feest – Pagina 16

07/03/201515/03/2015

Verjaardagsfeestje voor Wolf

Tegenwoordig is het blijkbaar moeilijk om vier elfjarige jongens samen te krijgen voor een feestje, zeg!

Maar bon, een maand na datum stonden hier toch Wolfs drie beste vrienden over de vloer, met fijne cadeautjes.

Ze crossten hier wat rond, deden wat onnozel in de tuin, en tegen half vier zetten we aan naar het zwembad van de Rozenbroeken. Was me dat de vorige keer nog sterk tegengevallen, dan was het deze keer echt wel een fijne namiddag. Het was er niet al te druk, en Bart was mee, dus gooide ik me ook af en toe mee in de wildwaterbaan, dobberde ik mee in het hete water, en amuseerde me eigenlijk meer dan behoorlijk. Ook de jongens vonden het fantastisch! En Merel, die vond het al helemaal super, zo in de sterke armen van papa.

We kwamen terug, aten croques monsieurs, ik maakte verse ijscrème, en de jongens kropen met hun knuffels en hun pyjama’s allemaal samen in Wolfs grote bed. Ha ja, want ik had de projector zodanig opgesteld dat ze de film Gladiator konden bekijken plat op hun rug, want geprojecteerd op het plafond. Ze vonden het fantastisch!

Halverwege kwam er dus een ijspauze, en blijkbaar werd er daarna nogal wat gewriemeld en onnozel gedaan, want Wolf vond het niet meer leuk. Een kleine interventie later was alles gelukkig weer koek en ei.

Rond kwart voor elf duwden ze per ongeluk de verdeelstekker uit, en kwamen ze in een halve paniek melden dat alle “elektriek” was uitgevallen. Maar het leek me wel het ideale moment om er effectief een eind aan te breien voor de avond, met de belofte dat ze ’s morgens, na de versgebakken koffiekoeken, verder mochten kijken.

In elk geval was het, dixit Wolf, een megawijs feestje. En meer moet dat voor een elfjarige niet zijn, toch?

01/03/201508/03/2015

Verjaardag nonkel

Het is een constante in dit blog: de vele verjaardagsfeestjes. Zo ook het jaarlijkse familiediner voor de verjaardag van nonkel Staf. Dit was dat van vorig jaar, en hier het verslag van twee jaar geleden, en ik kan nog wel verder gaan spitten ook.

Ook het stramien is altijd hetzelfde: afspreken bij Staf thuis voor een eerste aperitief, en dan naar het restaurant voor het vervolg. Gelukkig was er dit jaar weer plaats in de Artichaud, de vaste stek in Kruishoutem. Het eten is er lekker, de bediening oké, en de kinderen hebben er plaats om buiten te spelen. Meer moet dat echt niet zijn. Kijk maar.

27/02/201507/03/2015

Feestjes

Eigenlijk had ik mezelf vandaag in twee willen splitsen: er was vanavond namelijk, naast het personeelsfeestje van Wijs, ook een optreden van Patrick Riguelle bij ons op school. Ik hou van de muziek van Brel, en ik was er dus echt graag bij geweest… Ik moet het stellen met een kleine kleine troost: een verslag en een video van het eerste nummer. Bon, beter dan niks, zeker?

In de plaats daarvan zat ik met Bart en nog zo’n 70 anderen in de Art Cube, voor een toch wel zeer fijn feestje. Er was aperitief, er waren verschillende soorten hoofdgerecht (in buffetvorm), en er was een chocoladefontein met ongelofelijk veel keus aan dipdingen: verschillende soorten fruit, cake, soorten marshmallows, brownie… Slotsom: ik heb te veel gegeten :-p

Intussen werd er ook uitgebreid gespeecht en iedereen afzonderlijk bedankt, heb ik met een ganse pak mensen zitten kletsen, en werd er gedanst. Oh, en zelfs de limbo gedaan, al is dat niet meer aan mij besteed.

Tegen half één was Bart duidelijk aan het crashen, en ben ik maar mee naar huis gegaan, want de babysit moest ook nog naar huis gebracht worden. Maar bon, hoe jammer het ook was voor Brel, ik heb me geen moment verveeld.

Wijs: ’t was wijs.

12/02/201514/02/2015

365 – 12 februari 2015 – er is er een jarig!

11/01/2015

Paleo chocoladetaart om te nieuwjaren

Dirk en Ilse moesten hier nog komen nieuwjaren. Ha ja, want Dirk is Kobes peter, en ze zijn echt zot van elkaar, die twee.

Probleempje: Ilse eet al geruime tijd enkel paleo. Concreet betekent dat een taart zonder boter, suiker of bloem. Begin daar dus maar eens aan! Maar bon, recepten genoeg online, gelukkig maar. Google to the rescue, en die bracht me bij Barbara eet, en meer bepaald haar recept van chocolade-kokostaart. Nu ben ik altijd wel te vinden voor zowel chocolade als kokos, en dit zag ik dus helemaal zitten. Alleen moest ik dus nog de ingrediënten zien te vinden, en dat bleek moeilijker dan gedacht: kokosolie was nergens te vinden. Ik ben dan maar voor hazelnootolie gegaan, waardoor het eerder een nutella-achtige smaak kreeg. Vooral de textuur deed vreemd aan, vond ik, maar bon, ze was wel eetbaar. Ilse vond ze vooral zeer lekker, en daar ben ik blij om. Ik geef even het recept mee zoals te vinden op Barbara Eet:

200 gram witte amandelen
5 eieren
80 gram kokosolie (extra vergine)
45 gram cacao
50 gram kokos
250 gram dadels
snufje zout

Zet de oven aan op 175 graden.

Maal de amandelen in een keukenmachine tot “meel”.

Doe de dadels in een pannetje en voeg er water aan toe zodat ze net onder staan. Breng dit aan de kook en laat 5 minuutjes doorkoken zodat de dadels zacht worden. Laat even afkoelen. Doe de dadels met het kookvocht in een keukenmachine en pureer dit tot een moes. Het mag lekker smeuïg zijn.

Splits de eieren. Klop de dooiers tot een creme. En klop de ei-witten met een snufje zout stijf.

Meng in een kom de gemalen amandelen, de dadel-pasta, ei-gelen, kokosolie, cacao en de kokos. Het mengsel moet de consistentie hebben wat het beste omschreven kan worden als “iets dikker dan cakebeslag”. Wanneer het deeg te droog is, voeg je wat water toe.

Spatel nu het eiwit beetje voor beetje door het deeg. Doe alles in een (siliconen)taartvorm van 24 cm doorsnede.

Zet de taart in het midden van de oven. Na 45 minuten is hij klaar. (controleer dit door een vork in het midden van de taart te prikken. Wanneer hij er droog uit komt is de taart klaar).

Zoals gezegd was ze best lekker, en vooral: dankzij een silicone bakvorm zag ze er prachtig uit:

Dirk had natuurlijk ook een cadeautje mee voor Kobe, meer bepaald een extra level voor Skylanders, en twee mini-figuurtjes, in ruil voor het lezen van de nieuwjaarsbrief.

Kobe vond het heerlijk, en heeft meteen samen met Dirk het level gespeeld.

Een fijne middag, voorwaar! Maar ik moet toegeven: ik heb mijn taarten toch liever niet paleo :-p

09/01/201511/01/2015

Nieuwjaarsbrieven, deel twee

Omdat ik maar een beperkte hoeveelheid kan uploaden per week, kreeg ik niet alle nieuwjaarsbrieven online in één post. Hier volgt dus deel twee, blijkbaar enkel te bekijken via PC, en niet via tablet. Tsja.

In elk geval meenden de kinderen het wel.

Kobe, de eeuwige toneelspeler:

Alexander met toch wel een leuke tekst:

Wolf had dan weer twee versies van zijn net iets volwassener brief. Hij wordt groot, mijn Wolf.

En dan waren er ook nog nieuwjaarsbrieven in Ronse, bij Omaly. Onze brieven waren dezelfde, ik heb ze dus niet nog eens opgenomen. Maar Liv had uiteraard nog iets nieuws, ook al was ze blijkbaar nogal verlegen om hem op te zeggen.

En Bo is uiteraard nog te klein voor een nieuwjaarsbrief, maar die gaf gewoon een dikke knuffel. Kan ik mee leven ^^

05/01/201506/01/2015

Cadeautjes

Cadeautjes geven is leuk, maar er krijgen toch ook wel hoor! Met andere woorden: er volgt een behoorlijk materialistische post, u weze gewaarschuwd!

Ik heb me zitten amuseren met dingen uitzoeken dit jaar.

* Merel: een prinsessencomputer van ons (enfin, eigenlijk Freecycle: niet dat we het niet kunnen betalen, maar ik vind het onnozel dat iemand een perfect stuk plastiek in de vuilbak gooit, en ik dan een nieuw stuk plastiek ga kopen), de DVD Frozen van oma, twee puzzels van Omaly, boekjes van meter Sarah, een minikeukentje en een hoofddoekje van meter Else.
* Kobe: twee elandenknuffels van ons, twee Skylanders van oma, geld van omaly, het boek De Hobbit in het Nederlands van peter Roeland. Peter Dirk moet nog eens komen nieuwjaren.
* Wolf: een envelopje en een knutselskelet van ons, een prachtige verlichte wereldbol van oma, geld van omaly én peter Jeroen. Hij wilde dat eigenlijk het liefst, maar met die wereldbol kon oma hem dus ook verleiden, dat wou hij bijzonder graag. Hij is er dan ook al uren zoet mee geweest. En van peter Koen kreeg hij dé klapper: vier boeken van Minecraft, waarmee ze dingen kunnen maken in het spel.

De drie kinderen hebben samen ook nog een paar dingen gekregen: het nieuwste Heerlijk Hoorspel, een DVD van kapitein Winokio, cinematickets voor de Hobbit.

* voor ons ma had ik een bon van M.A.R.T.H.A., waarvoor ze dus met mij eens in ’t stad zal moeten. Dubbel score, dus ^^ Voor haar nieuwjaar had ik een allerschattigst keramieken hangding gevonden voor een theelichtje.
* ons pa kreeg zijn standaard zeurkalender.
* Bart had als antwoord gegeven op de vraag wat hij wilde: “eens lekker lang kunnen slapen”. Als gimmick – want hij mag elk weekend minstens een dag uitslapen, meestal zelfs de twee – kreeg hij dus een pyjama. Tsja. Hij heeft ook nog een paar Moleskine schriftjes gekregen, gewoon omdat hij een moeilijke mens is om cadeautjes voor te kopen.
* meter Sarah kreeg een bon van COS, omdat Roeland me wist te vertellen dat ze dat leuk vond.
* meter Else wilde een armband om te gaan lopen met haar iPhone, en een paar rode gastendoekjes. Lang gezocht – wegens nergens rood te vinden – maar uiteindelijk toch gescoord.
* Nelly kreeg de laatste nieuwe van Pascale Naessens, op eigen aanvraag blijkbaar.
* Marie-Julie kreeg de twee prinsessenjurken uit de vorige post
* Marne kreeg een schattig houten poppenhuisje, waar ze hopelijk veel mee zal spelen. Sarah denkt alvast van wel.
* Voor Liv en Bo heb ik elk een opbergdoos van Lego gekocht, in de vorm van een groot blok. Else wil er een muur mee bouwen, en dan komt dat perfect uit natuurlijk.
* voor de vier peters heeft Bart gezorgd, namelijk een fles goeie cognac.

Eigenlijk heb ik dus vooral veel rondgecrosst om alles te vinden en te halen, en ook wel veel gedacht. Maar bon, missie geslaagd dus.

En wat heb ik zelf gekregen? Mooie dingen!

Van Bart kreeg ik zelfs twee cadeautjes: een bon van 100 euro voor het Vijgeblad: ha ja, zo had hij er zelf ook nog wat aan, zei hij ^^ En dan nog het boek Persepolis van Marjan Satrapi, wat op mijn verlanglijstje stond.
Sarah voorzag dan weer een bon van Cora Kemperman, en aangezien ik daar zelf zo stilaan een winkel mee kan beginnen, is dat een prima idee! Ik draag eigenlijk bijna niks anders…
Ons ma gaf me een heel mooie rode ketting, recht in de roos.

Delphine gaf me voor het kerstfeestje een zeer royale portie koffie van Hoorens, en schitterende thee, met nog een zakje koekjes en chocolade bij. En als meter kreeg ik een prachtige orchidee in een hele mooie pot. Ik dik content zeg!

Nelly gaf me mijn traditionele, zeer gewaardeerde cadeau: een nieuwe fles Trésor van Lancôme. Ik zat er eigenlijk al op te wachten, want de vorige was al een paar weken leeg…

Enfin, ik heb eigenlijk zeer fijne dingen gekregen, en ik heb zo de indruk dat de ontvangers van de cadeautjes ook allemaal wel tevreden waren.

04/01/201505/01/2015

Nieuwjaar 2015 in Ronse

Uiteraard kon het nieuwjaren in Ronse niet achterblijven, en dus togen we deze middag naar gindse contreien.

Er werd geaperitiefd, en er waren nieuwjaarsbrieven, uiteraard. Met veel gegiechel en gedoe, en fijne cadeautjes.

Wolf kreeg vier boeken van Minecraft, en hij en Kobe sprongen nog net geen gat in de lucht! Kobe kreeg daarna – nonkel Koen vond het zo zielig dat hij anders als enige niks kreeg – ook nog een hele leuke doos met zelf te maken vlieg”tuigen”. Leuke dingen! En Merel was helemaal weg van haar cadeautje: een minikeukentje in hout – “Kijk mama, met een peper- en zoutvaatje, en bloemen!” – en een soort sjaaltje-kapje-mutsje van Hello Kitty, dat ze trouwens de hele middag heeft aangehouden.

Nelly had opnieuw zelf gekookt, en het was verdomde lekker! Als voorgerecht (en hoofdgerecht voor de kinderen) heerlijke vol-au-vent, als hoofdgerecht een Ardeens gebraad met spruitjes, boontjes in spek, erwtjes en worteltjes, en uiteraard kroketten.

En als dessert een fantastische taart van bij Burez, een Saint-Honoré maar dan in een moderne versie. Lekker, maar zwaar!

Er werd ook ongelofelijk veel gespeeld.

Tussendoor kon Bart weliswaar wel een tukje doen, maar hij was hoe dan ook doodop, dus erg lang zijn we dan niet meer gebleven.

Nelly, bedankt voor de fijne middag, en voor de cadeautjes!

02/01/201503/01/2015

Nieuwjaar 2015 in Zomergem

We waren uitgenodigd tegen vier uur bij ons ma, en tegen half vijf waren we er, om dan nog de eerste te zijn. Ons ma was al bijna ongerust…

Enfin, iets later kwam ook mijn jongste broer toe met de kinderen, we aten pannenkoeken en een klein stukje taart, en nog wat later kwam ook mijn andere schoonzusje met de kinderen toe. Mijn oudste broer was, zoals altijd, wat later.

Bij de aperitiefhapjes hoorden ook de nieuwjaarsbrieven, en ik heb ze deze keer vastgelegd voor de familiekronieken, gewoon omdat ze zo schattig waren.

Eerst dus Marne, mijn kleine überschattige metekindje, met haar sterretje:

Daarna de tweede jongste, Merel dus. Die haar nieuwjaarsbrief al compleet vergeten was:

Ook Marie-Julie was niet helemaal tekstvast meer:

Nand was alweer meer de showman:

De brieven van Alexander, Kobe en Wolf volgen in een latere post, wanneer ik ook die heb kunnen uploaden.

Marie-Julie had van mij – ik ben haar meter – een doos gekregen met twee prinsessenjurken in, een roze en een blauwe. Merel had al haar K3-kleedje aan, en Marne wou dolgraag de blauwe aantrekken. En toen hadden we dus drie blonde prinsesjes:

In elk geval werd er intussen ook duchtig gespeeld, vooral met monster Jeroen:

We aten allemaal brood met massa’s kaas, ons ma hield een heuse brie-queeste, er werd ijstaart naar binnen gespeeld, en mijn broers en ik zaten gezellig op elkaars kap, zoals altijd. Maar na het dessert zijn we bijna onmiddellijk naar huis gegaan: Bart was intussen helemaal gecrasht en zag zelfs bleek, en ook de kinderen waren behoorlijk moe. Het was dan ook half tien tegen dat ze in bed zaten. Alle vier ^^

Enfin, een hele fijne avond gehad. Merci, ma!

25/12/201427/12/2014

Kerstdag 2014

Ook kerstdag was in feite goed gevuld.

Naar traditie hebben de kinderen me weer eens laten slapen, en toen was er tijd voor ontbijt, een douche, opruimen, en vertrekken naar Ronse. Het deed een beetje raar zonder Bart, maar gelukkig waren Liv en Merel weer dikke vrienden:

De jongens speelden dan weer op hun iPad en zo:

Mijn schoonmoeder had voor een keertje geen traiteur aangesproken, maar nog eens zelf gekookt, en het was dik in orde: zalmcarpaccio met fijne olijfolie en roze pepertjes, tomaat-wortel-pompoensoep, kalkoenrollade met warm fruit en kroketjes, en ongelofelijk lekkere buche van Burez. Alleen die laatste heb ik op foto, de rest ben ik gewoon vergeten.

Het resulteerde in het volgende zicht:

We hebben eigenlijk vrij snel gegeten, zodat we ook vrij snel richting ziekenhuis konden, bij Bart. Opnieuw moest er vanalles verteld worden, en zag Bart er opnieuw een beetje beter uit. Al is hij precies nog zeer snel moe.

Maar bon, tegen goed half zes waren we thuis, trokken we de gordijnen dicht, staken we kaarsjes aan, had iedereen zijn pyjama of slaapkleedje aan, en keken we onder een dekentje naar Frozen, die Merel van oma had gekregen.

Ook dat is Kerstmis. Heerlijk gewoon.