GWP dag vier

Yup, dag vier, want dag drie (een dagje Rijsel) was gisteren en toen was ik niet mee. Ik werk namelijk vier vijfden, en dus kon ik een dag thuisblijven. Niet dat ik Rijsel niet interessant vond, verre van, maar wat ging ik dan met de jongens aanvangen op woensdagnamiddag?

Dag vier dus. Een dagje Brussel. Voor de leerlingen waren er acht verschillende fotozoektochten uitgewerkt: dertig verschillende foto’s die ze moesten opzoeken en aan de juiste straat toewijzen (ze hadden een routeplan en een stratenlijst), en tien foto’s die ze moesten natrekken in zoveel mogelijk dezelfde kadrering/opstelling/afstand/whatever. De winnende groep kreeg elk een cinematicket.

Voor ons, leerkrachten, viel er dus niet bijzonder veel te doen. We liepen wat rond doorheen de straten waar de groepen zowat allemaal moesten passeren, maar hebben er amper gezien. Mijn collega en ik, die met vier van de groepen waren uitgestapt in Brussel Centraal, hebben dus eerst maar een ontbijt genomen op een terrasje, en zijn dan gaan rondlopen. Tot we een winkeltje tegenkwamen dat aan het uitverkopen was, en dat wintermantels verkocht aan 40 euro, en al de rest aan 10 euro. Ik vermoed dat mijn collega zowat de ganse winkel heeft gepast :-p Ik heb een knappe rode winterjas meegenomen, een zwarte wollen vest en een zwart rolkraagtruitje, voor in totaal dus zestig euro.

Ook na de middag –  na een moussaka in een typisch Brusselse brasserie – hebben we nog rondgelopen, zijn bij Cora Kemperman binnengewaaid omdat mijn ene collega daar ook zo fan van is, en hebben dan nog samen een koffie gedronken. En dan de leerlingen weer opgepikt aan het station, met alle antwoordformulieren en dergelijke.

Om half vijf stonden we in Gent Sint-Pieters, en nog voor vijf uur stond ik per motor thuis 🙂 Mijn helm en ander motorgerief had ik de hele dag in een bagagekluisje gelaten, wreed gemakkelijk. Wel duur, vond ik: drie euro. Tsja, ik had er niet voor kunnen parkeren per auto.

In ieder geval een fijne dag gehad. Alleen jammer dat bij de terugreis een gemene koppijn was opgekomen: ik heb daarstraks een Dafalgan 1000 genomen, en het lijkt niet echt te helpen. Meh.

Motorperikelen

Eigenlijk is de titel misleidend, want het zijn een ander soort perikelen, veroorzaakt door de motor.

Ik heb namelijk blijkbaar een pak mensen doen lachen met de volgende tweet:

Allez jong, da’s nu al de tweede keer dat door met de moto te rijden mijn BH losschiet. Nog al iemand die dat voor heeft gehad?

Serieus, he. Ik heb dus een onderhemdje aan, een Tshirt, een wollen vest, en daarboven een stevige Goretex motorvest, kwestie van geen kou te hebben. Daarstraks kwam ik thuis van de logopedist, en stelde ik vast dat er iets niet klopte aan mijn kledij. Pas bij het uittrekken van alle lagen werd duidelijk dat mijn beha losgeschoten was, en dat was dus niet de eerste keer.

Hoe kan dat nu??? Hoe komt het dat een motor slaagt in datgene waar veel mannen nog last mee hebben?

Iemand een uitleg?

GWP dag twee

Om iets voor negen draaide ik, zo blij als een kind, met de moto de parking van Dampoort station op. Man, met de moto door het ochtendverkeer, het is een zaligheid! Kudos voor mijn garagist die mijn moto al vrijdag klaar had, in plaats van de opgegeven woensdag. Fijn fijn fijn!

Bon, met veertig leerlingen en twee collega’s namen we dus de trein naar Antwerpen Zuid. Ik wist geeneens dat daar een station was, en van de buitenkant zie je het ook niet eens liggen, aangezien het verscholen ligt in de diepte tussen viaducten en dergelijke. Een flukse wandeling doorheen de ochtendkilte bracht ons bij het Fotomuseum, waar we een rondleiding kregen, en er met een oude oude camera (opnametijd: 1 minuut) een groepsfoto werd genomen, die daarna manueel werd ontwikkeld in de donkere kamer. Op zich wel eens een belevenis, maar de gidse was nogal aan de saaie kant, en dan druk ik me nog braafjes uit.

Daarna gaven we de leerlingen anderhalf uur vrij om iets te eten en zich te verplaatsen naar de Zoo. Zelf gingen we met ons drieën uiteraard ook iets eten, en namen nadien de tram om nog snel een ijsje te kunnen eten, en onze leerlingen op te wachten aan de dierentuin. Daar kregen zij enkele opdrachten, en gingen wij ook beestjes kijken. Het pronkstuk van de zoo, zijnde de leeuwen, zat helaas binnen omdat ze de afsluiting aan het herstellen waren. Maar ik heb toch weer slangen en kikkers en andere akelige beesten gezien, mijn dag was goed.

Om half vijf gooide ik me met plezier opnieuw in het drukke verkeer, om op tien minuten thuis te staan in Wondelgem. Yay!

GWP dag één

Jawel, het is weer GWP-week, ofte Geïntegreerde WerkPeriode. Concreet houdt dat in dat de eerstes in de Ardennen zitten, de vierdes in Tsjechië en de zesdes in Italië. Vroeger kregen de andere jaren gewoon les, maar voor sommigen was er meer studie dan wat anders, dus heeft iedereen nu projectweek.

Ik ben ingedeeld bij de vijfdes op fotografieweek, en zowel het onderwerp als de leerlingengroep vind ik wel fijn.

Deze voormiddag was er een theoretische uitleg over Camera Obscura, kadrering, belichting, sluitertijd, ISOwaarden, en een overzicht van een aantal bekende fotografen. De leerlingen kregen dan ook meteen een aantal opdrachtjes om uit te voeren op de speelplaats. In de namiddag kregen ze een opdracht in Gent Centrum. De workshops heb ik met interesse gevolgd, maar de namiddag is doorgebracht met terrasjes doen, een ijsje eten, en even de Hema binnenlopen.

Goh, ik heb al op slechter manieren mijn geld verdiend.

Langslaper… of niet?

Gisteren gespeeld tot vier uur. Met de uursverandering bij was dat plots vijf uur, en besloot ik om toch maar op de locatie te blijven slapen. Tot ik vaststelde dat mijn donsdeken nog in mijn auto lag, en die auto een heel eind stappen verwijderd was. Waarop ik dan toch maar mijn boeltje pakte en naar huis reed, wat meteen ook een pak beter was voor mijn rug. Alleen heb ik op die manier natuurlijk de organisatie een beetje in de steek gelaten, door niet meer mee te helpen opruimen.

Maar op deze manier heb ik wel geslapen tot bijna twaalf uur ’s middags. Toen ging de binnenhuistelefoon, en dacht ik dat Bart me wakker wilde maken, en stond ik op. Bleek het Merel geweest te zijn, die met de telefoon aan het spelen was.

In elk geval heb ik verder nog een heel relaxte zondag gehad, lekker rustig, en zonder schoolwerk. Gewoon genieten. Mag ook wel eens 🙂