picknick

02/07/201509/07/2015

Win: 2 x 2 tickets voor de Belle Epoque picknick op 20 en 21 juli in ZOO Antwerpen

Ik geef het toe, ik ben een echt wijf als het op series en films aankomt. Ik kijk namelijk dolgraag naar kostuumdrama’s, zoals Downton Abbey, The Remains of the Day, Great Expectations, Tess of the d’Urbervilles, Jane Eyre, Sense and Sensability, Pride and Prejudice… Ik ben verlekkerd op de kleren, de sfeer, de omgangsvormen. Pas op, ik zou echt niet willen ruilen, daarvoor ben ik te veel gehecht aan het moderne comfort. En je wou vooral ook niet arm zijn in die tijd. Maar geef toe, die prachtige jurken, hoeden, parasols, en dan de galante heren met hun hoge hoeden en pandjesjassen… Mmm!

Maar ik ben blijkbaar niet de enige die er zo over denkt, en dat is de Zoo van Antwerpen, dé exponent van de Belle Epoque in ons land, niet ontgaan.

Keer terug naar de nostalgische tijd van het begin van de 19e eeuw. Naar jaarlijkse traditie ademt de ZOO op 20 en 21 juli een romantische Belle Epoque-sfeer uit. Gestart naar aanleiding van de 170ste verjaardag van de dierentuin wordt dit succesvolle evenement een weerkerend feest. Kom mee picknicken in stijl. Trek je mooiste Belle Epoque-kledij aan en flaneer door ZOO Antwerpen.

Picknicken op het gazon

Deze dagen flaneer je in historische klederdracht langs de gebouwen in de ZOO uit die tijd. Ontmoet sprekende voorbeelden van deze tijdsgeest: een fietser op een vélocipède met groot voorwiel, een fotograaf met zijn driepoot en talloze dames en heren met de typerende zomerparasols, hoeden, elegante wandelstokken en lange handschoenen. Kanten krulletjes en frutseltjes bij de vleet.

Brood & spelen

Ook zonder je te verkleden kan je trouwens genieten van (en vooral je vergapen aan) al deze nostalgie. Geniet van mooie muziek, optredens en dansles. Geef de jongeren hun amusement met kinderspelletjes zoals petanque, bakschieten, hoepels en steltlopen. Boetseren of laten grimeren? Ook superleuk, vooral met een suikerspin of ijsje als tussendoortje. Smulpapen verlekkeren zich verder aan een heerlijke barbecue, cava, slaatjes en andere heerlijkheden.

Dresscode

Vrouwen dragen uitbundige bloezen in lichte kleuren en lange rokken. Parasols, handschoenen, hoeden, of broches zijn een must. Mannen zie je in kostuum met wit hemd en gilet, jongens dragen bretellen en meisjes jurkjes met witte sokjes in schattige schoentjes. Snuister op de zolder, bezoek een kringwinkel of huur je kledij met 10% korting bij Huis Baeyens. Ga naar zooantwerpen.be voor info en de kortingsbon.

Unieke combinatie

ZOO Antwerpen werkt met een eigen, internationaal gerenommeerd onderzoekscentrum, het CRC (Centre for Research and Conservation), aan wetenschappelijke projecten. “We verhogen het welzijn van de dieren volgens de huidige inzichten en komen tegemoet aan het comfort van onze bezoekers. We zijn trots op ons beschermd monument met een uniek kunstpatrimonium en exotische gasten in een bijzondere landschapstuin in Franse stijl. De Belle Epoque Picknick past hier perfect”, aldus woordvoerder Ilse Segers.

Tickets

Kinderen (3 t/m 17), 60+ €17,50
Volwassenen €22,50

Bij deze een aantal sfeerbeelden van vorig jaar: www.zooantwerpen.be/fotolink.

Maar!

Ik mag hier twee duotickets weggeven voor dit evenement. Heb je er dus zelf ook zin in om een van deze twee dagen naar de dierentuin te komen en te genieten van alle pracht en praal, laat dan iets achter in de commentaren, mét geldig emailadres. De wedstrijd wordt afgesloten op dinsdag 14 juli om 12.00u. Dan laat ik Merel twee winnaars trekken, en stuur ik hen een mailtje. Probeer daar zo snel mogelijk op te antwoorden met je adresgegevens, en de tickets komen per post jouw richting uit. Let wel, één deelname per persoon, want als je meer dan één keer reageert, word je zonder meer geschrapt.

En wie weet kom je me dan wel tegen in een pracht van een jurk met een pareltje van een hoed!

13/03/201519/03/2015

Echte picknick

Dat is toch wat Merel het noemde. Want anders nemen we tijdens de rugby kant-en-klaar gesmeerde sandwiches mee, netjes in een grote brooddoos.

Vandaag had ik geen tijd meer gehad om ze te smeren, en dus had ik gewoon de zak mee, het beleg, twee bordjes en messen en een paar servetten. Merel vond het allemaal prachtig: een échte picknick! Op een tafel! Met bordjes!

We moesten en zouden naar de “kaarttafel” (er zit een soortement kaart in het tafelblad) gaan aan de ingang van de speeltuin, want dat is zowat de enige tafel die we al gevonden hebben. Ook heel leuk: we kwamen net tegelijk met Erik toe op de parking, en die ging dan gezellig mee. We hebben heerlijk gekletst en genoten van het fijne weer. Heerlijk zenmoment, tussen al het gejaag en alle drukte.

11/03/201516/03/2015

Fijne woensdag

Het was er weer eentje om in te kaderen, vandaag.

Stralend weer, daar wordt ne mens toch spontaan een pak vrolijker van, nee? De kinderen vonden het ijsjesweer, en wie ben ik om hen tegen te spreken?

Maar ook daarna bleven ze vrolijk onnozel doen, zelfs tot het punt waarop er al schaterend in mijn richting werd geroepen: “Mamaaaaa! Ik heb in mijn broek geplast van veel te hard te lachen!” Juist ja. Mama zal wel wassen :-p

En toen werd het tijd voor de rugby, en gingen Merel en ik picknicken, zoals altijd als het mooi weer is. We genoten van de aanwezigheid van onze vaste woerd, en van de prachtige zonsondergang.

En intussen werd er stevig gerugbyd, en namen we daar ook een paar foto’s.

En daarna was er nog een bijzonder aangename quiz van het Universitair Quizconvent, die we nota bene nog gewonnen hebben ook! Yupyup, een van de betere dagen, jawel.

18/02/201520/02/2015

365 – 18 februari 2015 – februarisch avondlicht

14/01/201515/01/2015

Eerste picknick van het jaar

Het is niet omdat het winter is, dat het koud is of al donker, dat je niet kan gaan picknicken. Zolang het niet regent, kan dat best. Alleen werkten de eendjes vandaag niet mee…

Merel had er deze keer namelijk aan gedacht om oud brood mee te nemen. “Ha ja, mama, dan moeten we geen stukjes van onze eigen boterhammetjes afbreken en naar hen gooien!” Goed gedacht door die dochter van mij, alleen zijn eendjes er in de winterse donkerte blijkbaar niet zo happig op om in de buurt van mensen te komen. Daar stonden we dus met ons oud brood. Tsja.

Heel lang zijn we eigenlijk niet buiten gebleven: ik denk dat we na drie kwartier in het clubhuis stonden. Maar we hadden er allebei wel deugd van gehad, van de wandeling en de picknick.

10/12/201423/12/2014

Ik denk dat ze ervan geniet, mijn Merel, van die winterpicknicks. Of wat denkt u zelf, bij het zien van deze – slechte – iPhonefoto’s?

03/12/201420/12/2014

Winterpicknick

Ook in de winter in het donker moet picknicken kunnen, vind ik. Enfin, vindt eigenlijk vooral Merel.

Ik vermoed dat ze intens geniet van de mama-dochtermomenten, waarbij ze me helemaal voor zich alleen heeft. Het alternatief is het clubhuis, en daar begin ik dan weer met andere ouders te interageren, dus gaat dat moment verloren.
Zodoende zaten Merel en ik ook vandaag aan een picknicktafel in de Blaarmeersen, stevig ingepakt. Ze is zot van het kleine speeltuintje aan de ingang van de camping, dus wandelen we telkens daarnaartoe, eten daar, en wandelen dan het hele eind langs het strandje naar het clubhuis.

Vandaag was het koud, toch wel. Een sandwich aan de picknicktafel, nog eentje op de pier in het water, en tegen dan vond ook zij het welletjes. Maar stiekem genieten we daar allebei intens van.

28/11/201409/12/2014

365 – 28 november 2014 – vriespicknick

17/09/201426/09/2014

Nazomer

En dàt het nazomert!

Gisteren was het al 28°, vandaag zal dat niet minder geweest zijn, denk ik. Ik haalde de jongens af van de muziekles om drie uur, gaf iedereen een vieruurtje, ze deden snel hun huiswerk, ik pakte een hoop gerief in, en wég waren we, richting Blaarmeersen.

Ik vermoed dat het kwart voor vijf was tegen dat we er waren, en we hebben dus een uur kunnen zwemmen. We waren overigens duidelijk niet alleen. Ik laat u even meegenieten van een paar foto’s, getrokken rond half zes. Half september, mensen, half september.

Tegen kwart voor zes riep ik ze uit het water, trokken de jongens hun rugbykleren aan, en renden ze – bijna te laat – naar het veld.

Merel en ik, wij genoten nog verder van de zon en van onze picknick.

Zo’n nazomers, dat mag van mij wat langer duren.

11/06/201417/06/2014

Heftig dagje

De voormiddag begon rustig, met koffie en wat verbeterwerk. Maar tegen elf uur – ik stond zelfs nog in de winkel – arriveerde Vallery, om gezellig te kletsen en samen te koken.

Om kwart voor één konden we allemaal samen aan tafel, buiten in de zon.

Het witbord had op beide meisjes een ongelofelijke aantrekkingskracht:

Tegen vier uur – en een zangexamen van Wolf later – gooide ik beide dames buiten, want om vijf uur moesten we bij de tandarts staan. Wolfs bovenste melkhoektanden hebben namelijk geen zin om plaats te ruimen voor de definitieve versies, en moesten dus een handje geholpen worden. Een kwartier later stonden we alweer buiten, met twee proppen in Wolfs mond. Die er al vrij snel serieus bloederig uitzagen.

Enfin, veel last had hij er niet van, maar hij mocht wel niet gaan rugbyen van de tandarts: het zou opnieuw kunnen beginnen bloeden.

Omdat het prachtig weer was, en ik eigenlijk wel zin had in picknicken en Kobe toch moest gaan trainen, reden we alsnog naar de Blaarmeersen. Kobe werd afgedropt op het veld, en wij wandelden verder naar het grasveld/strand.

Ik had, om eerlijk te zijn, niet gedacht dat het water zo warm ging zijn. Ik had dus wel een handdoek bij om voeten en zo af te drogen, maar geen echt zwemgerief. Geen nood, Wolf kon in zijn boxersshort zwemmen, en Merel had heel toevallig een pop bij, die ze zelf een onderbroekje had aangetrokken. Reserve-onderbroek dus ^^

Er was ook strandspeelgoed mee, en ze hebben zich de max geamuseerd, heb ik de indruk. Alleen ging Merel kopje onder op een bepaald moment, en was het gedaan met zwemmen voor haar.

Enfin, tegen zeven uur ging ik Kobe halen op het veld, en kon hij mee zijn boterhammetjes opeten. Ik had speciaal van die zachte broodjes gekocht zodat Wolf geen probleem zou hebben om te eten.

Door het gras sleften we terug naar de auto, en Merel viel in slaap op de achterbank. Het was misschien al na bedtijd, maar het was wél een heerlijke dag!