Het perfécte kleur nagellak gevonden voor dit weekend. In ’t echt is het trouwens veel paarser, en veel minder roze. Krek hetzelfde kleur als de details in mijn ridderkostuum.
Van capes en schilden
Het leven gaat voort, en dus kwamen er vandaag drie vrolijke larpers in mijn tuin dingen maken. Els, een van mijn mede-amazones, kwam een schild maken voor haar dochter Arwen, die nu ook voor de eerste keer mee mag, en haar man kwam assisteren. Ondertussen maakte ik voor Arwen een dikke warme cape met bontkraag, eentje net zoals de mijne, maar dan in donkergrijs in plaats van lichtgrijs. Ze speelt namelijk mijn nichtje, vandaar.
Er werd stevig doorgewerkt, maar het was behoorlijk amusant ook. En de kinderen, die zagen dat extra gezelschap wel zitten, ja.
Poort ingame Marode
Dat het weer een goeie avond was, gisteren. Zo’n éénavondslarp, dat is een rollenspelavond. Veel actie hoef je niet te verwachten, het is meer een kwestie van mensen ontmoeten, dingen uitpraten, dingen uitspelen…
Ik moet zeggen: ik heb me niet verveeld. Binnen brandde het haardvuur en was het lekker warm, buiten kon je – eind mei! – thermisch ondergoed best wel verdragen, maar daar heb ik niet van wakker gelegen. Ik ben veel te weten gekomen, heb met succes de verdediging van een halfork op me genomen in een proces, heb de nodige steenorken in elkaar geslagen (en zelf en passant serieus wat blauwe plekken opgelopen), en eigenlijk feitelijk een goeie avond gehad. Eentje waarin ik geen half moment gedacht heb aan het werk, aan thuis, aan de kinderen, aan alle klusjes die ik nog moet doen…
Het heeft de spinnewebben uit mijn hoofd gewaaid, en dat is het belangrijkste.
365 – 26 mei
Frisse lucht.
365 – 25 mei
365 – 17 maart
Boeken toe
Toch voor een weekend. Een weekend zonder computer, GSM of andere techniek, ondergedompeld in een wereld vol ridders, elfen, orken, vuurelementalen. Waar je grootste zorg is of je overnachting en eten kan vinden, je maliënkolder kan laten herstellen, en of je genoeg geld hebt om een nieuw schild te kopen want het vorige is aan splinters geslagen.
Dat soort onzin dus, en ik geniet er ongelofelijk har van, van dit onwereldse escapisme voor een weekend.
365 – 16 maart
365 – 15 maart
En toen was ik weer thuis. Moe (al valt het me op dat ik de laatste tijd weer beter tegen die nachten van een paar uur kan), vuil, en tevreden. Met een volledig uitgewaaid hoofd, en daar had ik nu echt behoefte aan, na die laatste drukke weken in de aanloop naar de examens.
Voor Gork was een exit voorzien, maar die is om een of andere reden niet uitgespeeld. Tsja, het zij zo. Ik zit nu toch al volledig in dat nieuwe karakter, en dat bevalt me best. Ja, het is wennen, zo niet meer behoorlijk wat klappen kunnen incasseren, of zelf ook moeten vragen naar genezing. Maar het is best leuk, en opnieuw spannend.
En die drie leerlingen, die hebben zich blijkbaar ook best wel geamuseerd. Al vond ik het zalig dat een van hen zich excuseerde dat ze niet de tijd hadden gehad om zich te douchen. Ik trok een wenkbrauw op, waarop de ene verder expliceerde: “Ha ja, voor straks in de auto?”
Larp, het blijft toch een van mijn favoriete hobbies. En als straks de kinderen nog wat groter zijn en minder druk leggen op papa in het weekend, dan ben ik van plan om weer wat vaker te gaan spelen.