Nu ja, niet echt de mijne, maar toch… Laat het me uitleggen.
Goeie vrienden van mijn ouders hebben de meest fantastische tuin, een park op zich eigenlijk: een groot grasveld, prachtige bloemen en planten, een tennisveld, maar vooral eigenlijk een gigantische vijver, met strandje en eilandje met brug. Ik ging er als kind altijd zwemmen, en bleef er zelfs vaak logeren, al ligt hun huis op twee straten van mijn ouders. Onze trouwfoto’s zijn er destijds gemaakt, en ook Wolfs communiefoto’s. Ik ben er vroeger ook nog met de kinderen gaan zwemmen.
Ze zeiden altijd dat ik maar moest afkomen met de kinderen, en dus belde ik vrijdag of ik zondag mocht komen picknicken met een vriendin en onze kinderen. Dat bleek geen enkel probleem, hun eigen kleinkinderen gingen er ook zijn, en dan was dat dubbel zo leuk voor iedereen.
Mijn ouders gingen uiteindelijk ook mee, en het werd een prachtige dag in een prachtige omgeving. Geen overvolle Blaarmeersen dus, waar je je kinderen geen seconde uit het oog mag verliezen tussen het gewoel, en waar je altijd leerlingen tegen het redelijk ontblote lijf loopt… En geen files naar de kust, maar ons kleine paradijsje. Oordeel zelf maar.
