Jawel, de derde zaterdag op een rij gingen we eten bij mensen thuis, du jamais vu. Maar het was een kennis van Bart, die graag eens een gesprek had over de business van zijn dochter, en wat kan je dan beter doen dan mensen te eten vragen?
Bleek hij trouwens ook de vader te zijn – ik had de link niet gelegd – van een van mijn leerlingen, de allereerste babysit van Wolf. Enfin, gesprekstof genoeg dus.
Het werd een aangename avond met tal van hapjes en toastjes en zo, een lekkere soep en een veganistische exotische schotel, bijzonder lekker. En ook het dessert – vegetarisch, niet veganistisch – met mascarpone en fruit was zeer lekker, ik heb zelfs een tweede portie genomen.
Al bij al een redelijk ernstige, maar wel aangename avond. Yup. Ik doe dat wel graag, ja.