Ik had u een tijdje geleden nog een bespreking beloofd van The Old Fashioned, et voilà! Ze is oorspronkelijk geschreven voor en gepubliceerd op Gentblogt. Uiteraard.
Cocktailbars. Bij het woord alleen al denk ik spontaan aan hippe locaties in New York, met knap jong volk, luide muziek, flashy belichting. De film ‘Cocktail’, quoi, met een nog jonge Tom Cruise.
Of, in een ander spectrum, een hotellounge van een chique hotel in Londen of Parijs. The Astoria, waar je enkel maar een cocktail kan drinken als je een smoking draagt, of een galajurk, en benen hebt van twee meter. Glamour, luxe, pure verwennerij. En vooral veel geld, dat ook, ja.
Niks van al het bovenstaande in The Old Fashioned, aan de Koning Albertlaan. Daar is vooral gezelligheid troef. En de jaren twintig (of zelfs nog iets vroeger), met een stevige vleug art nouveau. Ik ging er met twee vriendinnen iets drinken, en je komt in een heuse woonkamer terecht. Donkerhouten tafeltjes, stoelen en zetels met vloeren zittingen, en schattige kanten tafelkleedjes op de tafeltjes.
Een jongedame in charlestonkleedje bracht ons naar een tafeltje, nam de jassen aan, en overhandigde ons de kaart. Meteen vroeg ze ook of ze ons komkommerwater mocht brengen, blijkbaar een hele goeie dorstlesser. Ik heb het niet zo begrepen op komkommers en hield het bij gewoon water, maar ik vond de geste wel dik in orde. De kaart bevat een twintigtal verschillende cocktails, waaronder uiteraard – dat moet wel in een absinthbar – een aantal met het groene goedje. De ingrediënten staan netjes vermeld, net zoals een korte smaakomschrijving, en desgewenst geeft de jongedame nog een deskundige uitleg.
Ik stond in dubio: zou ik gaan voor de Apple Pie Martini? Die omschreven stond als, jawel, vloeibare appeltaart. Of misschien de iets pikantere Coriander Mule? Nah, ik koos voor The Cuberdon, die niet echt veel uitleg hoefde. Mijn gezelschap koos respectievelijk de cocktail van de dag, zijnde de Singapore Sling, en de Bruising Daisy (elf euro).
Een goeie vijf minuten, en een hoop geschud en geroer van de beide heren in witte labojas achter de toog later, kregen we de drankjes. Niet erg groot, maar wel bijzonder, en bijzonder lekker.
De foto doet het eigenlijk geen eer aan, maar is dan ook getrokken met mijn gsm. Tsja.
Omdat we geen van drieën grote drinkers zijn, gingen we daarna voor een alcoholvrije cocktail (6 euro). Die staan niet op de kaart, maar als je even vermeldt wat je graag drinkt en wat niet, en wat je favoriete smaak is, maken ze iets op maat.
Intussen waren er nog een paar gezelschappen binnengekomen, had men ons vriendelijk gevraagd of we het erg vonden om van een tafel van vier naar een tafeltje van drie te verhuizen, en zat het eigenlijk gewoon vol. Niet moeilijk, want het is er niet groot, en het is er aangenaam zitten. De jaren twintigmuziek staat net luid genoeg, de bediening is discreet maar attent, en het is net alsof je effectief in een huiskamer zit. En voor mij hoeft Tom Cruise daar écht niet bij te zijn.
The Old Fashioned
Koning Albertlaan 115
Open op woensdag-zaterdag vanaf 20.00u
www.old-fashioned.be
