Merel speelt met haar pop

Terwijl ik zelf in de bossen aan het rondlopen ben (zie onderstaande foto), en hopelijk links en rechts een stevig pak slaag kan uitdelen – kwestie van doorlichting- en examenstress van me af te slaan – krijgt u van mij nog een filmpje van Merel dat aansluit op het popjesbericht. Het dateert nog van 1 mei, toen het wél warm genoeg was om een Tshirtje buiten te spelen.

Zucht.

Popjes

Ik weet niet waar ze het gehaald heeft, want het is niet alsof onze jongens dat veel deden, maar Merel is dus zot van haar poppen. Ze kookt vanalles in het keukentje, en dan komt ze het me laten proeven. Of ze voedert haar poppen, en steekt ze dan in bed, bijvoorbeeld. En man, enig idee hoe vaak zo’n pop in de verbeelding van een klein meisje kaka kan doen of kan overgeven in een uur? Sommige dagen doe ik niets anders dan haar helpen met kleertjes aan, kleertjes uit, pamper aan, pamper uit… Ze vindt het zàlig.

Deze fotootjes zijn getrokken op een moment dat ze het gewoon niet door had…

pop01

pop02

Pop

Merel heeft dus een pop gekregen voor haar verjaardag, met extra kleertjes en een bedje. Het keukentje van Kobe wordt al een tijdje intensief door haar gebezigd, compleet met bordjes en al. De lepels gaat ze zelf uit de schuif halen, en verder heeft ze inderdaad nog wat klein poppentoebehoren. Die pop verlaat tegenwoordig haar armen nog nauwelijks: overal gaat het ding mee, ze zeult er overal mee rond.

Deze avond zat ze plots ongelofelijk schattig de pop eten te geven. Een hapje voor Merel, een hapje voor pop. Ik wilde er een foto van de dag uithalen, maar eigenlijk is de opeenvolging van de vier foto’s veel te veelzeggend. Kijk zelf maar, en denk dan: ‘Awwww… lief!’ (Dat is tenminste wat ik dacht.)

Pop1

Pop2

Pop3

Pop4

Pop5