Turnles

Helaas, geen turnles meer voor Kobe. Waar ik de eerste keer de indruk had dat hij het zeer graag deed, was hij nu al een paar dagen aan het zeggen dat hij er geen zin in had. Dat hij het niet leuk vond. En vandaag beaamde hij dat nog eens met klem. Hmm. Ik twijfelde. Toegeven, of niet?

Maar vorige week was hij na de turnles ook nog gaan slapen, het kind was doodop, en had geslapen van vier tot half zeven, toen ik hem wakker maakte. Nog net genoeg tijd voor een bad, eten, en opnieuw bedje binnen.

Hij is effectief moe, dat zeggen zijn juffen ook. In het weekend slaapt hij steevast drie uur in de namiddag, als we thuis zijn tenminste. Elke nacht slaapt hij ongeveer twaalf uur. En tot hiertoe dus ook nog een stevige tuk op woensdag.

Ik heb hem dus maar thuis gehouden, en hem tegen drie uur (de bomenman was teveel lawaai aan het maken) toch in bed gestopt. En toen sliep hij wel degelijk tot zes uur.

Ik vind het jammer, maar ik denk dat ik de juiste beslissing heb genomen. Volgend jaar beter.

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *