Actie-reactie
Plots waren de kinderen weer alle drie verdwenen naar boven, maar aan de geluiden te horen, zaten ze niet in het lab.
Iets later kwam Wolf me om een gewichtje vragen, en nam hij een schaar en een touwtje. Tiens?
Bleken ze een actie-reactieketting te maken, en lukte niet altijd alles even goed. Maar een tijdje later kwamen ze me toch vragen om te komen kijken en te filmen. Wat ook niet even goed lukte, want halverwege werd ik de pas afgesneden door Kobe en Merel, en bleef ik ook nog haperen in een plant. Maar bon, al bij al wel een wijs gegeven!
366 – 29 maart 2016 – dansen in de zetel
Vakantie!
Ik ben op. Op.
De voorbije weken zijn echt té druk geweest, té hectisch, té veel. De brochures, de infodag, de website, de gwp, de gwp omgooien… En daarnaast nog een aantal persoonlijke beslommeringen.
Maar bon, het is vakantie. Ik heb deze middag op school een paar van de overgebleven koffiekoeken gegeten als lunch – voor de vijfdes stopte het vandaag al om 12.00 uur – en daarna nog kort vergaderd met directie over de openschooldag. Tegen twee uur was ik thuis, en ik heb niet eens koffie gepakt, ik ben gewoon in de zetel gaan liggen, en prompt in slaap gevallen.
Ik denk dat ik drie dagen ga slapen. Na dit weekend dan wel, want dan heb ik even geen tijd. Maar het is wel vakantie, oef.
(Oh, en de winnaars van ons fotoproject kan je hier zien.)
Tussendag
De kinderen waren eigenlijk echt wel toe aan vakantie. En toen was er het heerlijke, maar toch ook wel drukke weekend in de Ardennen. Dinsdag was ook al een tussendagje, gisteren was er de drukte van het verjaardagsfeestje.
Vandaag was het ook heel fijn weer, maar toch hadden de kinderen geen zin om buitenshuis te gaan. Het was al druk genoeg geweest, ze bleven liever een dagje gewoon thuis. Van mij niet gelaten, maar ze begonnen zich op een bepaald moment wel te vervelen. Ha! Dat was buiten het moederdier gerekend, dat nog een paar kilo’s modder en bladeren in de auto meezeulde, en die graag verwijderd zag.
Dus togen de drie naar buiten, gewapend met emmers, vodden, zeemvellen en vooral ook de stofzuiger. Het resultaat mocht er zijn, trouwens!
En toen had ik ook aan Merel beloofd om met haar koekjes te bakken. Zo geschiedde, aldus.
Op die manier ging de dag gezapig en rustig voorbij, met nog wat verbeterwerk en zo, en vooral geen gedoe.
Dit was de vakantie van 2015
Ik geef het toe, het lijkt alsof ze voorbijgevlogen is, en ik ben eigenlijk nog helemaal niet klaar voor een nieuw schooljaar. Dat gevoel is nieuw voor mij, dat is voor het eerst sinds ik beginnen lesgeven ben, eigenlijk.
Ze zat wel goed vol, de vakantie, en toch zijn er dit jaar nauwelijks, om niet te zeggen geen, vriendjes komen spelen, en ook het zwembadje heeft na het begin van de vakantie niet meer opgestaan. Tsja. Ik was eigenlijk zelf, na het hectische en bijzonder emotionele einde van vorig schooljaar, aan rust toe, en wilde geen mensen zien. Wat deden we dan wel?
* we gingen naar de tandarts
* we zwommen in de vijver
* Bart en ik namen mijn ouders mee naar het Hof van Cleve
* Wolf ging op scoutskamp
* er kwamen vriendinnetjes spelen, maar Kobe was ziek
* Merel ging logeren, Kobe vertrok op kamp, en Bart en ik gingen eten in het Zilte
* ik ging shoppen terwijl Merel aan het dansen was
* er was een piratendagje
* ik ging naar de allergoloog voor een allergie die geen allergie was
* er kwamen vrienden langs
* en ik nam noodgedwongen rust wegens een protesterende rug
* we genoten volop van de zomer aan het zwembad in Lembeke
* en liepen rond in de Ikea
* er kwam veel larpvolk slapen
* we speelden een spel in Brussel
* en pikten daarna Merel op in Merchtem
* We keken onze ogen uit naar de Belle Epoque in de zoo
* en liepen toch nog even rond op de Gentse Feesten
* We wandelden met oma en opa in het Leen
* er was er eentje jarig
* en daarom vierden we een klein beetje feest
* we vergezelden Bart naar het ziekenhuis
* we zaten een weekje in Kreta
* we namen de veerboot, en daarna nog eens
* prutsten met klei, en fietsten
* de jongens en ik fietsten door Gent
* we begonnen te geocachen, onder andere in Zomergem
* en gingen daarna vijf dagen geocachen in de Ardennen
* we hingen een dagje de Tolkiengeek uit
* de kinderen gingen alledrie op kamp, en ik nodigde vrienden uit om te lunchen
* intussen werkte ik de badkamer af
* er kwamen leerlingen langs
* en ik leerde Wolf klussen
* we geocachten in de regen
* en vierden feest in Planckendael in de stralende zon
* om dan weer tijdens de regen gezelschapsspelletjes te spelen
* en we sloten de vakantie af met een weekendje aan zee
* en een dagje Plopsaland
En dat was dat, voor de zomer 2015. Op naar het volgende!
Toonmomenten kamp
Elk kinderkamp, of het nu een sportkamp, IdeeKidskamp of nog iets anders is, heeft blijkbaar een toonmoment. Op de kinderen hun kamp was dat vandaag niet anders. Merels groep mocht zelfs twee dansjes, omdat het een danskampje was, en ze genoot er duidelijk van.
Kobe was op Groene-Vingerskamp, en die hadden zelf een liedje gemaakt. De eerste zinnetjes heb ik niet, daarna kon ik probleemloos filmen.
Vakantiefilmpje Kreta
Bart neemt dan misschien geen foto’s, hij filmt wel vaak van die kleine stukjes. Dat deed hij ook op Kreta, en daar heeft hij nu een compilatie van gemaakt: kleine stukjes leuke dingen in Kreta.
Vakantie…
De dag begon min of meer zoals die van gisteren, met dit verschil dat ik, toen ik de boekentasjes van de kleintjes nam, ook Wolfs brooddoos nog op de keukentafel zag staan. Zucht. Ik heb Merel en Kobe dus afgezet, en ben doorgereden naar de Blaarmeersen, waar ik na een ochtendwandelingetje over de terreinen tussen meer dan 100 voetballertjes Wolf eindelijk kon lokaliseren en hem zijn brooddoos in handen kon steken.
Ik heb daarna bijzonder op ’t gemakske koffie gedronken met de kuisvrouw, ben haar wat bijgesprongen links en rechts, boodschappen gedaan, en tegen twaalf uur stond hier dan weer een vriendin. Ik moet ervan profiteren, van die vrije dagen zonder kinderen ^^ We hebben gekletst, heerlijk gegeten, en nog meer gekletst bij een grote kop koffie, en toen was het plots alweer kwart voor vier en moest ik de kinderen ophalen.
Die dagen gaan gewoon te snel, zeg. Maar nadat drie vermoeide kinderen zich in de zetel hadden geïnstalleerd, ben ik wel nog boodschappen gaan doen, en meteen ook richting Brico gereden om de nodige zaken voor mijn projectje de komende dagen. Maar daarover morgen dus meer.
Stilte
Dat mis ik dus in de vakantie: stilte. Maar echt serieus.
Ik zie mijn kinderen doodgraag, maar ik heb ze in de vakantie wel continu om me heen, en ook al vragen ze daarom niet altijd mijn aandacht, ze maken wel lawaai. Spelen, lachen, ruzie maken, onnozel doen, of het geluid van de tv. Lawaai dus.
Vandaag is Bart in de namiddag naar kantoor getrokken om daar alles eens flink open te zetten en te laten afkoelen, en hij heeft de kinderen meegenomen. Dat betekent voor mij: stilte. Rust, maar vooral stilte. Ik heb aan mijn computer zitten werken, ik heb wat klusjes links en rechts gedaan, ik heb zelfs even zitten lezen, maar ik heb vooral genoten van de stilte. Geen geluid, alleen het zachte gezoem van mijn computer en wat vogels buiten, en dat was het. En man, ik heb dat gemist! Doordat ik vier vijfden werk, ben ik sowieso een dag in de week thuis, alleen, in stilte, en dat mis ik nu.
Volgende week zijn ze alle drie een weekje op kamp: Wolf op voetbal/omnisport, Kobe naar Groene Vingers, en Merel op Kleuterdisco. Dat betekent: vrijheid voor mij tussen negen en vier. En eigenlijk vooral ook: stilte.
Ge kunt niet geloven hoe hard ik daarnaar uitkijk.
En heb ik al ‘stilte’ gezegd?