Ebaymummy

Nee, ik heb geen oud Egyptisch lijk gekocht op Ebay, dank u. (Al moet ik daar elke keer zelf weer aan denken en om gniffelen, kieken dat ik ben).

Mensen van de Koopjesfanaat hadden me een tijd geleden gecontacteerd: of ik soms zin had om mee te doen (lees: bloggen en twitteren en facebooken over) met een wedstrijd op Ebay? Ik zou dan 150 euro krijgen op mijn Paypal om kleren te kopen voor mijn kinderen:
– Tshirt, hemd of bloes
– broek of rok
– schoenen
– winterjas
– muts
– handschoenen.

Twee Franstalige en twee Nederlandstalige bloggers worden dan tegen elkaar uitgespeeld om de leukste outfit te verzamelen en nadien op Facebook de meeste likes te verzamelen op de foto’s van hun kinderen. De winnares zou dan nog eens 150 euro krijgen.

Tsja, waarom ook niet? Ik snuister graag online rond, extra kleren zijn altijd fijn, en ebayen, met zijn bieden en veilingstijd, vind ik ook wel leuk.

Drie kinderen aankleden met 150 euro vond ik er wel wat over, zeker gezien de anderen maar eentje moeten aankleden met hetzelfde budget. Soit, ik ben de uitdaging dus aangegaan voor Wolf en Merel, en ben al vrolijk aan het bieden. Alleen handschoenen zullen moeilijk worden, want dat wordt bijna niet aangeboden. En schoenen wil ik nieuw, want tweedehands schoenen, dat is geen goed idee voor kinderen. De wedstrijd is vandaag ingegaan, en loopt twee weken. Soms een beetje kort, omdat de veilingen vaak een week lopen, betalen een paar dagen duurt in sommige gevallen, en je het pakje nog moet krijgen ook.

Het enige jammere vind ik dat de andere Nederlandstalige ebaymummy een vriendin van me is. Maar gelukkig zitten onze dochtertjes op een andere leeftijd. Succes, Annelies!

365 Avatars

Ik ben onder de indruk van @sweetcharlie, ook wel gekend als Micha Symoens.

Een tijdje geleden had hij op twitter een heel tof project aangekondigd: 365 avatars. Of zoals hij zelf op de betreffende site schrijft:

On june 27th 2011 I felt like changing a random avatar in my twitter-feed and so I picked the first person to post next. It happened to be @vromant so he got his avatar transformed as a random act of design. And so I kept doing it, one avatar a day, either random or from the queue of people asking me to tackle their avatar.

Ik vroeg hem of ik ook in de wachtrij kon gaan staan, maar hij gaf toe dat hij mijn foto heimelijk sowieso al eens onder handen wilde nemen. Ik blij, uiteraard.

En vandaag post hij het resultaat. Ik weet niet hoe hij het gedaan heeft, en hoeveel werk hij eraan gehad heeft, maar ik vind het knap. Héél knap.

avatar4gesl8

sweetcharlie

Bedankt, @sweetcharlie!

Arteveldehogeschool

Ik ben deze middag vrij onverwacht nog naar de #twunch geweest in de Arteveldehogeschool. U weet wel, dat enorme gebouw waar vroeger die krakkemikkige parking van de Decascoop (ik weiger Kinepolis te zeggen) was. De twunch (informele lunch voor iedereen die wil komen en die op twitter zit) was op de tiende en bovenste verdieping van de AH, en ik moet zeggen: fantastisch uitzicht! Vooral op de Sint-Pietersabdij: ronduit indrukwekkend.

Ik heb er met verschillende mensen staan praten terwijl ik een broodje binnenwerkte, maar ik heb eigenlijk vooral naar buiten staan kijken. Machtig, gewoon!

Chavroux in Dock’s Café

Onlangs kwam de vraag of ik geen zin had om een geitenkaasmenu te gaan uittesten, als foodie-blogger. Huh?

Let me explain: op maandag 30 mei om 14u wordt de website Chef Chavroux gelanceerd. Belgische chefs werden daarom ter promotie uitgedaagd om een menu te creëren waarvan elk gerecht de bekende geitenkaas van Chavroux bevat.  Een aantal bloggers mocht al op voorhand gaan uittesten op verschillende locaties. Zelf werd ik verwacht tegen acht uur in Dock’s Café in Antwerpen, waar chef Yannick Frooninckx een 3-gangen menu had bedacht met bijpassende wijn.

Dock’s Café ligt aan de Jordaenskaai, een voor een Gentenaar vrij onmogelijke plaats. We hebben wat rondgereden om parkeerplaats te vinden, en zijn uiteindelijk aan het Zuiderterras gaan staan. Om pas daarna te merken dat er ook een parking is aan het Noorderterras, én dat het Dock’s Café blijkbaar een ‘voiturier’ heeft, zoals ze het zelf noemen: iemand die jouw auto gaat parkeren voor je. Nice! Maar het was een aangename warme avond, en het wandelingetje was eigenlijk zelfs mooi te noemen.

Dock’s Café is imposant wanneer je er binnenkomt: groengeverfde stalen constructies met veel hout en art nouveau-invloeden, en warm licht. Het deed me onmiddellijk aan het Pakhuis in Gent denken, een concept van Pinto, en jawel, de gerante bevestigde dat achteraf. Mooi!

chavroux1

Ze bracht ons naar een tafeltje op de eerste verdieping, waar je een mooi uitzicht hebt op de benedenverdieping, en gaf ons ook meteen het menu. Dat verraste me een beetje: wanneer Chef Chavroux zegt dat elk gerecht geitenkaas bevat, dan zit dat inderdaad ook in het dessert, en hier meer bepaald in de vorm van ijs. Ik zie uw wenkbrauwen al in de lucht gaan, en dat deden de mijne ook.

Dadelijk werd er gevraagd wat we als aperitief wilden, en Bart bestelde een gin-tonic. Ik drink geen alcohol, en hield het dus op water, want een alternatief werd me niet voorgesteld. Kleine, vrij zurige broodjes werden ook meteen gebracht, samen met een afgedekt kommetje boter.

De sommelier kwam iets later met een frisse lichte Riesling af, waarbij hij een hele uitleg gaf, en die inderdaad feilloos bij het voorgerecht bleek te passen. Dat voorgerecht bleek te bestaan uit drie hoopjes zeer luchtig opgeklopte Chavroux, geserveerd op een zeer dun uitgesmeerde (het leek wel geverfd) olijfbereiding, met citroensuc en een aantal blaadjes tahooncress. Lekker, maar niet echt uitzonderlijk. Of zoals Bart zei: “Tsja, het is geitenkaas he”.

chavroux2

Intussen waren Erik en Annelies, die daar ook als testpersonen zaten, erbij komen zitten: ze zaten amper een paar tafeltjes verder, en het was te gek om dan niet gezellig te zitten kletsen. Zij zaten wel wat verder in hun diner, en hadden hun hoofdgerecht al op.

Dat hoofdgerecht was overigens zeer te pruimen: Lijngevangen zeebaars uit de Middellandse Zee, gegrilde groenten uit de Provence en boterquenelle met espelette en verse Chavroux geitenkaas, wist de menukaart ons te melden. De Provencegroenten bleken gegrilde aubergine, paprika en courgette te zijn, met een stukje venkel erbij, en de Chavroux was stevig op smaak gebracht met de rode peper (espelette), en paste wonderwel bij de vis, net als de ronde Chablis. Lekker, echt waar!

chavroux3

Na een perfecte tussenpauze volgde het dessert, datgene waar we het meest naar uitkeken. Een grote coupe werd ons voor de neus gezet, gevuld met een bolletje geitenkaasijs en een keur aan rode vruchten: rode en witte framboos, kers, aardbei, jeneverbes, rode bes, stekelbes en braambes en dat afgewerkt met een fijn koekje en een takje munt.

chavroux4

Ik geef het toe, het was met enige aarzeling dat ik van het Chavroux-ijs proefde. De eerste hap deed vooral eigenlijk onwennig aan, en ik wist niet goed wat ik ervan moest vinden. Na een paar happen echter raak je gewoon aan de textuur, en wordt het echt lekker. Bizar, maar lekker.

Afsluiten deden we met een koffie, of in mijn geval koffie verkeerd, met bijhorend chocolaatje.

chavroux5

Conclusie: Dock’s Café is een zeer gezellig, fijn restaurant. En de Chavrouxgerechten zijn elk apart zeer lekker, maar alles samen een beetje teveel van het goede. Ik kan eventjes geen geitenkaas meer zien, en ik vind de zachte Chavroux nochtans zeer aangenaam.

We hebben in elk geval een fijne avond gehad, met een mooie wandeling langs de kaaien terug naar de auto. En misschien gaan we ook nog wel eens langs in een van de andere deelnemende restaurants om te zien wat zij ervan gemaakt hebben.

12 restaurants en brasserieën doen mee aan het concept. Vanaf 30 mei kan je via de website www.ChefChavroux.be een plaats reserveren in een restaurant naar keuze en het Chavroux menu degusteren. Aan het einde van de maaltijd mag je de prijs betalen die je het menu waardig acht.

De deelnemende restaurants zijn:
Dock’s Café, Antwerpen
Pastorale, Reet
Pakhuis, Gent
Bistro Refter, Brugge
Prêt-à-Goûter , Zolder
La Quincaillerie, Brussel
Les Brigittines, Brussel
La Table du Boucher, Bergen
Le Bistrot d’en Face, Luik
Si Jamais, Doornik
Le Fou est belge, Heure-en-Famenne
Le Cor de Chasse, Barvaux-sur-Ourthe

Fonts

Ik heb nog massa’s dingen aan mijn hoofd (Raaaaaah! Stress!) waar toch wel een deadline aan vasthangt. Zoals bijvoorbeeld de doopboekjes voor Merel, tegen zondag 22 mei. Ik wil liever niet de standaardboekjes gebruiken, omdat wij met twee meters zitten. En die standaard oubollige geloofsbelijdenis heb ik er ook uitgegooid en vervangen door een hedendaagse humanistischer variant. Moet kunnen.

Ik wil haar boekje graag in de stijl van die van haar broers: de buitenkant compleet over the top met een bizar lettertype en een tekeningetje dat wel Word Art lijkt :-p

En toen vond ik het juiste lettertype of font niet meer. Blijkbaar stond dat op mijn oude PC wel nog, maar niet meer op deze. Lang leve Twitter: daar werd me IdentiFont aangeraden: je kan kenmerken van je font ingeven, en uiteindelijk zeggen ze je wat je zoekt. Aangezien de hoofdletters in dit font nogal distinctief zijn, was het blijkbaar niet zo moeilijk. En heb ik kunnen downloaden wat ik zocht: Bernhardt Fashion 🙂

Lang leve Twitter! En lang leve het überkitcherige doopboekje dat wellicht bij kopiëren dan weer zó erover is dat het weer goed wordt :-p

:-)

Fijn weekend gehad. Nog niet eens moe, ik heb de eerste nacht vier uur geslapen, en de tweede nacht zes, maar dat was ononderbroken, en blijkbaar ben ik dat slaapgebrek al zo hard gewoon 🙂

Ik heb door bossen gecrosst, naar verhalen geluisterd, gevochten tegen wildemannen, proberen overleggen met hun sjamaan, rituelen uitgevoerd, de helft van mijn mannen uit de dood teruggehaald, geholpen bij het schrijven van een verhaal in bloed, achter een reuzebidsprinkhaan aangezeten, en nog wel zo’n paar dingen.

Ik was genoodzaakt mijn bril te dragen door het vele stof, en was ook geschminkt om er tien jaar ouder uit te zien, maar bon, deze foto is wel te doen. Ook al kijk ik heel erg ernstig 🙂

Bedankt, Kris!

Poort

Yup, ik zit dus op Poort. En omdat ik uiteraard nog geen foto’s heb van dit weekend, eentje van vroeger. Toen ik nog 20 kilo dikker was, dat wel. Maar verder wel een mooie foto, vond ik. Als sjamaan.

Stil

Het gaat hier heel eventjes stil zijn: ik ga weer lekker een weekendje in de bossen hossen, met bont rond mijn schouders en een latex staf in mijn handen. Ik ga op ratmensen slaan, en  op ondoden en orken en zo, en ik ga gebeden richten tot de spirits, vechten voor de andere geloven, een groot bakkes opzetten (jawel, groter dan anders), met een bang hartje zware queestes starten, spreuken uitspreken, wonden toenaaien, en grote godvers slaan.

En ik ga me vooral keihard amuseren. Er totaal uit, compleet in een andere wereld.

U mag me nu gek verklaren, voor ultieme nerd uitmaken, u doet maar. Wij, larpers, weten wel beter 🙂