Ook al zo groot…

Jawel, neefje Bo is ook al een jaar! Man, dat gaat gigantisch snel.

Bart moest werken, maar ik kon wel met de kinderen naar Brussel gaan, en doordat er nog een plaatsje vrij was in de auto, kon ook Nelly mee. Na wat gesputter kreeg ik haar zover dat ze meteen hier kwam eten ’s middags: of ik nu voor vier of voor vijf kook, dat maakt toch geen verschil. Zo hoeft zij niet te koken voor zichzelf, en is ze meteen ook een stuk meer ontspannen.
Nog snel even een geplamuurd plafond afschuren voor je moet vertrekken, is trouwens geen goed idee, geloof me: mijn haar zag gewoon wit, en ik mocht dus nog gaan douchen. Zucht.

Enfin, ik zag hun verbouwde huis eens, er waren pannenkoeken, er was taart, het was goed weer, en het was ferm gezellig. Proficiat, kleine Bo!

IMG_9087

IMG_9075

IMG_9077

IMG_9079

IMG_9081

IMG_9083

IMG_9085

Vier jaar en al!

Kleine meisjes worden groot, en niet alleen die van ons: ook mijn metekindje en ‘Merels béste vriendin’ groeit als kool. Ze is intussen dus ook al vier jaar, en kreeg uiteraard een bijhorend feestje. We waren erbij, en zagen dat het goed was, mede dankzij het mooie weer, waardoor we op het terras konden.

IMG_9053

IMG_9049

IMG_9051

IMG_9056

IMG_9058

IMG_9060

Er was een enorm buffet – de foto hieronder is maar een klein stukje –

IMG_9061

en er was natuurlijk taart, met kaarsjes die moesten uitgeblazen worden, of wat dacht je.

IMG_9064

IMG_9065

IMG_9066

De jongens waren evenwel op groepstocht met de scouts: om negen uur ’s morgens vertrokken met de trein aan de Dampoort, en om half vijf terug, moe, vuil, en zeer tevreden over hun dagje in Deinze. Maar ik had gerust wat langer in Zomergem willen blijven, het was er bijzonder gezellig.

Dank je, Delphine!

Salutem tibi, ave!

Zoals elk jaar kwamen we vandaag weer met de uitgebreide familie Boghaert samen: de mater familias (92), haar zes kinderen met wederhelften (al konden er twee niet zijn), hun vijftien kinderen (waarvan de meeste met partner) en de momenteel elf achterkleinkinderen. Oh, en haar broer met diens vrouw. Een gigantische bende dus. We hadden het zaaltje in Ursel tegenover het rusthuis afgehuurd, gingen eerst naar de herdenkingsmis van opa (gestorven in 2008, hij zou nu 101 geworden zijn), en deden dan van brunch.

Blijkbaar waren er toch de meeste stemmen – of de luidste roepers – om het toch weer zelf te doen, en dus had iedereen weer een taak. Er was een uitgebreide receptie, daarna brood met veel soorten toespijs, en dan dessert. Er moest afgeruimd en afgewassen worden, maar gelukkig niet meer gedweild en zo, dat lieten ze toch al doen.

Enfin, mede dankzij het goede weer werd het een bijzonder aangename namiddag, met familie die ik doorgaans maar één keer per jaar zie. Meer hoeft dat niet te zijn, maar minder ook weer niet.

Salutem tibi dico, ave!

IMG_8289
IMG_8283

IMG_8286

IMG_8288

IMG_8290

IMG_8293

IMG_8292

IMG_8297

IMG_8302

IMG_8303

IMG_8308

IMG_8310

IMG_8312

IMG_8311

IMG_8314

IMG_8319

IMG_8321

IMG_8320

IMG_8323

Rond een uur of vier was Merel compleet platgevallen, en is Bart (die met haar was achtergekomen, na de mis) met haar naar huis gegaan, terwijl ik met mijn twee broers, ons ma, en de rist kinderen nog naar het Drongengoed ging. Eigenlijk was het best jammer dat Merel niet meer mee was, maar ik had niet bepaald een buggy, en ik had ook geen zin om haar te dragen als ze moe werd. Tsja…

Het werd in elk geval een pracht van een korte wandeling, die eigenlijk vooral bestond uit op een bankje zitten kijken hoe de kinderen zich in het speelbos amuseerden in de grachten, en daarna nog iets gaan drinken op de Drongengoedhoeve. Het was eeuwen geleden dat ik er nog geweest was, van toen ik klein was, denk ik. Ahh, herinneringen!

IMG_8342

IMG_8340

IMG_8344

IMG_8346

IMG_8351

IMG_8355

IMG_8364

IMG_8362

IMG_8367

IMG_8378

IMG_8373

IMG_8379

IMG_8384

IMG_8385

IMG_8386

IMG_8387

IMG_8388

IMG_8389

IMG_8383

IMG_8397

5 jaar

Nee, niet een van de mijne, maar het zoontje van mijn jongste broer Roeland. We waren uitgenodigd voor een brunch bij hen thuis ter ere van Nands verjaardag. Alleen lag het nogal moeilijk: Wolf kwam thuis van scoutsweekend om half één. Bart en ik zijn dan maar met aparte auto’s gereden, en hij is na een goed uur alweer terug naar huis gegaan om Wolf op te halen. Die was jammer genoeg veel te moe om nog terug te komen naar het feestje, zodat ook Bart dan maar thuis bleef. Tsja.

Nand had nochtans het weer mee: we hebben bijna de hele tijd buiten in de zon gezeten, al schuivend met de tafel. En de kinderen speelden voortdurend op de speeltuin, waar ze zelfs op een bepaald moment een plastic keukentje in gehesen hadden. Geen idee hoe ze het geflikt hebben, maar het was hen wel gelukt dus.

IMG_8078

IMG_8081

IMG_8082

Er moest blijkbaar ook even gevochten worden, al spelend uiteraard:

IMG_8086

IMG_8084

IMG_8089

Bonne, Nands nichtje langs Sarahs kant, was er ook:

IMG_8083

En er was natuurlijk ook taart. Waarvan de kaarsen niet in brand wilden in de buitenlucht.

IMG_8093

Dan werd er, terwijl binnen de kaarsen werden aangestoken, maar fruitsla gehaald bij oma:

IMG_8099

IMG_8091

Intussen werkten de kaarsjes tóch mee, enfin, na een kennismaking met de grond.

IMG_8102

IMG_8104

En toen werd er even geposeerd op de klimtoren:

IMG_8109

Intussen had Kobe zijn rugbybal boven gehaald, en was ook Marne weer wakker.

IMG_8122

IMG_8118

IMG_8121

Ik moet zeggen: een bijzonder fijne namiddag. Dank u, broere!

 

70

Nonkel Staf wordt vrijdag 70, en dat moet uiteraard gevierd worden. Er werd dan ook gezongen voor de jarige:

IMG_7946

De vaste stek was niet beschikbaar, maar ’t Raadsel in Kruishoutem voldeed volkomen aan de verwachtingen: lekker eten,

IMG_7965

een aparte plek voor ons om te zitten en dus de kinderen om te spelen,

IMG_7948

IMG_7949

en vooral ook een grote tuin, met trampoline,

IMG_7974

IMG_7972

klimtuig,

IMG_7967

en genoeg plaats om verstoppertje te spelen.

IMG_7952

Merel was prachtig verstopt, uiteraard:

IMG_7951

De hele bende poseerde ook gewillig:

IMG_7953

Alleen Bo was netjes binnen gebleven:

IMG_7976

en ook wij zaten erbij, natuurlijk.

IMG_7959

IMG_7977

Bedankt voor de fijne dag, Staf!

 

Culinaire wereldreis

Toen ik een brief kreeg van de lagere school met de vraag om mee te gaan op ‘culinaire wereldreis’, fronste ik de wenkbrauwen: het ging weer wat zijn, zeker?

We moesten een maand op voorhand inschrijven: voor twaalf euro kreeg je een kaart met vijf af te vinken vakjes, en voor elk vinkje kreeg je een royale hap naar keuze. Met vijf van die kleine porties had je meer dan genoeg, zo werd ons verzekerd. De bedoeling was om ook ouders van andere culturen te ‘activeren’, en ons kennis te laten maken met typisch voedsel.

Awel: het was een doorslaand succes!

Ik wist niet goed wat ik moest verwachten, maar het viel enorm, enorm mee! Verspreid in de eetzaal en turnzaal stonden een hoop standjes van verschillende landen, waar je telkens een drietal dingen kon proeven. De aankleding was schitterend: vlaggen overal, zo van die standjes met een luifeltje, en op een krijtbordje wat er te krijgen viel. De meeste mensen waren ook min of meer in klederdracht van het betreffende land. Merel heeft een stukje quiche gegeten uit Frankrijk, een hamburgertje uit de USA, en een soortement broodje opgevuld met feta uit Marokko. Dat laatste was ook een grote hit bij de jongens, die er nog een hot dog aan toevoegden, en Wolf ook nog een portie waterzooi, en Portugese visgerechtjes.

IMG_0808

Zelf ben ik langsgegaan bij Portugal voor die baccalhau (of hoe je het ook schrijft, verbeter me maar, ma), bij Polen voor een heerlijke stoofpot, in India voor een behoorlijk pikante… allez zeg, ben ik toch wel de naam kwijt, een opgevuld gefrituurd hapje, heb ik geproefd van een Indonesisch gerecht met pindasaus, en ben ik uiteindelijk bij de nagerechten geëindigd met een speculoosmousse en een Portugese flan, met een muntthee bij.

IMG_0810

De kinderen hebben voortdurend rondgelopen, amuseerden zich kostelijk, en vonden het idee ook de max. Alleen was er eigenlijk te weinig zitplaats om goed te zijn, en was vier kaarten voor ons vieren toch wel wat te veel. Ik heb de rest dan ook doorgegeven, en dat werd in dank aanvaard.

Ik wil eigenlijk niet weten hoeveel werk ze eraan gehad hebben, maar chapeau! Enorm goed idee met prima uitwerking, en een hoop ouders die ik nu voor het eerst zag. En eigenlijk ben ik stiekem toch wel jaloers, want zoiets op ons school, dat zou ik al helemaal prachtig vinden! Tsja…

Lichtmis

We waren nog niet uitgenieuwjaard: Kobe moest nog bij zijn peter langs. En omdat het Lichtmis is, nodigde Ilse ons uit voor pannenkoeken. Daar kunnen we kort over zijn: ze waren heerlijk!

lichtmis

En zelf heb ik er eindelijk eens aan gedacht Kobes nieuwjaarswens op te nemen, gewoon omdat het zo leuk gezongen is. Alleen deed hij het deze keer zonder de gebaren, jammer!

Oh, en Merel is nog steeds verzot op Ilse!

IMG_7852

Late nieuwjaar

Als uw schoonmoeder redelijk onverwacht op de lappen gaat naar Reims, dan wordt het nieuwjaren uitgesteld. Op zich totaal geen probleem, want we waren al net iets minder volgevreten dan twee weken geleden.

Er werden nieuwjaarsbrieven gelezen, cadeautjes uitgedeeld, en vooral lekker en veel gegeten.

IMG_7691

IMG_7692

IMG_7688

IMG_7690

IMG_7696

IMG_7694

IMG_7705

IMG_7706

IMG_7710