Moeh!

Raaaaah!!! Terug van een ijskoude Poortavond, en weer helemaal verzot op Athera en zijn bewoners! Man man man, het was goed!

Dat kasteel van Beersel, dat is goed gek! Een prachtig kasteel, dat wel, met van die smalle smalle draaitrapjes naar de torens. De binnenplaats is gekasseid, maar mag wel eens herlegd worden. De omwalling tussen de torens is veel erger: dat is blijkbaar destijds gebouwd in baksteen, met serieus stevige cement. De bakstenen zijn intussen weggesleten, maar de cement is blijven staan, zodat je eigenlijk gewoon op een maaswerk tussen de stenen loopt. Bijzonder gevaarlijk voor de enkels, zeker als je probeert te lopen in plaats van omzichtig te stappen. Erger aan het kasteel is, dat er geen ramen zijn. We hadden met andere woorden geen enkele warme plaats, overal waren er metershoge raamopeningen in de torens, waar de wind vrijelijk door blies. Man, ik was blij voor thermisch ondergoed en dikke bonten capes 🙂 Ik heb gevoel dat ik zowat de enige was die geen kou heeft gehad.

Het spel zelf was ook fantastisch. Hier en daar kwam de commentaar dat het scenario iets te strak was en te weinig ruimte liet voor eigen inbreng, maar dat vond ik niet. Op bepaalde momenten heb ik zelfs gewoon een hoop bont uitgespeeld wegens veel te warm. Ik stond stijf van de adrenaline (Overleef ik het? Val ik hier dood? Wordt mijn medespeler en stamlid hier doodgemarteld, of kan ik hem nog redden?) en dus stond ik te zweten. Op andere momenten was het louter fysiek: loop maar eens naar de hoogste toren langs zo’n wenteltrapje omhoog (waar ik op bepaald moment zelfs ietwat zijdelings op moest, mijn bontlagen waren er teveel aan), waarna je te horen krijgt dat er beneden problemen zijn en jouw hulp dringend gevraagd wordt. Terug naar beneden crossen dus.

Voor mij was het een goeie 🙂 Om half zeven lag ik in mijn eigen bedje (ginder slapen bleek uiteindelijk voor mij geen optie meer wegens te koud) en was alle examenstress uit mijn hoofd gewaaid. Dat hoofd zit inmiddels vol met cirkelmagiërs, tijdsfluxen, geile warracks, nieuwe martelmethodieken, gestolen spreukenboeken, mithriladers, knappe minnaars…

Benieuwd hoe lang het zal duren voor ik dàt dan weer uit mijn systeem krijg :-p

Poort!

Ik ga naar Poort! Ik ga naar Poort!

(Voor wie geen idee heeft waarover ik het heb: zie deze post, of deze foto. En verklaar me gerust zot, ik zal er niet van wakker liggen)

Ik ben wel benieuwd: we gaan spelen van 16.00 tot ongeveer 4.00 in het Kasteel van Beersel, en ik heb me laten vertellen dat het er koud zal zijn. Op zo’n moment ben ik altijd blij dat ik een barbaar speel, waar genoegzaam naar verwezen wordt als ‘die hoop bont’.

Ik kijk ernaar uit, he mannen, ge kunt het u niet voorstellen. Ik kijk er ongelofelijk naar uit!

Lang leve het escapisme uit de realiteit van examens en buizende leerlingen…

Twunch

Gisteren à l’improviste nen twunch gecalled, en tegen vier uur was er vijf man ingeschreven. Niet de moeite dus om de Wok-Away te verwittigen, vijf man was niet direct een probleem.

Tot vanmiddag dus. Toen waren we plots met vierentwintig, en heb ik nog het concept mogen uitleggen aan de mensen daar, want die waren een beetje gestresseerd. Soit, het was gezellig, we hebben allemaal eten gekregen, en het was dus voor herhaling vatbaar.

Daarna ben ik nog met Annick en Wouter even tot aan de Cora Kemperman gewandeld (ik moest iets laten herstellen) en dan bij Max een koffie gaan drinken. Zij kenden Max niet eens, zo’n Gents instituut (zeker nu Bloch dicht is).

Al bij al een heel gezellige middag gehad. Helaas veel te weinig verbeterd, maar ik heb nog wel wat tijd 🙂

Opheldering, jawel

Weet u nog, die rare brief van de politie? Waar ik toen kop noch staart aan kreeg, en al helemaal geen antwoord?

Gisteren heeft de bewuste agent me opnieuw gebeld. Bleek een grote stommiteit te zijn, en pas na veel heen-en-weergepraat is onze frank gevallen hoe het nu precies in elkaar zat.

Het probleem is namelijk het volgende. Mijn auto, de Xsara Picasso, was vroeger van Netlash, maar ik heb die overgekocht toen die einde lease was. De auto is nog lange tijd op naam van Netlash blijven staan, eigenlijk gewoon omdat ik te lui was om alle paperassen in orde te brengen. De kosten werden wel al door mij (of eigenlijk de gezinsrekening) betaald.

Nu, op 17 augustus, een maandag, heb ik eindelijk alle stappen ondernomen: ik had de auto de week voordien laten nakijken in de garage, op die maandag ben ik naar de keuring geweest, naar de verzekering gereden voor alle papieren, een nieuwe nummerplaat gaan halen, en dat was dat. Dàcht ik toch.

Bart had de week voordien, vrijdag de 14de, de auto nog gebruikt voor iets van Netlash, en toen een parkeerboete opgelopen. Netjes betaald, daar niet van.

De agent zat echter met een probleem: blijkbaar was de oude nummerplaat volgens de Dienst Inschrijvingen Voertuigen uit roulatie gehaald op 11/08, en was de boete dus op een auto die rondreed met ongeldige nummerplaat.

Unk?

Dat kon toch helemaal niet?

En toen klaarde het op. De formulieren voor een aanvraag voor een nieuwe nummerplaat worden ingevuld op het verzekeringskantoor. Manueel, met zo van die kottekes. En wellicht heeft de computer toen de 7 gelezen als een 1, waardoor de oude nummerplaat zes dagen eerder verviel, en al de rest zes dagen eerder was ingegaan. Geen kat die daarop zou gelet hebben, als er intussen geen boete was geweest.

De agent kon zich daarin vinden, want dat leek zowat de enige plausibele oplossing. Hij wilde nog even verifiëren met mijn verzekeringsagent, en of ik dan de dag daarna even op kantoor kon langskomen? Het moest een officieel verhoor zijn aangezien hij al een procesverbaalnummer had aangemaakt, en dat kon niet per telefoon.

Zucht. Ik vandaag dus na het examen naar Ekkergem, om het nog even uit te leggen. Na een kleine vijf minuten wachten stond er een piepjong, niet onknap agentje voor me. Dat hij het even besproken had met zijn chef, en dat ze de hele zaak gewoon gingen laten vallen, want dat alles wat ik zei bleek te kloppen.

Allez bon. Moest ik me daarvoor zo haasten richting politiekantoor, aan de andere kant van ’t stad? Een telefoontje was wel zo makkelijk geweest, nee?

Soit, het mysterie is tenminste opgelost.

Kerstconcert

affiche

Wie me kent, weet dat ik al gans mijn leven met muziek bezig ben. Wie me de laatste tien jaar of zo kent, weet dat ik zing, in een koor welteverstaan. Als tenor dan nog, ja, dank u.

Uiteraard is er opnieuw een kerstconcert. Persoonlijk vind ik het dit jaar toch wel de moeite, want we zingen een nog niet eerder uitgevoerd werk van Rutter, nl. zijn Mass of the Children, voor orkest, koor, kinderkoor en solisten. Daarnaast krijg je natuurlijk ook nog andere dingen te horen, zoals een kick-ass gospel en zo.

Enfin, ik zou zeggen: komen kijkenluisteren! Kaarten kan je via mij krijgen, eenvoudig vragen op twitter of in de commentaren.

Hieronder alvast de perstekst.

Kerstconcert Arte Musicale in O.L.V. Sint-Pieters:

start van een spetterend jubileumjaar!

Op zondag 27 december 2009 organiseert vzw Arte Musicale haar jaarlijkse kerstconcert in de O.L.V. Sint-Pieterskerk in Gent. Het hoogtepunt van de avond wordt ongetwijfeld de Belgische creatie van ‘Mass of the Children’ van de componist John Rutter. Met dit kerstconcert wil Arte Musicale haar jubileumjaar feestelijk inzetten.

Vzw Arte Musicale is een Gentse vereniging die drie muzikale groepen overkoepelt. 2010 is voor hen een feestjaar: jeugdorkest Forza Muzica bestaat 20 jaar, kamerkoor Furiant 15 jaar en jongerenkoor Furiakanti bestaat 10 jaar. Allen staan ze onder leiding van Steve De Veirman.

De drie groepen verzorgen jaarlijks elk apart, verschillende concerten, ook buiten de stads-en landsgrenzen. Maar op het jaarlijkse kerstconcert  treden de drie groepen steeds samen aan. Dit jaar brengen ze de ‘Mass of the Children’ van John Rutter, een werk voor orkest, koor en jongerenkoor. Het is een mooi, meeslepend werk met ingetogen melodieën afgewisseld met ritmisch uitdagende stukken. Het is de eerste keer dat dit werk wordt uitgevoerd in België.

Praktisch

Het concert start om 20u, deuren open om 19u30
Na het concert wordt u een glas Gluhwein of warme chocolademelk aangeboden.

Prijzen

Vvk                                        €12
Kassa                                     €15
Studenten/65+                 €10
-12 jaar                                 gratis

Meer info

www.artemusicale.be

Stilte voor de storm

Nog eventjes, nog héél eventjes genieten van een dagje zonder veel werk. Alleen wat toetsen sorteren, of papierwerk doorgeven, en dat soort onzin.

Want morgen zijn mijn eerste examens. En dan begint de verbetermarathon.

Mezelf kennende, zal ik wellicht niet veel bloggen, en achteraf postjes toevoegen, of er al een aantal klaarzetten en dan nooit afwerken.

Ik ben er klaar voor 🙂

Gordijnen

Nu de bouwwerken ( de meeste toch) achter de rug zijn, rest nog de vraag van de aankleding.

Eén groot schilderij, van een vriendin, hebben we al opgehangen. De ingekaderde ‘Korenveld met Kraaien’ van Van Gogh vinden we nog steeds mooi, maar past hier helemaal niet meer. Ik vind wel een nieuw plekje.

Een kunstwerk voor boven de zetel is besteld. Later daarover meer, ik weet zelf eigenlijk nog vrijwel niks.

En dan zijn er nog gordijnen. Voor Bart hoeven die niet, zegt hij. Ik zit ’s avonds echter niet zo graag tentoon in mijn living. Niet dat er veel te zien valt, maar toch. En daarbij, ik vind gordijnen gezellig.

Na veel zoeken heb ik uiteindelijk iets gevonden wat me aanstaat: effen gordijnen in taftzijde, in het bleekbeige/grijs/taupe van de muren in mijn bureau en zo. Niet te donker, niet te druk, en zeker niet te truttig.

Helaas: de stof was niet meer voorradig. Ugh. Just my luck. Intussen heb ik al wel bericht gekregen dat ze ze wellicht binnenkrijgen in de tweede week van januari. Ik veronderstel dat ik dus gordijnen zal hebben ergens eind februari. Tsja, dan voorlopig maar deftig blijven in de woonkamer, zeker?

Eieren met grijze garnalen in de roze saus

Nee, dit is geen variante op de alom gekende cocktailsaus. Dit gerecht is een bizar erfstuk van mijn grootmoeder. Toen ik klein was, maakte ze het geregeld klaar op zondagavond, voor de aldaar verzamelde familie. Over het aantal calorieën en de aanslag op de lever ga ik me niet uitspreken. Ik weet alleen dat de kinderen er behoorlijk verzot op zijn. Het recept is nogal vaag, omdat ik eerlijk gezegd nog nooit de hoeveelheden exact heb afgemeten. Iemand die gewoon is te koken, kan dit perfect volgen. Bij deze dus:

Ingrediënten (per persoon)

– 3 eieren (I know I know)
– 2 blokjes smeerkaas, of een kuipje uiteraard
– 40 gr boter (of daaromtrent, hangt ervan af hoeveel saus je wil)
– melk
– gepelde grijze garnalen
– ketchup
– peper en zout
– paprikapoeder
– nootmuskaat

– neem drie hardgekookte eieren per persoon, snij ze in de lengte in twee, en leg ze in een ovenschotel met de platte kant naar beneden.
– smelt boter (al naargelang de hoeveelheid saus die je wil, denk aan witte saus)
– voeg bij de gesmolten boter twee blokjes smeerkaas per persoon, laat ze smelten en roer goed om
– voeg een stevige scheut ketchup toe, een scheut melk om de saus smeuig te krijgen, peper, zout en nootmuskaat. Je kan ook nog paprikapoeder toevoegen of tabasco, als je het graag wat pikanter hebt.
– voeg in de warme saus de garnalen toe. Doe dat naar eigen smaak, maar het mogen er gerust behoorlijk wat zijn.
– giet dit mengsel over de eieren, en bestrooi royaal met paneermeel (waar je eventueel hier en daar een klein nootje boter bovenop legt)
– zet eventjes onder de hete grill, totdat het paneermeel mooi bruin kleurt

Geef er puree bij (die kan je zo lekker mengen met de saus) of pasta, en eventueel iets van groenten, zoals verse spinazie of zo.

Smakelijk!

Sinterklaas

Uiteraard kwam vandaag ook Sinterklaas hier ten huize.

De foto’s en filmpjes spreken voor zich :-p

voorpret1

De voorpret bij het zetten van de schoentjes was groot!

voorpret2

schoentjes

The loot :-p

loot

De volgende morgen:

Wolf

spelenachteraf