Geplaatst op

Oudejaarsavond

Het werd een voor ons traditionele oudejaarsavond: hapjes en films. Eigenlijk had ik nog even een wandeling willen maken in de Bourgoyen, zoals ook een beetje een traditie is, maar om nu in de regen te gaan lopen… Nee, bedankt.

Bart en ik hadden gisteren al boodschappen gedaan, en dus waren er verschillende soorten chips, kaasstokjes, worstjes, dat soort onzin, en vooral ook zelfgemaakte pizzaatjes: pizzabodems gekocht, rondjes uitgestoken met een kommetje, en die dan apart belegd. De kinderen vonden het fantastisch!

En dus begonnen we rond een uur of zes met een eerste film die Merel had gekregen voor haar verjaardag: Trollen. Licht, maar er zaten echt wel een paar goeie vondsten in, vond ik. En intussen waren er dus massa’s hapjes. Daarna vonden we het nog wat vroeg om haar al in bed te steken, en kozen we nog een tweede film: “Isra en het magische boek”. Man man man, wat was dat? Zo slecht, zeg! Acteurs die gekozen zijn voor het politiek correcte, en die dan slecht nagesynchroniseerd zijn, regie die op niks trekt, een verhaaltje dat nog minder dan flinterdun is, een beeldvoering… Enfin, u snapt het wel. Merel vond het best te pruimen, maar wij hebben ons blauw geërgerd…

Daarna kwam er wat vuurwerk dat we nog liggen hadden van twee jaar geleden – ja, we waren voorzichtig, en ja, alles werkte nog – en zelfs nog vuurspatters, en toen was het tijd voor Merel om te gaan slapen. Op zich had ze wel mogen opblijven, maar hoe laat ze ook gaat slapen, ze is tussen zeven en acht uur wakker, en dan de rest van de dag niet meer te genieten…

En toen keken wij met de jongens nog naar Jason Bourne. De vorige drie Bourne films hadden we in de loop van de week bekeken, en dus nu het sluitstuk. Om middernacht keken we naar de gigantische hoop vuurwerk hier in de buurt, gaven elkaar een welgemeende knuffel, en dat was het wel zo’n beetje.

IMG_3615

 

Geplaatst op

Oudejaarsavond

De vorige jaren was er de prille traditie om te gaan wandelen op de laatste dag van het jaar. Helaas, het miezerige weer dit jaar noopte nu niet meteen tot het halen van een frisse neus. Maar het was er wellicht wel van gekomen, als Wolf niet naar een verjaardagsfeestje was. Geen geluk voor die vriend, verjaren op oudejaar. Maar ze trokken met zijn allen naar Eeklo om er te bowlen, een soort escape room te doen, en blijkbaar meer bijzonder wijze dinges, want Wolf was helemaal enthousiast toen hij, net voor donker, thuiskwam. Geen wandeling dus.

Ook geen zelfgemaakte hapjes deze keer, want ook daar hadden we precies geen zin in. Wel waren er de films: The Good Dinosaur, maar dan in het Nederlands: een bijzonder onderhoudende kinderfilm, het mag gezegd zijn. Bart bracht ons intussen zakouski’s en gefrituurde hapjes, en dat was eigenlijk meer dan genoeg. En daarna, toen Merel in bed zat, keken we naar Transcendence. Ik had een actiefilm zoals de Mission Impossible reeks, of een Indiana Jones voorgesteld, maar Bart wou eigenlijk een film die hij zelf ook nog niet gezien had. Knappe film, daar niet van, maar nogal zware kost voor een negenjarige.

Enfin, toen mochten ze nog opblijven tot middernacht, gaven we elkaar een knuffel, en keken naar het uitbundige vuurwerk om ons heen, vanuit Kobes kamer want daar heb je een prachtig zicht.

En dat was dat. Geen knallende afsluiter voor een sof van een jaar. Wel besteekt.

Geplaatst op

Tradities

Er zijn zo van die tradities die in ere moeten gehouden worden, ik schreef het eerder al. En sommige moet je gewoon in het leven roepen.

Zo gingen we vorig jaar op oudejaarsnamiddag wandelen in de Bourgoyen, en was ons dat ongelofelijk meegevallen. En dus gingen we ook vandaag wandelen, het was prachtig weer. Maar eerst moest er soep gemaakt worden van de pompoen die al weken – maanden – op onze keukentafel ligt, en zou beginnen rotten. Ajuinen zorgen trouwens nog steeds voor traantjes.

IMG_0910

Ik maakte meteen ook nog een pompoentaart, stak die in de oven, en we vertrokken op wandeling.

We pikten eerst nog een geocache op, een raadsel. Ik dacht dat die begon in het park Claeys-Bouüaert, en daar stonden we dan ook, maar de berekende coördinaten brachten ons een eindje verder naar een pad langs een stukje vijver.

Daarna reden we effectief naar de Bourgoyen, en zowel Wolf als ik trokken er foto’s van het prachtige licht. We vonden er ook nog een cache, dat ook ^^

En toen belde ik – veertig minuten te laat, eigenlijk – even naar huis, of Bart wel degelijk de taart uit de oven had genomen. Hmm. Juist ja.

IMG_0974

Maar hij was wel al aan het snijden begonnen voor de hapjes en vooral voor de zelfgemaakte pizza.

Geheel volgens traditie keken we eerst naar een tekenfilm – The Minions – aten we pizza, speelden met vuurspatters, en staken we Merel in bed. En toen volgde een tweede film – The Maze Runner – met soesjes en iets om te drinken.

Rond tienen zaten ook de jongens in bed, en Bart en ik speelden gewoon nog wat Diablo, om eerlijk te zijn. Met een dikke knuffel en veel liefde om middernacht.

En dat, lieve lezertjes, was 2015.

 

 

Geplaatst op

Port Zélande

Center Parcs, jawel, en dit keer dus in Zeeland. Het is eigenlijk amper anderhalf uur rijden, dat valt dus bijzonder goed mee.

De bedoeling was om te vertrekken rond tien uur, en om kwart over tien stonden we ook effectief klaar, alles in de auto geladen en al. Helaas moest er eerst nog iets geregeld worden voor Wijs, en dat liet ietsje langer op zich wachten dan we voorzien hadden, en dus was het kwart over elf voordat we effectief in de auto zaten. Geen nood, we stonden niet echt op uur, het was per slot van rekening vakantie!

We reden door de Westerscheldetunnel van meer dan zes kilometer, en stopten in Goes om te eten. Een alleraardigst klein stadje, niet veel anders dan pakweg Eeklo, had ik de indruk. We aten er bij een fijne Italiaan, en wandelden vrij prompt terug naar de auto, want Mereltje was moe, het was aan het miezeren, en zoveel was er nu ook weer niet te zien.

Kwart voor drie zaten we in ons huisje in Center Parcs, staken meteen Merel in bed, aten een kleinigheidje, en gingen op verkenning. Enfin, ik ging eigenlijk gewoon met de jongens gaan zwemmen ^^ En ja, het is een fijn zwembad daar!

Over eten hoefden we niet echt na te denken: we hadden, omdat het oudejaarsavond is, een steengrill besteld. Er is trouwens een hemelsbreed verschil met wat je dan krijgt in Center Parcs België en Center Parcs Nederland. In België valt dat nogal tegen, in Nederland is dat bijzonder uitgebreid. Ik had voor twee volwassenen en twee kinderen besteld, en kreeg vlees voor vier personen, en een even uitgebreide schotel met gesneden groenten. Er zat sla bij met twee sausjes, twee stokbroden, bakboter, kruidenboter, een kruidenmolentje, twee grote potten saus, aardappelsalade, en als dessert voor Bart en mij een frambozenpudding en een grote doos zeevruchtenpralines. De jongens hadden elk een doosje zoals bij de Happy Meal van McDonalds, met daarin een kleurboekje, kleurpotloden, bellenblaas, een kinderei, een Petit Gervais, een voorgerechtje onder de vorm van huzarensla, en een blikje sap. Als algemeen dessert zat er trouwens een bus pannenkoekenbeslag bij, compleet met half litertje melk, om poffertjes te maken op het grillding.

Oudejaar1

Oudejaar2

We hebben vrij vroeg gegeten omdat iedereen honger had, en de kinderen eigenlijk ook nogal moe waren. Tegen half negen zaten ze in bed, en konden Bart en ik rustig zitten lezen.

Nu ja, rustig… Hollanders zijn echt wel gék van vuurwerk. De hele avond (en eigenlijk ook al in de namiddag), maar vooral dus rond middernacht, werd er vuurwerk afgestoken en bleef het maar knallen. En niet zomaar wat fusées en fluiters, nee, het moet serieus wat geld gekost hebben, er zaten echt grote en mooie dingen bij.

Maar bon, het einde van het jaar dus. Het is een mooi jaar geweest.