Vandaag was mijn eerste dag alleen thuis. Met ‘alleen’ bedoel ik dan zonder Bart, met de jongens naar school, en Mereltje bij mij.
Zes dagen na mijn bevalling zag ik dat eigenlijk wel zitten: lekker rustig. De nacht was verre van ideaal geweest, maar bon, ik moet dan ook niet werken overdag. Bart had de jongens aangekleed, en we zaten samen aan het ontbijt. Bart had wel zijn auto aan het kantoor laten staan (die wordt soms ook door andere mensen van zijn kantoor gebruikt), en dus ging hij met de tram gaan. Dat vond ik nogal onnozel, ik ging hem wel voeren. Meteen ook de uitgelezen kans om langs te gaan op mijn school, met een kaartje en een pot snoepgoed voor collega’s en directie. Anders ging Bart dat toch alleen moeten doen, en nu hij erbij was en de maxicosi kon dragen, kon ik meteen ook mijn kleintje showen. Nodeloos om te zeggen dat de ooh’s en aah’s niet van de lucht waren, en dat het ’toch zo’n schoontje’ was… Soit, door het feit dat we er tijdens de lessen waren en niet in een pauze, slaagden we erin onder het kwartier weer buiten te zijn :-p
Aan Barts kantoor zijn we ook nog even naar boven gegaan met Merel, en daar uiteraard hetzelfde scenario, met deze keer alle Netlashmensen.
Tegen half tien was ik weer thuis met mijn slapende kleine muis, maar ik was wel zelf doodop. Misschien overschat ik mezelf toch wel af en toe, zo kort na de bevalling. Een tukje van een uur en een goeie koffie later was dat probleem alweer opgelost, en genoot ik volop van de stralende zon.
En verder heb ik eigenlijk niks gedaan vandaag. Gevoed, ja, en pampers ververst en een badje gegeven en zelf gegeten, en mijn krant gelezen en zo, en in de zon gezeten met mijn boek. En toen was het al half vier, en dus tijd om de jongens af te halen van school. Ik heb Merel stevig ingepakt, en aan school in de draagzak gezet. Een maxicosi kan ik nog niet dragen, dat ding weegt veel te veel en is onhandig op de koop toe. En de draagdoek heb ik nog niet, dus draagzak it was. Blijkbaar vindt Merel dat ding best ok, want ze heeft gewoon verdergeslapen.
Tegen dat ik thuis kwam met de jongens, was ook Vallery daar met Bo op babybezoek, en is die gezellig blijven kletsen. Ik moet wel toegeven dat ik uiteindelijk serieus moe werd, en dat ik toch wel bijzonder blij was dat Bart al tegen vijf uur thuis was.
Toch fantastisch, die vent van me? Hij heeft de kinderen overgenomen, opgeruimd, tafel gezet, ze in bed gestopt, en wel meer van dat soort dingen. En ik? Ik heb enkel nog voor Merel moeten zorgen, en lag al om half negen te maffen in de zetel :-p
