaar zie. Meer hoeft dat niet te zijn, maar minder ook weer niet.
Salutem tibi dico, ave!
Rond een uur of vier was Merel compleet platgevallen, en is Bart (die met haar was achtergekomen, na de mis) met haar naar huis gegaan, terwijl ik met mijn twee broers, ons ma, en de rist kinderen nog naar het Drongengoed ging. Eigenlijk was het best jammer dat Merel niet meer mee was, maar ik had niet bepaald een buggy, en ik had ook geen zin om haar te dragen als ze moe werd. Tsja…
Het werd in elk geval een pracht van een korte wandeling, die eigenlijk vooral bestond uit op een bankje zitten kijken hoe de kinderen zich in het speelbos amuseerden in de grachten, en daarna nog iets gaan drinken op de Drongengoedhoeve. Het was eeuwen geleden dat ik er nog geweest was, van toen ik klein was, denk ik. Ahh, herinneringen!
