Stommiteiten van de vrienden van Rombaut deel 1

Door de stommiteiten van Rombaut te posten, kreeg ik regelmatig al eens een verhaal doorgestuurd. Bij deze is dus ook de reeks “Stommiteiten van de vrienden van Rombaut” geboren. Enjoy!

* Stommiteiten van de vrienden van Rombaut #1

Stel vast dat het tijd is dat ge uw bikinilijn bijwerkt. Neem uw trimding. Leg een handdoek op de grond zodat ge zeker geen opruimwerk hebt. Neem een donkergrijs exemplaar. Werk uw bikinilijn bij. Vergeet uw donkergrijze handdoek uit te schudden in de douche, zoals gewoonlijk. Vouw die gewoon weer netjes op. Leg die in de kast.
Neem de volgende dag een douche. Droog uw haar met de donkergrijze handdoek die vanboven in de kast ligt. Merk plots dat uw haar, gezicht en decolleté bezaaid zijn met dingen die daar absoluut niet thuis horen.

Stap opnieuw in de douche en spoel u af. Gooi de handdoek in de linnenmand.

Zucht eens diep.

* Stommiteiten van de vrienden van Rombaut #2

Draag een rokje en hakjes. Voel uzelf extra vrouwelijk en wees in uw nopjes. Wil elegant uw auto in stappen. Zwier dus extra met uw heupen. Bots met uw heup tegen de rand van de auto. Raak daardoor uw evenwicht kwijt. Merk dat uw voet niet meer mooi in de opening onderaan de zetel bij de pedalen terechtkomt, maar meer naar links, waar helaas geen opening is. Stoot uw knie tegen de onderkant van het dashboard. Verplaats daardoor onverwacht uw hele gewicht op uw andere been. Merk dat ge helemaal uit de auto dreigt te vallen. Probeer uzelf nog een soortement hupje te geven om dat alsnog te vermijden. Bots daardoor met uw hoofd tegen de bovenrand van de auto. Land daardoor op drie plaatsen geblutst en behoorlijk geschrokken half en half in uw zetel. Schuif snelsnel uw gat helemaal op de zetel, kijk rond of niemand het gezien heeft. Wrijf over uw hoofd en knie.

Zucht eens diep.

* Stommiteiten van de vrienden van Rombaut #3
Heb een mini-kunstgebit, eentje dat één gesneuvelde voortand vervangt en met haakjes vast hangt aan de tanden ernaast.
Eet een broodje tonijn, doe daarvoor het stukje gebit uit omdat dat te hard is om te bijten. Leg dat achteloos op het aanrecht in de keuken. Vergeet uw gebit terug in te steken, ga fietsen.
Wil na het fietsen het gebitje terug insteken, merk dat het spoorloos is. Denk even na waar het zou kunnen zijn. Realiseer u dat ge uw afval in de GFT hebt gegooid. Rol met uw ogen, duik in uw GFT-container. Vind uw gebit niet. Was grondig uw handen.
Herinner u dan dat ge het lege tonijnblikje in de PMD-zak hebt gegooid. Rol met uw ogen, begin te woelen in de volle PMD-zak. Besef dat zoiets kleins perfect naar de bodem kan gezakt zijn. Maak de zak stuk per stuk leeg. Vind uw gebit niet. Was grondig uw handen.
Panikeer even. Bedenk dan dat het wellicht op de grond gevallen is en dat uw katten er misschien mee zullen gespeeld hebben, en dat ge het dan wel zult vinden bij het kuisen of zo. Stop met u op te jagen.
Eet uw avondeten op. Breng uw vuil gerief naar de keuken. Merk dat uw ene kat precies iets roze in zijn bek heeft. Pluk uw gebit uit dat van uw kat. Gooi het gebit in een glas water met twéé reinigingstabletjes voor de nacht.
Zucht eens diep. Zucht daarna opgelucht.
* Stommiteiten van de vrienden van Rombaut #4
Loop rond op de warmste dag van het jaar. Stel vast dat je precies toch wat aan het zweten bent. Denk nog even snel deo te spuiten. Graaf in je rugzak zonder kijken naar een bus deodorant. Spuit royaal onder je oksel. Merk dat die toch niet zo goed dekt als anders. Spuit dan voor de zekerheid nog wat bij. Merk dat het toch precies wat plakkerig is.
Bekijk de bus eens goed. Stel vast dat je linkeroksel die dag zeker niet gaat verbranden.
Denk aan Gudrun. Zucht eens diep.
 
* Stommiteiten van de vrienden van Rombaut #5
Word 50. Krijg een uitnodiging om uw borsten te laten screenen op borstkanker. Wees daar, na alle horrorverhalen over platgedrukte borsten, niet zo tuk op. Hoor via een vriendin dat ze in Vilvoorde al zo’n nieuw machien hebben waarbij ze ze zo plat niet moeten duwen. Ga vanuit het Mechelse speciaal naar Vilvoorde voor die screening.
Vermeld dat terloops aan de radiologe omdat die vaststelt dat ge precies van ver komt. Merk op hoe de radiologe verbaasd kijkt en zegt: “Daar weet ik niks van, en wij zouden het toch moeten weten dan. Dit is gewoon het apparaat dat we al jaren gebruiken”.
Stel vast dat uw borsten effectief pijnlijk uitgerekt en plat geduwd worden. Zeer plat. Vraag u af of ge hier geen hangborsten van gaat krijgen.
Zucht eens diep.
Zeg auw.

Moet er nog water zijn?

Deze morgen fietste ik vrolijk met Merel mee naar school. Het zijn de laatste dagen dat het kan, en ik moet geen examens afnemen, dus waarom ook niet? Toen ik terug naar huis fietste, zag ik twee mannen enthousiast aan het water prutsen hier op het kruispunt. Hmm?

En jawel, een paar minuten later liet Chantal paniekerig weten dat er geen water meer was. Hmmm????

Ik gaan kijken buiten, en jawel, een eind verderop in de straat waren er drie mannen enthousiast aan het graven. Bij navraag bleek dat dat aangekondigd had moeten zijn, maar dat er blijkbaar nog in de straat waren die geen verwittiging hadden gekregen. Handig… En ja, het ging tot de middag duren.

Fijn, gelukkig had iedereen al gedoucht hier in huis, maar voor Chantal was dat misschien niet zo interessant bij het kuisen, zeker omdat ze net de douche had ingezeept. Soit, gelukkig is er nog regenwater hier ten huize. Ik heb de tuinslang losgekoppeld, we hebben die samen naar boven gezeuld, het ene eind opnieuw naar beneden gegooid en weer aangekoppeld, en toen kon Chantal met de tuinslang de emmers vullen en de douche afspoelen.

Of zoals ze zelf schreef in een commentaar: “Kijk in T’gens zegge ze moeilaak goad uuk 🪣🧽

Stommiteiten van Rombaut: aflevering 4

* Stommiteiten van Rombaut #16
Koop een verspakket voor een couscousschotel. Bak het vlees, snij de groenten, voeg de kruiden toe. Apprecieer de heerlijke geuren.
Open het pakje couscous.
Open het pakje couscous.
Wees te koppig om een schaar te pakken.
Open DAT FUCKING PAKJE COUSCOUS!

Schud de couscous uit uw haar. Pak de stofzuiger en stofzuig de hele keuken.
Pak een ander pakje couscous uit uw berging, pak een schaar, open het pakje couscous.
Haal ’s avonds nog droge couscous uit uw décolleté.
Zucht eens diep.
Stel vast dat ongekookte couscousbolletjes niet te vreten zijn.

* Stommiteiten van Rombaut #17

Heb last van uw rug. Heb véél last van uw rug. Sta er toch op om zelf uw was te doen. Haal de natte was uit de wasmachine. Laat met een plof uw volle wasmand op de grond vallen, zoals ge altijd doet, al was het maar om uw kinderen een hartverzakking te bezorgen van ’t verschieten.

Merk hoe die volle wasmand blijkbaar ook een trilling door uw huis veroorzaakt. Merk hoe door die trilling de dikke vouwplank waar ge uw was kunt op opvouwen, losschiet. Merk, met enig gevoel van pijn, hoe die dikke plank keihard tegen uw arm valt. Merk dat de vorige zin eigenlijk een understatement was. Herlees de vorige zin. Doe een impressie van een geluidloze indianendans. Stoot daarbij uw teen aan de volle wasmand aan uw voeten. Slaak menig luide ‘fuck’. Zie hoe uw dochter komt kijken wat er aan de hand is, bijzonder vaardig roloogt en weer verdwijnt.

Merk hoe de volgende dagen uw medemensen meewarig kijken naar de toch wel redelijk enthousiaste blauwe plek op uw arm.
Zucht eens diep.

* Stommiteiten van Rombaut #18

(eentje van al eventjes geleden, maar dat deert niet)
Zoek uw katten uit op kleur. Heb meestal een zwarte kat, maar opteer ook eens voor een prachtige effen grijze. Noem die kat Gandalf de Grijze. Wees trots op uw nerdy kantje.
Koop een zetel in datzelfde prachtige grijs.
Kom na een stevige werkdag moe thuis. Trek uw jas uit en gooi die over een stoel. Neem een blikje icetea uit de ijskast, grabbel een Twix. Laat u met een zucht in de zetel ploffen.

Slaak een ijselijke gil. Hoor hoe de kat ook een ijselijke gil slaakt. Spring recht in een quasi perfecte imitatie van een duveltje-uit-een-doosje. Merk hoe de kat de klauwen die hij in uw achterwerk had geplant, intrekt en er als een Speedy Gonzalez vandoor gaat.
Stel vast dat de kat het perfecte schutkleur had in de zetel. Haal wat gaas en ontsmettingsmiddel en maak de wondjes in uw billen schoon.

Ga heel voorzichtig weer in de zetel zitten. Prijs uzelf gelukkig dat uw blikje icetea nog niet open was.

Zucht eens diep.

* Stommiteiten van Rombaut #19

Heb na een larpweekend last van uw stem. Herinner u via een maat de lax-vox methode om uw stem te ontspannen. Heb daar een silicone buisje voor nodig. Zucht omdat ge daarvoor naar de Brico moet en dat dat daar nu gigantische file is aan dat kruispunt. Passeer aan de Tom&co en realiseer u dat ze dat daar ook verkopen omdat ze aquaria hebben. Ga een buisje halen in de Tom&Co. Ga daarna de Delhaize binnen voor de rest van uw boodschappen.

Kom aan uw auto met uw boodschappen. Merk tot uw grote verbazing dat uw auto niet open gaat. Probeer een keer of vier toch uw deur te openen. Stel vast dat ge uw sleutels kwijt zijt. Zet uw boodschappen neer naast uw auto, zucht eens diep.

Activeer de Apple Tracker die ge van uw echtgenoot hebt gekregen. Loop de Delhaize binnen, krijg géén signaal. Denk even diep na. Stel vast dat dat zeer doet. Loop naar buiten, loop de Tom&Co binnen. Krijg signaal van uw sleutels. Volg uw tracker, zie uw sleutels liggen aan de kassa. Zucht eens diep. Wees uw echtgenoot dankbaar voor de fantastische cadeaus die ge van hem krijgt.

Loop opgelucht terug naar uw auto die vlotjes opent. Rij weg. Doe een toertje van de parking, rij terug naar uw parkeerplaats. Stap uit, pak uw boodschappen die daar nog steeds staan. Rij opnieuw weg.

Zucht eens diep.

* Stommiteiten van Rombaut #20
(Eigenlijk eentje van 2014, maar aangezien ik de laatste tijd blijkbaar niet zoveel stommiteiten doe, dan maar eentje herwerken)

Kom na een lastige dag in de laatste schoolweek voor de examens beginnen, thuis. Geniet van de complete stilte in uw huis. Wees blij dat ge nog een half uurtje hebt om te bekomen voor uw kinderen thuis komen. Schuif uw tuinvenster volledig open. Loop naar uw keuken en steek de ontbijtborden die blijven staan waren, in de afwasmachine. Doe dit op automatische piloot. Wees compleet in gedachten verzonken met uw hoofd bij de nog te ziene leerstof. Zet uw koffiemachine aan. Haal een tas uit de kast en de melk uit de ijskast, schenk een grote tas melk in om een latte te maken. Zet, nog steeds in gedachten verzonken, de melk in de microgolf. Duw op de knop.

Verschiet zodanig hard van het geluid van uw microgolf dat ge bijna in uw afwasmachine springt. Hap naar adem. Heb een hartslag van een eind boven de 200.

Realiseer u pas dan dat uw buurman op nét exact hetzelfde moment zijn slijpschijf in gang trok, en dat uw microgolf in orde is.

Neem met trillende handen uw warme melk uit uw microgolf, laat de koffie lopen. Sluit het tuinvenster. Ga zitten in de zetel met uw latte, zoek uw zen ergens onder de zetel.

Zucht eens diep.

 

Uit de kast

De eerste twee uur op vrijdag heb ik les met een klas eerstes die de twee uur Latijn volgen. Ik moet het toegeven: het is een heerlijk groepje. Net mondig genoeg om het amusant te maken maar nooit stout, vlot meewerkend – zelfs diegenen die al tijden zeggen dat ze zullen stoppen met Latijn – en vooral met veel humor. Het soort klasje dat ik graag heb, quoi.

Ze hebben een blok van twee lesuren en ik geef altijd eventjes pauze tussen de twee lesuren door. Nu was ik mijn fles water vergeten en ging ik snel naar de leraarskamer om een glas water.

Bij het terugkeren voelde ik een spanning in de lucht hangen. Verdoken glimlachjes, steelse blikken, nog net geen gegiechel. Prompt gingen ze allemaal naar hun plaats en gingen zitten, zoals het hoort. Ik ging naar de lessenaar en merkte dat er eentje ontbrak, een van mijn zaligste sloebers. En ja, ik zag blikken richting de kast en hoorde geluiden.

Mijn beste lerarenstem kwam boven: “Ja lieverds, we gaan herbeginnen, ik zou het graag stil hebben. Neem pagina 68, en wat in de kast zit, BLIJFT in de kast!”

Algemeen gegiechel natuurlijk. En toen plots, als een duveltje uit een doosje, kwam er eentje uit de kast gesprongen, grabbelde als een valdeurspin zijn map van zijn tafeltje en dook weer de kast in. Stomverbaasd vroeg ik hem wat hij aan het doen was.

“Ha ja, mevrouw, als ik dan toch in de kast moet blijven, kan ik tenminste de les volgen!”

Ik ben gigantisch in de lach geschoten en heb hem toch gewoon aan zijn lessenaar de les laten volgen.

Soms he…

Krakend

Al zo lang als wij boven slapen, kraakt ons bed. Of nee, eigenlijk niet ons bed, de laminaat eronder. Als jonge, onervaren gasten hebben we ons in de luren laten leggen door degene die onze toenmalige zolder heeft omgevormd tot een kamer. De vloer ligt niet waterpas en kraakt langs alle kanten. Tsja…

Dat kraken is op zich niet erg, ware het niet dat je dat dus ongelofelijk goed hoort in de kamers eronder. Bart was eens ziek en ik was bij Wolf op zijn kamer en verschoot me een ongeluk toen Bart zich draaide in zijn bed. Arme Wolf!

Maar nu – vraag me niet meer hoe – heb ik blijkbaar ontdekt hoe ik dat kraken kan tegengaan. Ik moet, voor het slapengaan, gewoon het linkerachterpootje van het bed eventjes optillen. Even van de grond halen en terug neerzetten, en het kraken is gedaan. Tot de volgende avond, want als ik het dan vergeet, begint alles weer te kraken.

Geen idee hoe of wat, maar mijne vent lacht me dus elke avond uit wanneer ik, bij het slapengaan, even dat pootje optil.

But hey, als dat werkt, waarom ook niet? Ik ben nu wel benieuwd naar de fysica daarachter, maar dat zal wellicht altijd een raadsel blijven.

Zoals voorspeld, inderdaad…

Jawel, gisterochtend was het van dat: ik wilde nog snel iets nakijken op mijn laptop, stond recht uit de zetel, voelde iets knappen, en viel gewoon terug achterover in de zetel. Ik ben even blijven liggen en merkte eigenlijk meteen: dit is het niet. En dit wordt het vandaag ook niet meer.

Gelukkig was Chantal hier om me mijn stok te geven. Ik heb meteen de school verwittigd en dan ook maar de dokter gebeld, zodat die me de nodige papieren voor werkverlet kon geven.

Het zat er ook gigantisch aan te komen natuurlijk. Mijn collega is opnieuw ziek, zodat ik sinds de paasvakantie vier uur per week extra draai in de vierdes en een klas tweedes van 36 leerlingen heb. In het aantal uren lesgeven blijft dat tweede natuurlijk wel hetzelfde, maar qua energieverbruik wil ik het u op een briefje geven, 35 veertienjarigen voor wie ook de lente is begonnen. Om eerlijk te zijn: ik heb eigenlijk geen reden tot klagen. Al bij al zijn ze bijzonder braaf en aangenaam, maar het blijft toch compleet anders lesgeven met zo’n gigantische bende.

Met andere woorden: ik draai weer een pak extra uren. Daarnaast heb ik alsnog, sinds de paasvakantie, de kerstexamens van die vierdes verbeterd. Ik ging het niet doen, maar er is letterlijk niemand anders, dus ja…

Maandag was er dan dat festival waarbij ik toch ook blijven rondlopen ben voor foto’s, dinsdag was er English Day dat ook wat extra inspanning vraagt, en daarna was er de technische doorloop voor de Uitvaart. Erg veel heb ik niet moeten doen, en er was pizza, maar het zijn toch extra uren waarin mijn rug niet kan rusten. Woensdag – normaal gezien mijn lesvrije voormiddag – was er dan de Uitvaart zelf met alle bijhorende stress.

Vorige vrijdag was er een extra concert van ons koor, en de donderdagavond was er schoolraad. Allemaal momenten waarop mijn lijf normaal gezien rust krijgt. Tsja.

Ik heb het dus wel zien aankomen, ja, maar had ik een alternatief? Zonder mensen in de steek te laten?

Hmmm…

En toen was er de onvolprezen Ellen, medewerker in de kinesistenpraktijk van mijn nicht. Zij kent mijn rug ook en mag er dus ook aankomen. Ik had gisteren nog gebeld en deze morgen om kwart voor acht stond die hier gewoon. Ze moet natuurlijk wel op de Evergemsesteenweg passeren om naar haar werk te gaan, maar dan nog. Ze heeft mijn rug grondig onder handen genomen en alles los gezet, en ik hoop maar dat het snel weer goed komt.
Maar als ge dus een kine nodig hebt: ge weet waar ge moet zijn.

Stommiteiten van Rombaut: aflevering 3

* Stommiteiten van Rombaut #11
(of eigenlijk net vermeden stommiteit)
Rij vrolijk met uw fiets doorheen Gent, ga à l’improviste iets eten met uw echtgenoot. Geniet.
Besluit om in het terugkeren via de Westergembegraafplaats te rijden om daar nog wat labcaches op te pikken. Kom vlak voor de ingang een collega tegen. Stel u vrolijk te kletsen. Kijk verwonderd wanneer de collega zegt dat ge hopelijk toch niet van plan zijt om nog op het kerkhof te gaan, want dat dat over een paar minuten sluit. Repliceer dat dat geen probleem is want dat er knoppen zijn om de hekken te openen zodat ge buiten kunt. Krijg dan te horen dat die knoppen weg zijn wegens recente problemen en dat ge hopeloos vast zoudt gezeten hebben.
Zie het al helemaal voor u hoe ge in een halve paniek zoudt geslagen zijn, van het ene hek naar het andere zoudt gefietst hebben en uiteindelijk met een klein stemmetje de hulpdiensten zoudt gebeld hebben om u te komen bevrijden in het donker, en hoe ge u een enorm kieken zoudt gevoeld hebben.
Zucht opgelucht.
Bedank uw collega.

* Stommiteiten van Rombaut #12
Heb ongelofelijk veel zin in de koorrepetitie vanavond. Stoef er zelfs over bij uw collega. Wees opgetogen over het benefietconcert volgende week voor Oekraïne.
Neem ruim op tijd uw gerief, trek uw kekke rode leren vestje aan, fiets fluitend doorheen Gent. Geniet van de zon op uw snoet en de wind door uw haren. Kom gezwind en goed gezind aan bij het repetitielokaal. Sta niet-begrijpend naar het gesloten hek te staren.
Pak uw telefoon en bel uw voorzitter, die u op meewarige toon meedeelt dat ge op dat moment in de kerk van De Pinte moet zijn voor de repetitie. Doe een facepalm. Vloek binnenmonds.
Rij de zes kilometer in ongeveer een kwartier terug naar huis. Wees iets minder goed gezind. Fluit niet.
Zet uw fiets binnen, grabbel uw autosleutels, rij naar De Pinte.
Kom drie kwartier te laat op uw repetitie.
Zie uw voorzitter rologen. Realiseer u dat dat al de tweede keer is dat ge op de verkeerde locatie staat.
Zucht eens diep.

* Stommiteiten van Rombaut #13
Spendeer een hele rustige zondag. Laat u op een bepaald moment gewoon achterover vallen in de zetel, terwijl ge net een paasei met van die heerlijk smeuïge, vloeibare pistachevulling in uw mond plopt. Voel hoe de pistachevulling in uw keel loopt. Voel hoe dat misschien niet helemaal het juiste keelgat is.
Verslik u. Verslik u zodanig hard dat ge a) zelf denkt dat ge er gaat in blijven b) uw dochter begint te panikeren c) uw echtgenoot naar de keuken rent om een glas water d) de tranen uit uw ogen lopen e) uw ribben er zeer van doen.
Geraak er gelukkig door. Drink water. Wrijf tranen uit uw ogen.
Zucht eens diep. Merk dat dat voorlopig nog eventjes geen goed idee is.
Zucht mentaal eens diep.
Neem als troost een nieuw paasei. Wees zeer voorzichtig.

* Stommiteiten van Rombaut #14
Leen uw auto op maandag uit aan uw echtgenoot omdat de uwe meer rijbereik heeft dan de zijne. Stap op dinsdagmorgen in alle rust in in uw auto. Rij onverdroten richting school. Wees blij met uw zengehalte om tien over acht ’s morgens.
Merk, terwijl ge aan het rijden zijt, dat uw radio nog niet aanstaat. Sta er niet bij stil dat uw echtgenoot meestal naar Spotify luistert tijdens het rijden en dat die input daarvan merkelijk stiller is. Zet uw radio aan.
Krijg een halve hartverzakking en spring bijna met auto en al de berm in. Vermijd op het nippertje een fietser die ge ook een rolberoerte bezorgt. Zet het volume 80% stiller en merk dat uw oren piepen.
Schrijf het toe aan karma dat het op dat moment niet net een rustige ballade van Elton John op de radio was, of een nummer van Enya, maar ‘A walk in the park’ van AC/DC.
Zoek uw zen ergens ter hoogte van de berm, tevergeefs.
Zucht eens diep.

* Stommiteiten van Rombaut #15
Weet van uzelf dat planning niet uw beste kant is. Kopieer daarom uw cursus voor uw eerstes op voorhand. Berg die netjes op in uw kluisje. Wees in uw nopjes met uw vooruitziendheid.
Geef een paar dagen later les aan die eerstes. Wil die kopies uit uw kluisje halen. Realiseer u dan dat het sleuteltje van dat kluisje aan uw autosleutels hangt en ge die dag met de fiets gekomen zijt.
Doe een facepalm.
Haal een koffie en doe grammatica en oefeningen met uw leerlingen.