De binnentuin van onze school. De aanwezige leerlingen hadden op dat moment geen les.
Liedjes
Net zoals bij de jongens, toen ze die leeftijd hadden, zijn verhaaltjes nog niet aan Merel besteed. Liedjes daarentegen…
Wanneer ik haar in bed stop, moet ik erbij kruipen. Dan vlijt ze zich tegen me aan, neemt ze haar koetje in de ene hand, de duim van de andere hand in de mond, en luistert ze. Eerst bespreken we de dag, en soms vertelt ze me ook zelf iets uit eigen beweging. Maar dan moet ‘ootbosje’ gezongen worden, ofte Roodborstje. En daarna komt onvermijdelijk ‘Slaap kindje slaap’, dat ze meestal zachtjes meezingt.
Meer dan een knuffel heeft ze daarna niet meer nodig om rustig in haar bedje in slaap te vallen. En ik, ik zou ze op kunnen eten van graag te zien.
365 – 6 mei
18 pakjes kleurkrijt, als afscheidscadeautje in de crèche.
Jeansshorts
Ik weet niet hoe dat bij u zit of zat, maar mijn jongens verslijten jeans- en andere broeken aan de lopende band. Een paar dagen geleden vertrok Wolf met een broek in perfecte staat (ik had er nog op gelet) naar school, en kwam hij ’s avonds thuis met twee grote gaten op de knieën. “Ha ja, mama, ik was keeper!”
Zucht.
Ik koop dus enkel nog jeans uit de Hema of de H&M en dergelijke, voor gemiddeld tien euro per stuk, want lang gaan ze niet mee.
En nu ben ik een hele reeks shorts aan het maken. Ik zat me dat te bedenken toen ik een jeansbermuda van Wolf in handen had: waarom geef ik daar geld aan, als ik die zelf kan maken uit zijn kapotte jeansen? Want ja, aan de rest van de broek mankeert er meestal nog totaal niks. Dus zit er nu oranje draad in mijn naaimachine, en ben ik netjes broeken aan het inleggen. Moeilijk is het niet, als je een goeie machine hebt.
En Wolf heeft een hele reeks ideale broeken voor op kamp en zo. Double win.
365 – 5 mei
Merel in haar nieuwe jasje en rokje
KAM op zijn kop
Een echte opendeurdag hebben we niet, in het Koninklijk Atheneum Mariakerke. Eigenlijk hebben we die ook niet nodig: onze school zit nu al stampvol. En voor de nieuwe leerlingen die nu nog in het zesde studiejaar zitten, is er uiteraard een aparte infoavond, waarbij ze alle informatie krijgen die ze nodig hebben, en waar ze nog extra vragen kunnen stellen en een rondleiding krijgen.
Maar er is dus wel KAM op zijn kop. Die dag zijn er niet alleen de algemene infosessies over de verschillende studierichtingen in de hogere graden, je kan er ook lekker blijven eten (schitterende stoverij van varkenswangetjes, met frieten, rauwe groenten, en een niet te versmaden zelfgemaakte tartaarsaus).
Mét muzikale omlijsting, zelfs.
En vooral: het gaat om ons uitwisselingsproject met Kiruhura in Rwanda. Er is een stand van de OxKam, ofte de fairtradewinkel ism. Oxfam. Je kan info krijgen over het project in Rwanda, uiteraard, en er zijn workshops. Was het niet dat ik samen met een collega de workshop Handwerklol (of zoiets) gaf, ik was gaan line dansen, echtig waar. Maar ik heb een leerlinge geleerd hoe ze een klein tasje moest haken, een ander heb ik de granny square aangeleerd, en een aantal andere leerlingen heeft van een paar sokken een aapje gemaakt, onder leiding van mijn onvolprezen collega.
Ik heb een fijne dag gehad, en ik denk de aanwezigen ook. Bent u er volgende keer ook?
365 – 4 mei
Onderzoekscompetenties
Onderzoekscompetenties, het is iets waar het ministerie ons een aantal jaar geleden mee heeft opgescheept, maar waar nog altijd niemand honderd procent van weet wat nu precies de bedoeling is.
We hebben er al ettelijke uren over vergaderd, en zijn tot een consensus gekomen. Van die klasprojecten doe ik nu dus niet meer, eerder individuele werkjes. Dat kan vanalles zijn, van een ingediende paper, tot een presentatie, iets zelfgemaakts, of een les.
Dit jaar zijn ze vandaag binnengekomen, en ik ben serieus benieuwd naar sommige ervan. Zeg nu zelf:
– Intoxicerende middelen in de Romeinse Oudheid
– Nova Roma: de stichting van Constantinopel
– Veenlijken in Tacitus’ Germania
– Wat zijn de gelijkenissen en verschillen tussen het gedicht Marsua van de vijftiger Hugo Claus, en de klassieke tekst van Ovidius?
En dat zijn er maar een paar. Er is een leerlinge die een fresco heeft gemaakt, en iemand gaat les geven over de allegorie van de grot van Plato. Eigenlijk maakt het niet veel uit, zolang ze maar zelf onderzoek hebben gedaan.
Wijs, he?
365 – 3 mei
Shopping spree
Ook al was het deze morgen serieus aan het druilen, ik moest de stad in vandaag. Ha ja, want gisteren heb ik de winterjassen gewassen, en ik ben niet van plan die opnieuw uit te halen. Maar Merel, het dutske, heeft geen regenjasje. Deze morgen heb ik haar zover gekregen dat ze een jeansjasje aantrok, maar ik had al door dat dat geen wet ging zijn voor de volgende dagen, helaas. En dus moest ik een regenjasje zien te vinden, ook al omdat het kind binnen een dikke week naar school gaat, en ze daar zeker een jasje moet hebben.
Bon. Ooit al eens geprobeerd om voor een tweeënhalfjarige een jasje te vinden dat niet roze of donkerblauw is? Hmm? Ik was eerst nog naar de C&A aan de Wondelgemstraat gereden, maar helaas. Dan toch maar ’t stad in, bleh. Gelukkig was het intussen gestopt met regenen, of ik had helemaal een pesthumeur gehad.
Geparkeerd in de Sint-Michielsgarage, en via de Hoornstraat naar de Veldstraat. Niks in de Zara. Enfin, alleen beige, en ook dat kleur is een no-go, sorry. Niks in de H&M, want enkel roze, en dan nog. Niks in nog wel een paar winkels, ik weet het zelf niet meer hoeveel ik er afgelopen heb. Uiteindelijk heb ik iets gevonden in de C&A: felpaars, met een -jawel- roze giletje erin gewerkt, zodat je ofwel een gevoerd jasje hebt, ofwel twee losse stuks, al naargelang. Het was wel nog een 92, maar een 98 was al niet meer te vinden, en ze kan er nog in, meestal is een 98 zelfs te groot. Enfin, zelf is ze er dol op.
Voor mezelf heb ik dan nog een rood hoedje van 19 euro meegenomen, en vooral ook verse thee en koffie uit de Javana (in de Hoornstraat, naast de Dille & Kamille). Ik had er gekregen van mijn Secret Santa en was er dol op, en ben nu dus verse thee gaan halen. Ik kon ook niet weerstaan aan verse koffiebonen, en een heerlijke meeneemkoffie, een latte, voor 1,60 euro, zeg nu zelf… Ik denk dat ik er een nieuw favoriet adresje bij heb.
Enfin, tegen de middag was mijn humeur toch opgeklaard. Nu het weer nog.