Bekaertdraad
Het is toch een begrip op zich, Bekaertdraad.
Ik had mezelf een rustig weekendje beloofd, en dat werd het ook wel. Wolf was de hele dag naar de scouts, en ook Kobe was in de namiddag weg. Bleven over: Merel, Bart en ik. Bart zat te lezen, Merel was aan het spelen, en ik heb eigenlijk vooral gesuft. Maar toen vond ik het welletjes, en trok ik met Merel de tuin in. Het gat in de haag waar vroeger ons tuinpad naar onze oude voordeur was (twee voordeuren geleden, bedoel ik dan) werkte al lang op mijn systeem. Want af en toe wrong iemand zich daar toch nog door de struiken heen, in het bizarre idee dat dat venster op het einde van dat half gebarricadeerde pad toch wel een voordeur was. Ha ja, want er staat nog steeds een brievenbus met het oude nummer: er komt nog steeds behoorlijk wat post toe op het oude adres, vandaar.
Maar bon, vandaag heb ik daar een stokje, enfin, een draadje voor gestoken. Ik had nog restjes draad in het tuinhuis staan, perfect om dat gat te dichten, mijn handen vol schrammen te zetten (van de haag) en mijn nagels om zeep te helpen. Oh, en de poes compleet de kluts te doen kwijt geraken en helemaal gefrustreerd te krijgen… Aan de andere kant: hij zal daar nu niet meer de straat oversteken, zoals Radagast deed op die fatale avond… Maar wel blij met het geleverde werk!
Op.
Mijn pijp is uit, het vat is af, ik zou bijna zeggen dat ik aan het eind van mijn Latijn zat, maar was dat waar, dan had ik een probleem.
Maar ik kan eventjes niet meer. Het zijn dan ook zeer drukke weken geweest, met het afsluiten van een rapportperiode en de bijhorende verbetermarathon, de klassenraden maandag, dinsdag en donderdag, de voorbereidingen van de uitvaart… Ik ben ook nog volop bezig met het maken van een infobrochure voor school, waar eigenlijk toch ook behoorlijk wat tijd en concentratie in kruipt, en dan zijn er nog een hoop muizenissen in mijn hoofd.
Gisterenavond was er hier in Gent een drink als afsluiter van Poort (de larp die ik bijna twintig jaar gespeeld heb), en ik heb me ernaartoe gesleept. Maar kwart voor elf ben ik al terug naar huis gegaan: het was zeer gezellig en met wijs volk en al, maar ik kon gewoon niet meer. Ik ben hier gewoon in mijn bed gecrasht.
Deze morgen hoefde ik gelukkig voor een keertje niet op te staan om acht uur voor Kobes muziekles, want er was “lenteconcert” om elf uur. Ik ben de jongens wel gaan afzetten tegen kwart voor tien, heb toen snel een paar boodschappen gehaald zodat het eten quasi klaar was tegen dat we van het concert terugkwamen, en had moeite om wakker te blijven tijdens de zingende kinderen. Maar in de namiddag heb ik de handdoek in de ring gegooid, en ben ik in de zetel in slaap gevallen.
Op dus.
Dit weekend efkes geen verbeteringen, denk ik, ik zou gewoon fouten laten staan. Gewoon even slapen en bijkomen en een weekendje niksen, en tegen maandag sta ik er wel weer. Hoop ik dan toch :-p
Uitvaart 2015
Toen ze in het begin van het schooljaar vroegen welke leerkracht de uitvaart (100 dagen in het katholieke net) wilde begeleiden, gaf ik me op. De leerkracht die het vroeger deed, was in zwangerschapsverlof, en ik zag dat wel zitten. En dus bleef ik regelmatig op maandag over de middag op hun vergaderingen, monitorde ik zo’n beetje de FBgroep van de uitvaart, bestelde ik het podium en dergelijke, en probeerde zo min mogelijk inhoudelijk te weten te komen. Want ja, die show is maar leuk als je er niet te veel van gezien hebt.
De show zelf was… braaf, vond ik. Knap in elkaar gestoken, veel filmpjes, dansjes, en een stevige rode draad, maar heel erg lief tegenover leraars en vijfdejaars.
In elk geval ben ik blij dat hij achter de rug is, want ik heb er woensdagmiddag gezeten met Merel, ben gisterenavond gebleven tussen vijf en negen, heb er deze voormiddag nog aan meegeholpen, en hield toezicht bij het opruimen. Al was dat eigenlijk niet eens nodig, want zó snel en grondig heb ik het nog nooit geweten: op een half uur tijd – I kid you not – was het podium afgebroken en opnieuw gestapeld, alle panelen op hun plaats, alle techniek netjes opgeborgen aan de andere kant van de school, alle stoelen weg, alle parafernalia opgeruimd, de zaal compleet leeg en zelfs uitgeveegd. En ook in de kleedkamers zag je niet meer dat die gebruikt waren. Chapeau.
Enfin, de foto’s en een iets gekleurder verslag zijn te vinden op de schoolwebsite. Ne mens moet zich toch érgens mee bezig houden, newaar!
365 – 20 maart 2015 – uitvaart
Happy!
Er zijn zo van die dingen waar je instant vrolijk van wordt. Neem nu dit filmpje van onze zesdes van vorig jaar. En het is heus niet alleen het liedje van Pharell, het is gewoon de ongelofelijke levensvreugde die een groep achttienjarigen kan uitstralen. Geniet, en word happy met mij!
Klassenraden
Er zal hier wellicht de komende dagen niet veel, of toch niks langs, verschijnen. Er zijn namelijk klassenraden, en dat zijn dan van die lange dagen met vooral veel wachten, waar je zo moe van wordt. Als ik dan thuis kom, heb ik enkel nog de fut om in de zetel te ploffen, en het hoogstnodige voor school te doen.
’t Zal voor volgende week zijn, sorry.
365 – 13 maart 2015 – toezichtselfie
Tuin
Vorig jaar hebben we hier – u bent het wellicht ook nog niet vergeten – grondig verbouwd, en een stuk bijgezet. Van tuin was toen niet echt meer sprake, na een half jaar werf. We hebben toen een paar man aangesproken, en gekozen voor een bedrijfje dat onze werf plat heeft getrokken en er grasmatten heeft gelegd, kwestie van tuin te hebben op Kobes communie.
Dat was toen meer dan voldoende: ik had het gehad met werkmannen, en zag het echt niet zitten om ook nog eens de tuin onder handen te nemen. En daarbij, het was niet alsof we nog veel budget over hadden. Intussen zijn we een jaar verder, en wil ik wel eens werk maken van die tuin.
Alleen…
Het vorig jaar aangelegde gras mag opnieuw aangepakt worden: er zijn behoorlijke putten verschenen, en ook het gras zelf heeft het niet helemaal overleefd. Tsja. En dan moeten er nog nieuwe hagen komen, opritten, een tuinpad, verlichting, een poort, een nieuw tuinhuis met houtstapel, een terras… Werk voor een echte tuinaannemer dus. En nu komt de vraag: hebben jullie een suggestie hier in het Gentse? Iemand die zowel gras als verharding en bestrating als poorten en verlichting doet? En van wie je echt content bent?
Laat dan een commentaar achter, ik zal jullie dankbaar zijn!
Beroepenbeurs
Elk jaar wordt er in het ICC een beroepenbeurs gehouden. Onze school was Chinese vrijwilliger om de stand voor de Klassieke Talen in te richten en te bemannen, maar eigenlijk staan we daar voor spek en bonen, tussen alle beroepsrichtingen. Tegenover ons stond het Muda muziek te spelen, schuin tegenover aan de ene kant waren ze aan het schminken en nagels aan het lakken, aan de andere kant werden er pannenkoeken gebakken en marsepeinen varkentjes gekneed. En naast ons kon je iets verven met een airbrushmachine. Om maar iets te zeggen. Sta daar dan maar eens tussen om Latijn te promoten in de lagere scholen, of nog beter: bij een tweede jaar Technische. Spek en bonen dus. Ach ja…
Mijn “professioneel” verslag vind je op de site van de school, met een massa foto’s.