Man man man, het was spannend!
Om de vier jaar moet elk zichzelf respecterend (en vooral subsidies begerend) koor deelnemen aan de provinciale koortoernooien. Op basis van je rangschikking krijg je dan subsidies, maar weet je ook wat je waard bent en hoever je staat.
Er zijn vijf categorieën: derde, tweede, eerste divisie, uitmuntendheid en eredivisie. In die laatste zitten vrijwel enkel semi-professionele koren, zoals van conservatoria en dergelijke. Ze zijn dan ook wel écht goed.
Vier jaar geleden werd Furiant, het koor waarin ik pretendeer te zingen, geklasseerd in uitmuntendheid. Die status wilden we vandaag bevestigen, en daar zijn we toch al enige tijd naartoe aan het werken. Mijn keel en stem werkten wel tegen (ik sukkel al meer dan een maand met keelontstekingen, sinusitis en dergelijke meer, en mijn stem begint eronder te lijden, ook al omdat lesgeven nu niet bepaald de meest stemhygiënische bezigheid is die je kan hebben) maar met enige oplapmiddeltjes en deskundige opwarming lukte het nog net. Ik weet wel, het was verstandiger geweest om niet te zingen, maar dat zou ik vreselijk hebben gevonden. Zingen is trouwens nog iets anders dan spreken.
Soit, we hebben gezongen, en we hebben dat redelijk goed gedaan. Furiant zit nog steeds in uitmuntendheid. We hebben complimentjes gekregen van de jury, en werkpunten. En vooral met dat laatste kunnen we nu verder aan de slag.
En stress? Alleen bij de bekendmaking van de resultaten, als ik eerlijk mag zijn :-p
