Of voor wie de afkorting in de titel niet kent: Thank God It’s Friday.
Blijkbaar laad ik niet meer helemaal op. Vorig weekend was nochtans een rustig weekendje, en ik begon vol goeie moed aan de week, maar ik heb dus het einde niet gehaald zoals het zou moeten. Ik geef het toe, het zijn zware weken. Vorige week drie avonden klassenraden en dan nog de uitvaart, maandag oudercontact, spurten om dat krantje definitief af te krijgen, en gisterenavond infoavond waardoor ik ook maar om half elf thuis was. En dan is de vrijdag voor mij ook nog de zwaarste dag, met zes uur lesgeven, een uur studie (niet altijd, maar vaak wel), een kwartiertje tijd om te eten, en een half uur toezicht.
Ik geef het toe, ik heb puur op karakter staan lesgeven, en mijn concentratie was niet altijd wat ze zou moeten zijn. Ook de leerlingen hadden er genoeg van, zoveel was duidelijk. Ik heb hen eerlijk verteld dat het voor ons, leerkrachten, ook welletjes was, maar dat we nog steeds een werkethos hebben, en dat we wel degelijk les geven, in plaats van te zitten lummelen. Ze begrepen het, en gingen er ook mee akkoord, gelukkig maar.
Volgende week zijn er de GWP’s, of de Geïntegreerde werkperioden. Noem het schoolreis of projectweek tijdens de lesuren. De zesdes vertrekken morgenvroeg naar Italië, de vierdes zondag naar Tsjechië, en de eerstes maandag naar Dinant. Tweedes, derdes en vijfdes blijven thuis en doen een project.
Het is ook lastig, maar op een compleet andere manier, en het doet deugd. En dan twee weken vakantie, oef.
Oef.