Deze namiddag zijn Kim en Wim, twee vrienden van al heel lang, komen kijken naar ons Mereltje. We hebben rustig taart zitten eten en gekletst, en ze hadden een allerschattigst jurkje mee voor ons meisje, voor volgend jaar 🙂
’s Avonds kwam tegen een uur of zeven Karen babysitten op de jongens, zodat ik mijn echtgenoot kon vervoegen ten kantore Netlash/Talking Heads. Daar ging namelijk het jaarlijkse bedrijfsfeestje door. Bart had het zich deze keer niet aangetrokken, en zijn mensen alles zelf laten organiseren. Vorig jaar was het nog op restaurant (die zo’n groep niet aankon), dit jaar kwam Wok At Home ons van het nodige voorzien, in het kantoor zelf. Ik moet zeggen, ik had daar wat mijn twijfels bij, maar het viel heel erg goed mee. De ruimte is eigenlijk best gezellig, en iedereen zat er lekker door elkaar te kletsen op de poefjes. Op deze manier konden ook de partners het nieuwe kantoor eens zien. Wok At Home heeft dat trouwens schitterend gedaan: vooraf een aantal koude hapjes, daarna een wokgerecht met kip en eentje met scampi (de vegetarische variant heb ik niet geproefd), en zelfs een gewokt dessert. Poepsimpel, maar zeer lekker: twee soorten meloen, twee soorten druiven en ananas wokken in een gembersiroop, er amandelschilfers en verse munt over strooien, en opdienen met een bolletje kokosijs.
Tegen half twaalf ben ik doorgegaan: ik was moe, en ik moest ook de babysitter aflossen. En Merel? Die heeft de hele tijd geen kik gegeven en stevig doorgeslapen. De volle zeven uur! Ze kan haar momenten dus blijkbaar wel kiezen 🙂