Geplaatst op

Groene Vingers

Kobe is op Groene-Vingerskamp, en hij vindt het precies wel heel erg leuk. Plantjes en zaden hebben hem altijd al geïnteresseerd, maar nu mag hij er zelf mee prutsen. De eerste dag hadden ze al de top van een nylonkous volgestopt met aarde, en daarin zaten dan tuinkerszaadjes, en die zouden vrij snel moeten kiemen. Gisteren hebben ze een moestuin aangelegd, maar helaas, een van de kleuters vond vandaag dat die wel heel erg op een zandbak leek, en had er al in zitten prutsen. Nu, de schade is min of meer hersteld, en hij kijkt al uit naar wat er tegen vrijdag zou komen piepen.

Elk IdeeKidskamp krijgt ook altijd een namiddag een expert of zo op bezoek. En vandaag was er bij Kobe dus een bloemiste langsgekomen, met een hoop bloemen, planten, en vooral ook technieken.

Toen ik hem ging ophalen vandaag, tussen het schilderen door, kwam hij dan ook zo trots als een pauw met zijn bloemstuk af. Geloof me, het was winkelwaardig, ronduit prachtig eigenlijk. Het past nog perfect bij de roosjes die ik vandaag gekocht heb. En trots dat hij was! Maar hij had er ook reden toe, kijk zelf maar:

IMG_7881

IMG_7882

Geplaatst op

Vakantie…

De dag begon min of meer zoals die van gisteren, met dit verschil dat ik, toen ik de boekentasjes van de kleintjes nam, ook Wolfs brooddoos nog op de keukentafel zag staan. Zucht. Ik heb Merel en Kobe dus afgezet, en ben doorgereden naar de Blaarmeersen, waar ik na een ochtendwandelingetje over de terreinen tussen meer dan 100 voetballertjes Wolf eindelijk kon lokaliseren en hem zijn brooddoos in handen kon steken.

Ik heb daarna bijzonder op ’t gemakske koffie gedronken met de kuisvrouw, ben haar wat bijgesprongen links en rechts, boodschappen gedaan, en tegen twaalf uur stond hier dan weer een vriendin. Ik moet ervan profiteren, van die vrije dagen zonder kinderen ^^ We hebben gekletst, heerlijk gegeten, en nog meer gekletst bij een grote kop koffie, en toen was het plots alweer kwart voor vier en moest ik de kinderen ophalen.

Die dagen gaan gewoon te snel, zeg. Maar nadat drie vermoeide kinderen zich in de zetel hadden geïnstalleerd, ben ik wel nog boodschappen gaan doen, en meteen ook richting Brico gereden om de nodige zaken voor mijn projectje de komende dagen. Maar daarover morgen dus meer.

Geplaatst op

Vrij

Deze morgen werd Wolf om kwart over acht opgehaald door de mama van zijn beste vriend, om samen met de nummer drie van het trio naar zijn sportkamp te gaan. Tegen half negen kropen de twee andere kinderen in de auto, en zette ik hen af bij IdeeKids aan de Coupure. En toen? Toen had ik gewoon tijd voor mezelf.

Ik ben met een bloemetje naar school gereden om er de nieuwe adjunct-directeur te verwelkomen, die toevallig ook mijn aangetrouwde nicht is, en die ik dus heel goed ken. Meteen kreeg ik ook mijn nieuwe lesrooster, en ik zie het echt wel weer zitten. Aansluitend deed ik boodschappen, en nog wat later kwam een goeie vriend langs, die vorig jaar is verhuisd en die ik dus lang niet gezien had. We hebben fantastisch zitten kletsen, lekker gegeten, en nog meer gepraat. Het deed echt wel deugd, een gesprek met een volwassene, zonder kinderen in de buurt.

Tegen vieren stond ik alweer aan het dagkamp, en kreeg ik twee vrolijke kinderen mee naar huis. Wolf werd tegen half vijf afgezet, en was duidelijk moe, maar wel tevreden. Maar het was duidelijk uit met de rust: vragen langs alle kanten, verhalen die moesten verteld worden, en vanaf vijf uur de tv die aanging.

Tsja.

Maar die paar uur rust nemen ze me alvast niet meer af :-p

Geplaatst op

Stilte

Dat mis ik dus in de vakantie: stilte. Maar echt serieus.

Ik zie mijn kinderen doodgraag, maar ik heb ze in de vakantie wel continu om me heen, en ook al vragen ze daarom niet altijd mijn aandacht, ze maken wel lawaai. Spelen, lachen, ruzie maken, onnozel doen, of het geluid van de tv. Lawaai dus.

Vandaag is Bart in de namiddag naar kantoor getrokken om daar alles eens flink open te zetten en te laten afkoelen, en hij heeft de kinderen meegenomen. Dat betekent voor mij: stilte. Rust, maar vooral stilte. Ik heb aan mijn computer zitten werken, ik heb wat klusjes links en rechts gedaan, ik heb zelfs even zitten lezen, maar ik heb vooral genoten van de stilte. Geen geluid, alleen het zachte gezoem van mijn computer en wat vogels buiten, en dat was het. En man, ik heb dat gemist! Doordat ik vier vijfden werk, ben ik sowieso een dag in de week thuis, alleen, in stilte, en dat mis ik nu.

Volgende week zijn ze alle drie een weekje op kamp: Wolf op voetbal/omnisport, Kobe naar Groene Vingers, en Merel op Kleuterdisco. Dat betekent: vrijheid voor mij tussen negen en vier. En eigenlijk vooral ook: stilte.

Ge kunt niet geloven hoe hard ik daarnaar uitkijk.

En heb ik al ‘stilte’ gezegd?

Geplaatst op

Elanor ledendag

Alweer een half jaar verder, en een zomerse ledendag van Elanor, de Vlaamse Tolkienvereniging. Aan de vorige ledendag had ik nochtans geen al te beste herinneringen: dat was toen we in december in Berchem de twee eerste Hobbitfilms gingen bekijken, en ik in vijfendertig haasten naar huis ben gereden omdat Bart zijn galcrisis had.

We waren niet met veel, maar het was best gezellig. Hier in een klein zaaltje in Wondelgem zaten we met vijftien, en hebben we vooral spelletjes gespeeld: de Tolkien Trivia – geloof me, daar moet je écht een Tolkiennerd voor zijn! – en wij dan ook nog Takenoko, ofte het pandaspel. Er was een uitstekend buffet, maar ze hadden er geen rekening mee gehouden dat kinderen misschien net iets minder eten dan volwassenen, en ze rekenden voor iedereen 17,5 euro. In Merels geval, zijnde één pistolet met een schelletje hesp, is dat nogal duur, ja.

Ik was, de drank meegerekend, meer dan 100 euro kwijt voor een broodmaaltijd voor ons vijf. Ach ja, ik had een fantastische namiddag, de jongens ook, en ik heb er nog een prachtig boek van Sigurd en Gudrun bij gekregen, dik in orde!