Dat zalige weer, dat doet wonderen voor mijn humeur! Helaas nog niet voor mijn longen, maar dat komt hopelijk nog wel.
Ik heb rustig de was buiten gehangen, gekookt, en ik heb zelfs een uur buiten in de zon gezeten, ongestoord, terwijl ik zat te lezen! Du jamais vu gewoon! Ik had ook de Fatboy uitgehaald, en daar werd enthousiast in gespeeld, vanzelfsprekend.
Helaas moest ik ook nog richting Lochristi naar de winkels, om die bestelde schoenen voor Kobe, en eens kijken of ze dat giletje voor Merel daar in de juiste maat hebben. Oh, en knutselgerief vinden voor Nands verjaardag. Zeggen dat ik er geen zin in had, was een understatement: veel te mooi weer om in winkels te gaan lopen, en door die heftige verkoudheid voel ik me nu niet bepaald super.
Maar bon, wat moet dat moet, dus ik naar de Torfs. Ik heb daar het record gebroken, denk ik: twee minuten, binnen en buiten. Ha ja, want het stond netjes te wachten.
Omdat mijn auto toch geparkeerd stond voor de Lola & Liza, ben ik ook daar binnen gewipt. Ik moet namelijk ook zelf nog een outfit hebben voor die communie, vandaar, en dan is het kwestie van op het juiste te vallen. Mijn oog viel meteen op een kleedje in donkerblauw met felpaars en feloranje, maar ik twijfelde nog toen ik uit de kleedkamer kwam. Meteen kwam een van de verkoopsters op mij af: dat het me te breed maakte in de heupen, en of ze me een paar andere kleedjes mocht voorstellen en komen brengen? Uiteraard, ondanks het feit dat ik de meeste prints die er hingen, niet zo graag zag. En dus liep Claudia om een kleedje of vijf, waarbij ze al meteen na het tweede vaststelde dat ik blijkbaar een moeilijke was, want dat die fletse kleuren me echt niet gingen. Of ik dat eerste kleedje, dat ik graag zag, niet nog eens kon aantrekken? Maar deze keer met een corrigerende slip eronder?
Dat vond ze een heel pak beter, en ik eigenlijk ook wel. Ze haalde er nog een fantastisch oranje blazertje in een soort tricotstof bij, en ik vond het prachtig. Ikke, oranje, jawel. En voor 116 euro heb ik dus een kleedje, een blazer, bijpassende nagellak, en ik heb meteen de slip ook maar meegenomen. Score, zou ik zeggen! Totaal onverwacht, eigenlijk, en met dank aan Claudia!
Het giletje voor Merel hadden ze niet binnen, maar konden ze wel laten overkomen uit Zelzate, zodat ik volgende week nog eens naar ginder mag kletsen. Maar dan neem ik de jongens, en vooral Kobe, mee: voor tien euro heb ik in de Action een ganse zak knutselgerief gevonden, en voor die prijs mogen de jongens dan ook eens een ganse hoop knutselspullen kiezen.
Allez vooruit.
