Stomatoloog

Gisteren zaten Merel en ik bij de stomatoloog: ze moet een beugel krijgen, maar er is wel degelijk meer aan de hand, dat wisten we van de orthodontist. Hij had ons doorgestuurd, maar eerst een CT-scan aangevraagd, want zonder ging de stomatoloog sowieso niet kunnen zien hoe de tanden zich precies tot elkaar verhouden.

Daar zit namelijk het probleem: Merel heeft twee tanden die nog aan geen kanten op hun plaats zitten, net omdat ze niet voldoende plaats krijgen. De ene zit bijna door haar verhemelte, de andere ligt dwars en duwt op de wortel van een andere tand. Het is nog maar te hopen dat die wortel nog niet beschadigd is en de tand in kwestie te redden valt.

Maar bon, wij dus deze morgen netjes om half negen in het ziekenhuis: bleek de CT-scan verkeerd genomen te zijn, zodat de wortels van de tanden – waar het dus om draait – niet op de foto staan.

Terug naar af, dus. Maar, zo vroeg de stomatoloog, zagen we het niet zitten om naar haar thuispraktijk te komen? Daar kon ze dan zelf een scan nemen tot ze perfect zou zien wat ze moest zien. En ze ging er niet voor rekenen, want wij waren niet in fout.

Euh… ja zeker? Enfin, wordt dus binnenkort vervolgd.

 

Het begin van Merels beugel…

Wolf kreeg zijn beugel in 2020, toen hij al 16 was. Kobe heeft de perfecte glimlach en dus helemaal geen beugel nodig, maar bij Merel, daar staan de tanden behoorlijk scheef. Ik denk niet dat ze een verkeerde beet heeft, zoals Wolf, maar dat moet de orthodontist uitmaken.

Vandaag over de middag stond ik met haar bij de ortho om foto’s en scans te laten maken: op basis daarvan gaan Bart en ik over een paar weken eens luisteren naar wat er nodig zou zijn. Nog een chance dat we Dentalia hebben, een extra tandverzekering…

Tandartsbezoekje

Grote vakantie en dus ook tijd voor de halfjaarlijkse tandartscontrole. De afspraak lag al enige tijd vast: met vier na elkaar is dat ook geen evidentie.

Merel kreeg een pluim omdat ze zo goed poetst, maar moet wel eens langs bij de orthodontist: haar tanden staan echt scheef. Saar heeft meteen ook twee melktanden getrokken – Merel was een beetje gedaan – en de laatste dag van de vakantie volgt er nog eentje. Bij mij moet er dan een gaatje gevuld worden, meh.

Wolf had een schitterend gebit en onderhoudt het ook zeer goed, Kobe kreeg de opmerking dat hij iets beter mag poetsen. Maar vooral: ze moeten beide naar de stomatoloog wegens wijsheidstanden die voor problemen gaan zorgen. Die afspraak ligt ook al ergens eind augustus vast, toch voor een intakegesprek en dan kijken wat er precies nodig is.

Allez hup, al een chance dat we Dentalia Plus hebben, denkt ne mens dan.

Beugel

Jawel, Wolf heeft sinds deze morgen zijn beugel. Ik was aan het lesgeven en Bart kon zich wel vrijmaken, maar Wolf wilde liever alleen gaan: we gingen toch niet mee binnen mogen, zei hij, en daar had hij wel een punt. Enfin, tegen half elf stond hij per fiets in Mariakerke, tegen half twaalf was hij terug, een beugel rijker en een 700 euro armer.

Eerst deed het niet echt veel pijn, zei hij: het trok wat aan zijn tanden, maar niet zo veel meer dan dat. Tegen ’s avonds was het al anders: toen deed gans zijn mond pijn. Nog niet zijn lippen, die zullen ook nog wel openliggen, maar zijn tanden zelf, want daar zit behoorlijk wat spanning op nu.

We hebben voor zacht eten gezorgd: puree, yoghurt, zachte madeleintjes, en ik had echt bij momenten medelijden met hem. Zijn uitspraak is ook een klein beetje veranderd, maar dat komt wel weer goed.

Enfin, het is even op de tanden bijten (pun intended) maar daarna gaan zijn schots-en-scheve tanden eindelijk ook netjes recht staan, en daar heeft hij het echt wel voor over.

Eindelijk die beugel…

Nee, Wolf heeft die beugel nog niet, maar het plaatsen ervan is eindelijk vastgelegd.

Het zit namelijk zo: als je een deel wil terugbetaald zien, moet de aanvraag gebeuren voor je 15 bent – dat was geen probleem – en moet de beugel binnen de twee jaar na aanvraag geplaatst worden. Bij Wolf is dat vóór augustus. Maar waarom zit daar zoveel tijd tussen bij hem?

Wel, hij heeft een paar zeer hardnekkige tanden. Als in: de melktanden wilden niet uitvallen en die zijn dan maar getrokken bij de tandarts. Sommige daarvan in juli 2015 al, de eerste melding van het probleem was zowaar in januari 2014. Maar de laatste twee koppige exemplaren zijn eruit gehaald in september 2018 om plaats te maken voor zijn definitieve tanden, die netjes klaar zaten. En vonden dat ze daar eigenlijk wel best goed zaten. Eentje is uiteindelijk een paar weken geleden nog doorgekomen, de laatste definitieve tand heeft zich nog altijd niet laten zien.

Bon, zei de ortho vandaag: het is welletjes geweest. De beugel wordt begin juni geplaatst en er wordt dan ook plaats gemaakt voor de recalcitrante tand, in de hoop dat hij dan wel doet wat er van hem verwacht wordt. En anders wordt hij er binnen een aantal maanden door een kaakchirurg doorgetrokken, letterlijk, blijkbaar. Mja.

Enfin, Wolf is opgelucht: hopelijk is hij van zijn beugel af tegen dat hij naar ’t unief trekt. Bijna al zijn beugelende maten zijn er intussen al van af, ook Arwen haar beugel wordt binnenkort verwijderd. En hij moet er dus nog aan beginnen.

Ik zoek nu alvast recepten voor pureegerechten en dergelijke. ’t Zal nodig zijn, wordt me toegefluisterd van alle kanten.

Tandengedoe

Wolf moest vandaag naar de orthodontist, om te kijken hoe het nu was na de vorige tandentrekkerij. Zijn nieuwe tanden zitten netjes klaar, maar zoals voorspeld is er niet genoeg plaats. We krijgen nu dus de volgende stap in de seriële extractie: na de melkhoektanden moeten ook nu de premolaren eruit, zodat de nieuwe tanden deftig kunnen doorkomen. En binnen negen maanden zien we dan weer verder, hoe het op dat moment gesteld is met alle tanden.

Mja.

Toch eens Dentalia inschakelen, medunkt.

329-jul01