Mereltje op logement

Tegen half zes waren we echt doodop van het rondlopen in Brussel, en vonden we het meer dan tijd om naar Merchtem te rijden en Merel op te halen. Koen had voorgesteld dat we daar meteen ook zouden eten: zo werd het voor niemand te laat, en konden wij er een gezellig dagje van maken.

We reden via de GPS binnendoor naar Brussegem, en kwamen in Meise zowaar een speciale straat tegen!

IMG_6905

Bij Koen stond ons fantastische spaghetti te wachten, en Merel speelde maar eventjes drie borden binnen! En ze had duidelijk veel plezier gehad met Liv, ook al was ze ondertussen blijkbaar doodop, want ze plakte nogal aan mij.

In elk geval: bedankt, Koen, Else en Liv, want wij hadden een zeer fijne uitstap in Brussel die met Merel erbij nooit was gelukt, en Merel had een hele fijne dag met haar nichtje!

“Brusseleir” van Brik

Omdat we toch naar Brussel moesten om Merel op te halen, dachten we om er een dagje Brussel van te maken. Alleen… op maandag is er quasi niks te beleven. Ja, Autoworld is open, maar da’s noch voor de jongens, noch voor mezelf een optie. En het Stripmuseum, daar zijn ze nog net wat te jong voor.

Maar tussen massa’s suggesties kwam er ook het volgende: er bestaat een gratis spel voor scholen, meer bepaald vijfde en zesde middelbaar, dat ze in groepjes tegen elkaar kunnen spelen, met een fijn competitief element, te spelen via iPhones: Brusseleir. Dat klonk meteen goed, en ik belde of ik het kon uitproberen met de kinderen, en dat kon.

Wij dus naar Brussel, waar we eerst genoten van het quasi autovrije de Brouckèreplein om er de gekochte broodjes op te eten. Dat lukte wonderwel tussen de regenbuien door.

IMG_6867

Daarna gingen we op zoek naar Brik, de organisatie achter het spel. Daar kregen we een iPhone met de juiste app, een kaart, en een boel uitleg. Eigenlijk is het absoluut niet moeilijk: je moet zoveel mogelijk punten zien te scoren door zoveel mogelijk plekjes aan te doen binnen twee en een half uur. Alles rond de Grote Markt (normaal gezien het startpunt) geeft je maar tien punten; ga je naar verder verwijderde locaties, krijg je 30 of zelfs 60 punten voor een check-in. De stripmuren geven je bonuspunten, als je er eentje vindt.
De locaties staan enkel als puntje vermeld op de kaart: het is de iPhone die laat zien hoe ver je nog van iets verwijderd bent. Op de achterkant van de kaart staat dan wat meer uitleg over elke locatie, met telkens een hint over het exacte check-inpunt. Maar wacht, (een deel van) de kaart zal het wellicht wel duidelijker maken:

Brusseleir

Wij vertrokken aan de dertig die net in het noorden van de gele ring staat, zijnde het Br(ik-kantoor, en scoorden dus meteen. We meanderden naar het kerkje in de Nieuwstraat, alweer voor 30 punten, en zakten toen af naar het Stripmuseum in de Zandstraat.

Alleen jammer, natuurlijk, dat we geen tegenstanders hadden. Elk spel bestaat normaal gezien uit vier groepjes van ongeveer vier personen, en zij kunnen ook de gescoorde punten van hun tegenstanders zien. Br(ik beschikt over twaalf iPhones, en kan dus simultaan drie spellen laten lopen. Ik heb het even nagevraagd, en als je zelf over voldoende iPhones beschikt, kan je de app downloaden en met een van hun codes nog een extra spel opstarten.

Wij gingen op zoek naar de Nationale Bank, piepten even binnen in de hal, en besloten toen om toch nog wat verder van het centrum te gaan, en het Parlement aan de Wetstraat mee te pikken, langs het Warandepark. De jongens zagen het allebei nog volop zitten, terwijl we er toch een stevig tempo op nahielden. En nu we toch aan het park waren, wilden de jongens wel eens het koninklijk paleis zien, waar ze net aan het oefenen waren voor de parade morgen. Er liepen trouwens overal soldaten rond.


We gingen de Kunstberg af, richting centrum, en zigzagden om links en rechts de punten mee te pikken. Alleen bij Cinema Nova weigerde het toestel: we bleven er telkens nog één rood streepje af, en konden niet dichter bij het checkpoint geraken. Jammer! We zagen Manneken en Jeanneke Pis, de Grote Markt, de Sint-Hubertusgalerij, pikten wat stripmuren mee, en zetten op het einde – en intussen in de gietende regen –  nog een eindsprintje in om de Sint-Gorikshallen te halen. Ook de checkin aan de AB (Bonnefooi) wilde helaas niet meewerken.

En toen liep onherroepelijk de timer van het spel af, en zakten we alle drie op een stoel neer, om iets te drinken. Het gamificatie-aspect is zalig, we zijn echt op den duur beginnen lopen! Wat moet dat dan niet geven als je tegen elkaar kan spelen, en elkaars punten ziet?

Met een grote grijns zijn we het spel gaan terugbrengen in de Bloemenstraat, en zagen toen dat we maar liefst twaalf kilometer hadden afgelegd op drie uur tijd! Netjes!

Ik ga in elk geval proberen om het spel op een of andere manier op school te gebruiken: de leerlingen gaan het echt wel fijn vinden. En bent u zelf leerkracht in het hoger middelbaar? Dan is Brusseleir echt een aanrader. Serieus.

Logeren

Terwijl het aantal logés in huis langzaam slonk, begon ik ook wat spulletjes van Merel te verzamelen. Koen en Else kwamen haar namelijk ophalen rond vier uur, om een nachtje te logeren bij Liv! Merel keek er enorm naar uit, ze zag het helemaal zitten! Morgen gaan wij haar dan tegen een uur of zes ophalen in Merchtem, en blijven we daar meteen ook eten. Prima plan!

Na de koffie, rond half vier, reden beide Dordrechtse dames terug naar huis, en zodra Merel weg was, zette ik ook Mireille op de trein richting Mechelen. En toen waren we plots nog met vier. Heerlijk rustig, na de drukte van twaalf man gisteren. Veel opruim was er niet meer aan, alleen de kamers nog een klein beetje.

We zijn met zijn allen gewoon in de zetel geploft, en hebben gelezen/tv gekeken/spelletje gespeeld. In het begin zelfs in complete stilte. Oef!

Maar toch mis ik mijn meisje. Ik hoop maar dat ze daar een beetje slaapt, en het naar haar zin heeft. Maar Liv is in elk geval wel haar vriendinnetje, dat komt wel goed.

Vossenweekendje

Voor u de titel verkeerd begrijpt: het gaat om een weekendje met de Woestijnvossen, mijn larpgroepje. Meer dan twintig jaar heb ik de larpreeks Poort gespeeld, maar die is er helaas mee opgehouden. Jammer, jammer, jammer!

We hadden er eigenlijk net een goed lopende vrouwengroep, de Vossen, een soort amazones. Die groep wilden we overzetten, en we hebben gekozen voor een nieuw evenement, Vestigo. Intussen zitten er ook al drie mannen in de groep (waaronder de echtgenoot en het neefje van een van de dames) maar die moeten dat zelf maar weten.

Omdat het nieuwe spelsysteem behoorlijk ingewikkeld in elkaar zit en we onze personages op elkaar wilden afstemmen, hebben we er een weekendje hier bij mij thuis van gemaakt. Ze zijn met zijn zevenen gearriveerd rond elf uur ’s morgens, we hebben rustig geaperitiefd en ik heb gekookt, en daarna zijn we aan die personages begonnen.

IMG_6862

Man man, wat een werk! Tegen negen uur zijn we dan richting de Gentse Feesten getrokken, om er rond één uur grandioos uitgeregend te worden.

Vossen

Els, Stefaan en Arwen zijn nog naar huis gereden, de andere vier zijn blijven slapen. Toen een van de dames tegen elf uur opgehaald werd door haar man (ook een larper), bleken we een en ander fout geïnterpreteerd te hebben, en konden we gedeeltelijk herbeginnen. Maar het groepsgevoel is er al, een groot deel van de achtergrond ook, en ik heb me in elk geval goed geamuseerd dit weekend. Ik kijk uit naar september!

 

365 – 18 juli 2015 – sumo

365-jul18

Ik had onze oude matras in Wolfs kamer gelegd om op te spelen, en ze hadden vanop Wolfs bed erop zitten duiken en zo. Rond half negen had ik hen naar boven gestuurd: ze wilden samen slapen, en dan konden ze nog wat wild doen. En plots stonden ze beneden: sumo! Bart en ik lagen plat van ’t lachen, maar geef toe: wel goed gevonden, toch?

Nieuwe matras

Een van de dingen aan een natuurlatex matras is, naast het feit dat het eigenlijk zalig slaapt, dat ze plots doodvalt. Als in: quasi van de ene dag op de andere is ze haar veerkracht grotendeels kwijt.

Die van ons was dat eigenlijk al een paar weken geleden, had ik de indruk. En dus pakte ik vandaag de kinderen op, sommeerde iedereen in de auto te kruipen, en reed naar Ikea. Ik weet het, er zijn wellicht betere matrassen dan dat, maar ik heb door onze Ergosleep lattenbodem maar een beperkte keus, en de matrassen van de Sleepy zijn onbetaalbaar. Soit, we aten er zonder aan te schuiven, ik dropte alle drie de kinderen in de Smaland, en ging op mijn gemakje uittesten en rondlopen.

Het leuke aan Ikea is dat je meteen je spullen kunt meenemen. Enfin, even wachten aan de stock, dat wel, maar verder? De matras ligt er al op, ik ben benieuwd. En verder kan je natuurlijk niet de Ikea verlaten zonder een aantal kleine, fijne spullen en prullen. En planten, dat ook :-p