Geplaatst op

Weight Watchers 4

Hehe, alweer een kilo af! Jawel! Ondanks alle eetpartijen!

En ik heb zo mijn eerste sterretje bij de WW verdiend: je krijgt er eentje per drie kilo gewichtsverlies, omdat je dan een punt in BMI opschuift 🙂 Go me!

Officieel ben ik zo al 3,2 kilo kwijt op drie weken. Officieus – gewogen op mijn eigen weegschaal thuis, onder telkens dezelfde omstandigheden, zijnde ’s morgens bij het opstaan in mijn ondergoed – zijn het er al iets meer dan vier. Ik heb nog net geen 97 zien verschijnen, maar dus wel al 98.0, en dat doet deugd.

Ik ben benieuwd wanneer mensen gaan beginnen merken dat er iets af is. 4 kilo is nog niet veel, I know, maar het komt wel. Ik ben in elk geval supergemotiveerd, nog steeds.

Geplaatst op

Zumba 2

Vorige week was er geen van de drie avonden vrij (ik kan gaan op maandag, dinsdag of donderdag naar keuze: zelfde lesgever, andere locatie), maar gisteren ben ik dus wel opnieuw geweest.

Enfin, vol goeie bedoelingen stond ik net om half acht voor een gesloten deur. Unk? Ik heb even het hele gebouw rondgelopen, aan alle deuren gevoeld, maar helaas. Gelukkig heb ik intussen een smart phone, zodat ik de website kon checken, en jawel, verkeerde locatie, goed bezig.

Stipt acht uur stond ik dan met sportschoenen en losse broek op de ‘dansvloer’, en werkte me stevig in het zweet. Tot mijn grote verbazing ging het een stuk beter dan de vorige keer: ik kon de pasjes beter volgen, en vooral, ik moest niet als een ouwe geit elke vijf minuten staan uithijgen aan de kant. Ik vond het zelfs jammer toen het halfuurtje om was!

Zelfs mijn allerliefste broertje had het gemerkt, en gaf me er een opmerking over. En goed dat dat voelt!

Trouwens: deze morgen ben ik drie keer opnieuw op de weegschaal gaan staan, ik kon het niet geloven: 98,6 kilo. Yay!

Geplaatst op

Kip met limoen en kokossaus

En we blijven Weight Watchen. Compleet met kookboek en alles. En eigenlijk vinden zelfs de kinderen alles bijzonder lekker.

Geef toe: onderstaand bord ziet er toch lekker uit? Basmatirijst, broccoli en kip met limoen, koriander en bosuitjes in kokosmelk. Het smaakte in ieder geval.

limoenkip

Geplaatst op

Weekendravage

Sinds ik op dieet ben, heb ik precies de neiging om nog meer over eten te bloggen dan anders :-p Ik moet wel toegeven, de menuutjes zijn ook echt wel lekker.

Vrijdagavond was helaas een mindere avond (dieetgewijs dan toch): etentje met het Netlashkantoor. Van de hapjes ben ik afgebleven, en ik drink al geen alcohol, dat was dus geen probleem. Het voorgerecht was scampi in een roomsausje, het hoofdgerecht lamsvlees met gratin dauphinois en groenten, en als dessert panna cotta. Vooral dat laatste heeft me gigantisch veel punten gekost, helaas. Ik had gelukkig alle reservepunten gespaard, en heb er behoorlijk wat doorgeblazen dus.

Gisteren was op zich een rustige dag, maar toen ging ik ’s avonds naar een feestje, dronk ik één amaretto (jawel, ik was er zelf ook verbaasd over, gewoon alcohol en al!) en kreeg ik een bordje tiramisu in handen. En daar ging dus mijn positieve puntensaldo.

Vandaag kwamen mijn ouders eten, en heb ik gekookt wat ik de vorige keer ook heb klaargemaakt.

Ik heb eraan gedacht het voorgerecht te fotograferen, bij het hoofdgerecht was ik dat alweer vergeten.

avocado

Een heerlijk, vetarm diner, helaas wel met een stukje taart achteraf. En de wafels van de scouts (anderhalf heb ik gegeten) tikten ook aan, helaas.

Als er deze week dus niet veel af is, weet ik hoe het komt. Ach ja.

Geplaatst op

Weight Watchers 3

Ik ben net terug van de WW, en jawel, twee kilo minder op de officiële weegschaal. Toch was ik deze keer wél een beetje teleurgesteld, want nu had ik wel degelijk lichtere kleren aan. 2,2 kilo in totaal dus, na twee weken. Goh, zo slecht is dat nu ook weer niet.

En die bijeenkomsten, wel, ik geef het niet graag toe, maar ik heb daar wel degelijk wat aan. Dat had ik nooit gedacht. De vorige keer deed ik WW op mijn eentje, en dat lukte ook, maar toen had ik een doel om na te streven, zijnde een slanke trouwdag. Nu zou ik ook nooit gegaan zijn, ware het niet dat ik dat abonnement gewonnen had. Maar intussen zijn er al mensen die ik herken, en met wie ik de vorige keren gesproken heb. Er is zelfs een vroegere dorpsgenote van me, die ik 20 jaar niet gezien heb, maar die eigenlijk wel een hele toffe madam is. Soit, we vragen naar elkaars gewicht, en het doet ongelofelijk veel deugd om dan die twee kilo’s minder te kunnen vermelden. Bij het aanmelden stond er trouwens een madamke voor me, en ik stond jaloers te kijken naar haar lijntje. Toen ik haar dat zei, schoot ze in de lach, maar ze glunderde. Blijkbaar was zij 18 kilo afgevallen, en intussen gouden lid (dat ben je als je je streefgewicht bereikt hebt en minstens 6 weken probleemloos gehouden hebt). Ze had zelfs foto’s mee van vroeger, en man, dat steekt de ogen uit!

Dus ja, die ‘sessies’ werken motiverend, of je het nu wil of niet. In het begin vond ik de coach ook wat overdreven enthousiast, en stond ik bijzonder sceptisch tegenover haar, maar ook dat is intussen weg. Haar voor-na foto’s zijn veelzeggend, en ze meent het echt wel. En ja, ze doet dat goed.

Oh, enne… Intussen zie ik ’s morgens op mijn weegschaal al netjes twee cijfers in plaats van drie pronken, en zit ik er al bijna een kilo onder.

We gaan ervoor!

Geplaatst op

Gezond

Sinds ik met WW begonnen ben, doet het hele gezin hier van gezond. Yup, zo zijn wij :-p

Als middageten heb ik een wokgerecht gemaakt, volledig volgens WW recept. Er zit mager varkensvlees in, broccoli, bloemkool, wortels, verse gember, paprika, en dan een sausje van rijstazijn, sojasaus, oestersaus, een beetje olie, en maïzena. Daar heb ik dan pasta bij gekegeld, en geef toe, het ziet er lekker uit he! En dat bord was helemaal voor mij, geloof het of niet. Met WW heb je nooit honger, alleen zin in vanalles.

wok

Daarnet heb ik dan fruitsla gemaakt, met verse appel, banaan, druiven, kiwi, en een doosje ananas en perzik op eigen sap, in een kwart liter appelsiensap. Diëten is soms nog zo slecht niet hoor! Alleen die koekjes en chocolade he…

fruitsla

Geplaatst op

Weight Watchers 2

Phoe!

Ik was er zeker van dat ik twee kilo ging kwijt zijn, dat vertelde de weegschaal me ’s morgens toch. Ik weeg me dan altijd op hetzelfde moment, zonder kleren.

De coach van de WW keek me echter teleurgesteld aan toen ik ginder op de weegschaal ging staan: amper 200 gram! Ik schoot in de lach, en zei dat dat niet echt het geval was. Ik had echter wel compleet andere kleren aan dan de vorige keer: een zware jeans ipv een lichte stoffen broek, stevige laarzen ipv lichte schoenen, enzovoort. En het feit dat ik net mijn regels ging krijgen, doet er ook al geen goed aan. Soit, ik maakte me er totaal niet druk in: ik weet dat het al verschil maakt. Deze morgen op de weegschaal zakte het net niet naar twee in plaats van drie cijfers, en vorige week stond er nog 102.

Ik wéét dat ik goed bezig ben dus. En we doen dapper voort 🙂

Geplaatst op

Zumba

Ik zeg al sinds september dat ik naar de Zumba zal gaan. Al sinds ik weet dat het mijn (geadopteerde) broertje is die les geeft hier in Gent. Vroeger gaf hij enkel salsa, nu dus ook zumba, mét diploma en al, dat moet uiteraard.

Hij gaf toen een gratis proefles, en ik ging gaan met Sandra. Helaas had ik toen de mother of all colds, liep het snot uit mijn neus en kon ik enkel amechtig lopen hijgen. Geen goed idee dus, als je al 30 kilo te veel weegt, om op zo’n manier te gaan sporten.

San is dus alleen gegaan, en doet het nog steeds.

En ik? Ik stelde het voortdurend uit. Yup, er waren weken dat er echt geen enkele avond vrij was (hij geeft les op maandag, dinsdag en donderdag), en ik heb lang met mijn rug gesukkeld. Maar dan nog. Feit is dat ik uitvluchten zocht, omdat ik er gigantisch tegenop zag. Want ik heb de conditie van een gemiddeld dierentuinnijlpaard.

Sinds ik vorige week echter de koe bij de horens heb gevat en begonnen ben met Weight Watchers, vond ik dat ik de excuses maar moest laten. Toen Bart dan ook plots vroeger thuis was dan voorzien, had ik dinsdag plotseling de mogelijkheid om te gaan. Ik heb al mijn moed verzameld, heb een half uur naar haalbare sportkleren gezocht, en ben vertrokken. Door het gigantische parkeerprobleem in de stad, was ik dan ook nog een kwartier te laat.

Geen nood, amper vier meisjes (het zijn vooral studenten die het doen, en die zijn nu aan het studeren) waren enthousiast aan het springen op Latino beats, en mijn broertje stond grijnzend vooraan rond te hupsen dat het een lieve lust was. Ik had hem al eerder met zijn kont zien schudden, maar nog nooit op zo’n professionele manier :-p

Ik heb meegedaan, ja. Ik denk dat ik van de drie kwartier ongeveer een half uur op de dansvloer heb gestaan, en de rest van de tijd stond ik naar adem te snakken, water te drinken of zweet weg te vegen. Want dat liep in straaltjes van me af.

Conclusie: het was wijs, en het is vooral broodnodig. Dus ik ga blijven gaan. Al was het alleen al om mijn broertje wat vaker te zien, want dat was alweer veel te lang geleden.

Geplaatst op

Dineetje in Weight Watchersstijl

(Voor WW-adepten: lees het verslag mét punten op dieet-volgen.be :-p )

Gisteren zijn Dirk en Ilse (Barts Netlashpartner en diens vrouw) komen nieuwjaren. Dirk is Kobes peter, vandaar.

Aangezien ik met Weight Watchers begonnen ben, moest ook dat dineetje in dezelfde stijl zijn, vond ik: als ik iets doe, ga ik er ook meteen voluit voor.

Het heeft me wat tijd gekost, maar ik heb een heerlijk menu kunnen samenstellen. Bart had voor de hapjes bij de aperitief gezorgd. Aangezien ik geen alcohol drink, lag daar al geen probleem, en kon ik het op een Ice Tea Light houden. Er waren kaasjes met druifjes of mandarijntjes, en daar ben ik netjes afgebleven. Van de stukjes mozzarella met een kerstomaatje heb ik er twee geproefd, niet meer dan dat.

Als voorgerecht was er een salade van avocado met parmaham en mandarijntjes (uit blik),  gemarineerd in een dressing van een scheut cognac, wat citroensap, mandarijnsap, een klein beetje olijfolie en wat zout. Dit alles werd gepresenteerd in de uitgeholde avocado, op een bordje sla.

Het hoofdgerecht was een kalkoenlapje ‘en papilotte’: een gebraden kalkoenlapje werd samen met tomatenblokjes, parmaham, lichte gruyère, een scheutje porto en een geutje room in een papillotte van zilverpapier gedraaid en in de oven gebakken. Daarbij kwam een sausje van sjalotjes, tomatenblokjes, witte wijn en room.
Ik heb het geserveerd met pomme dauphinois, en het werd bijzonder lekker bevonden.

Het dessert was ongelofelijk lekker in al zijn eenvoud, een typische vondst van Jamie Oliver: een schijf rijpe zoete ananas, besprenkeld met muntsuiker (gewone kristalsuiker waar je een paar blaadjes munt doorvijzelt totdat de suiker groen is en de blaadjes verdwenen zijn).

Daarna heb ik me wel bezondigd aan een stukje chocoladetaart, maar dat mocht ook wel eens, na al die light recepten.

Ik kan je verzekeren: als ik er niet had bijgezegd dat het recepten van de WW waren, ze hadden het niet eens gemerkt.

En gij nu :-p

Geplaatst op

Weight Watchers: het begin.

Ik sukkel al eeuwen met mijn gewicht. Ik heb een paar excuses, zoals het feit dat ik echt wel (door de dokter bevestigd) een zwaar gebeente heb. Dat neemt niet weg dat ik echt wel te dik ben. Zo’n 30 kilo te dik, jawel.

Daarom dat ik sinds gisteren met de Weight Watchers ben begonnen. Ik weet dat het werkt, want vroeger ben ik daar nog 14 kilo mee kwijtgespeeld.

Via Brussels Girl Geek Dinners heb ik tien beurten gewonnen voor de bijeenkomsten van de WW, en meteen ook het hele mapje, shoppinggids en een 365 kookboek. Mooi cadeautje eigenlijk, zo ongeveer 150 euro. Mij hoor je niet klagen :-p
Ik had dus geen enkel excuus meer om er niet naartoe te gaan. Donderdagavond ligt me wel, en Doornzele is zeven kilometer ver. En vooral: mijn rug doet al drie weken pijn, en dat werkt verschrikkelijk op mijn zenuwen.

En dus zijn we er maar weer eens aan begonnen, vol goede moed deze keer, met steun van Bart en de kinderen. Je mag zoiets niet halfslachtig aanpakken, als je wil dat het lukt.

Gisteren ben ik alvast perfect op mijn aantal ‘punten’ (elk voedingsmiddel heeft, naargelang de caloriën en de verteringswaarde, een aantal punten) gebleven: 34 per dag. Honger heb ik ook totaal niet – dat is ook niet de bedoeling – maar die zin in zoetigheid, die is er wel. Ach, uit ervaring weet ik dat die vrij snel verdwijnt, die suikerverslaving.

Duim met mij dat ik het volhoud. Ik wil minstens 20 kilo kwijt.

En om mezelf te motiveren (al is het pijnlijk eerlijk), geef ik hier ook wekelijks mijn gewicht mee. Kunnen jullie me onder mijn voeten geven als ik begin te slabakken.

Ik weeg dus nu 102 kilo, droog aan de haak (as in: ’s morgens bij het opstaan in een onderbroekje).
Mijn middel meet 101 centimeter, en mijn bovenarmen halen een onrustwekkende 43 cm. Da’s meer dan de bovenbillen van veel mensen.

We gaan ervoor.

(Oh, en als andere mensen die aan het diëten zijn, al dan niet met WW, zich geroepen voelen: deze posts verschijnen ook op dieet-volgen.be, kwestie van elkaar dan te motiveren).