En dan zijn er gelukkig nog van die ‘normale’ dagen, zo van die gewone zondagen waarop er niks gepland staat, en er niks hoeft.
Ik geef het toe, ik heb het nog nooit zo lastig gehad met verbeteren als nu. Gelukkig zijn mijn meeste examens mondeling, en daar kan je gewoon niet onderuit, die kan je niet uitstellen. Maar die schriftelijke examens van de vierdes, ik kan me er gewoon niet op concentreren. Als ik luister naar mijn collega’s van het vierde jaar, hoor ik hetzelfde verhaal. Hoe moet het dan niet zijn voor Vics klasgenoten, die moeten studeren momenteel? Ik voel zo hard met hen mee, en we hebben de school opengesteld zodat ze samen kunnen studeren, als ze dat willen.
Ik hou mijn hart vast voor de resultaten van de examens, en ik vrees dat het nog een moeilijke deliberatie zal worden. Tsja…