Geplaatst op

Kameremolumenten

Kobes kamer is de kleinste van de vier, maar eigenlijk nog best wel een ruime kamer. Tenminste, als ze niet zo stampvol zou staan…

Nu hij naar het middelbaar gaat, was het tijd om daar een en ander aan te veranderen. Alle dino’s en draken mochten weg, net zoals de legoposters en zo goed als alle knuffels. En omdat we intussen gemerkt hebben dat hij dat tweede bed in zijn kamer eigenlijk toch alleen maar gebruikt om rommel op te leggen, mocht het weg.

We zijn begonnen met zijn grote speelgoedkast op te ruimen, zodat er een hoop plaats vrijkwam om zijn slijmgerief in de kast te zetten. Daarna hebben we zijn tweede bed afgebroken, alles grondig gestofzuigd en gedweild, en meteen ook maar de vensters even gekuist. Er werd een zeteltje aangesleept uit Wolfs kamer voor een leeshoekje, en we zagen dat het goed was.

Het is een heel pak ruimer geworden, op die manier. Als Bart en Wolf dit weekend nog de planken van het bed naar de zolder brengen, kunnen we nog verder werken aan decoratie en zo. We zien nog wel, het is in elk geval nu al een hele verbetering.

Geplaatst op

Proper

Vandaag kwamen mijn twee beste vriendinnen uit het middelbaar even langs. Het was eigenlijk schandalig lang geleden dat ik hen gezien had, maar onze agenda’s clashen precies ook altijd een beetje.

Maar blijkbaar kon voor één keertje de maandagnamiddag, en dat was prima! Alleen… was ik vergeten dat de kuisvrouw op dinsdag en donderdag komt, en dat de maandag ons huis soms nog ontploft lijkt door het weekend.

Ik stuurde de kinderen en manlief het huis uit, keek om me heen, en zuchtte. Diep. En dan ben ik maar begonnen met op te ruimen, jassen weg te hangen, scoutsgerief opzij te leggen, koptelefoons, kabeltjes, lege dozen, potloden, papiertjes, enfin, ge weet wel.

Ik ruimde de tafel af, vouwde tvdekentjes op, en probeerde orde te brengen in de chaos van de zetel. Zalig, zo’n extra ruime zetel met massa’s kussens, maar ook niet altijd even praktisch. Ik vulde nog de afwasmachine op, en stelde vast dat de kinderen blijkbaar een broodzak of drie kruimels onder de tafel hadden gestrooid. Serieus, hoe doen die dat toch???

Ik ging dus ook nog maar aan ’t stofzuigen. Gelukkig hebben we een superdeluxe kruimeldief op steel van Dyson, waar ge u dus niet voor hoeft te bukken, want dat zou niet lukken. En stofzuigde meteen ook nog de aardesporen van de scoutsschoenen weg.

Enfin, tegen één uur lag het huis helemaal netjes, en lag ik uitgeteld in de zetel.

’t Is dat ik zo’n gezellige namiddag heb gehad met de dames, want anders…

Ik moet vooral voor mezelf onthouden: bezoek laten komen op dinsdag- en donderdagnamiddag. Vrijdag kan ook nog, maar de maandag is duidelijk geen goed idee. Puh!

Geplaatst op

Opruim

Niet alleen hier thuis ben ik druk bezig aan het opruimen, ook bij mijn pa mag ik daar stilaan eens aan beginnen. Niet dat ik het bruusk wil doen, de kleren en spullen van mijn ma opruimen, maar toch beetje bij beetje. Ik heb vandaag dus haar juwelen en oorbellen en zo meegenomen. Niks fancy, gewoon alle ringen en kettinkjes en zo die ze in de loop van de jaren verzameld had, en waarvan een groot deel door mij gegeven was, trouwens. Ik heb ook een keukenkast onder handen genomen en alle dingen die over datum waren, weggegooid, en alle andere dingen, zoals pakweg bouillonblokjes, meegenomen. Mijn pa is niet van plan ooit nog te koken, vandaar. Meteen heb ik ook al een eerste stapeltje kleren bekeken. Martine, de kuisvrouw sinds jaar en dag, gaat ook nog eens kijken of zij eventueel er iets van wil, en de rest gaat naar een goed doel. Tsja, wat moet ik er anders mee?

Mijn pa moeide er zich gelukkig niet mee, en daar ben ik blij om. En hijzelf lijkt ook wel wat opgelucht: hij heeft zelf geen idee hoe hij er zou moeten aan beginnen, en wat we ermee zouden moeten doen.

Ik had ook eten mee, en zelfs de overschot van de pokémoncake, en daar was hij bijzonder blij om.

In Roelands oude kamer heb ik trouwens ook iets teruggevonden waar ik het eerder deze week nog met Kobe over had: mijn oude kinderweefgetouw! Kobe en Merel hebben er nog wat aan verdergewerkt, maar de wol is compleet aan het vergaan, we zullen opnieuw moeten beginnen. Niet erg, dan vervelen ze zich tenminste weer niet.

IMG_5462

Geplaatst op

Van prinsessenkamers en restaurantjes

Merels kamer was al langer een stort, maar ze zag er zich geen beginnen aan. En ik moet toegeven: ze stond ook wel eivol, en haar kasten idem.

In het kader van ‘Project 2016‘ zijn we vol goeie moed begonnen, de eerste dag, aan haar speelgoedkast, en zo langzaam opgeschoven. Vandaag hebben we er korte metten mee gemaakt, ook de buffetkast en het bureau opgeruimd, en alles ook gereorganiseerd. Zelden mijn meisje zo blij gezien.

En toen moest het beste nog komen: we hebben haar kleine tafeltje, haar keukentje en alle bijhorende spullen naar boven gebracht, naar het verhoog in mijn kamer, en daar een restaurantje ingericht. Ze heeft er twee tafels, een keuken, een koffiemachine, een ijsmachine, en zelfs gelamineerde menukaarten en receptfiches. Fantastisch, toch?

De menu’s heeft Wolf met Merel uitgedacht, en dan de kaarten ontworpen op mijn computer. Heerlijk!

Geplaatst op

Zomergems werkdagje

Nu ons ma niet meer alles zelf kan doen – chapeau voor wat ze tot hiertoe wel allemaal deed, ze is per slot van rekening de 70 voorbij – en soms moedeloos wordt van al het werk dat er overal ligt, dachten de broers en ik: we doen eens van werkdag in Zomergem.

We hadden om tien uur afgesproken, maar – mea culpa – het was kwart voor elf voor we eraan begonnen. Roeland dook met Wolf de oude kelder in die overstroomd stond en haalde er alle rommel en brol uit: kapotte en lege wijnkistjes, oude dozen, restanten van bijengerief, kapotte zakken suiker, enfin, u kent het wel. Meteen pompten ze ook alles leeg, schepten de smurrie eruit, en ruimden ook gewoon alles op. Jammer van het goede weer, ze zaten grotendeels in een donkere en zeer vochtige kelder.

Intussen ruimde ik het plankier beneden wat op. Buitenzitten doet ons ma altijd op het balkon en soms op het terras, maar ook beneden is er wel degelijk tuin met een groot plankier. Ik sorteerde massa’s oude bloempotjes en gooide er stapels weg, stapelde hout, sleepte tegels weg, veegde hoekjes uit, gooide rommel weg, sorteerde ander gerief, en begon daarna hetzelfde te doen in de garage. Nu de oude jeep er weg is, is er meer plaats. En helaas ook meer plaats voor rommel en ongeordend gerief. We gooiden bakken overbodig computergerief weg, ons pa sorteerde een paar andere bakken, we ruimden op, veegden, kuisten, versleepten, en gooiden nog meer weg. Jeroen sleepte het meest naar mijn auto.

Ik heb gelukkig een grote auto met een echt grote koffer, en die hebben we twee keer bomvol gestapeld met gerief voor het containerpark. Roeland zegt dat hij eigenlijk spijt heeft dat hij er geen foto van genomen heeft, want dat hij nog nooit een auto zó vol bucht en brol gezien heeft.

En ook merci aan mijn schoonzusje, die tegen half een voor iedereen soep en spaghetti had, zodat we ons daar geen zorgen over hoefden te maken.

Mijn rug vond het welletjes, mijn benen ook, maar het resultaat mag er zijn. Alleen gaan er nog wel zo’n paar dagen moeten volgen.

Geplaatst op

Opruimwoede

Maar ’t was eigenlijk van moetens, dat opruimen. Merel kan zelf fantastisch opruimen, maar zag er zich totaal geen man meer over. Dus ben ik maar aan de slag gegaan, heb al haar kasten uitgeleegd, er een stapel gerief uitgesleept, een kast verzet, en wel nog wat van dat soort dingen. Ik had eigenlijk foto’s vooraf moeten maken, maar bon, het resultaat mag er hoe dan ook zijn.

En het echte resultaat? Een Merel die alweer in haar kamer aan het spelen was met haar poppen. Ik mocht eerst geen foto trekken, want ze moest nog thee uitschenken. Juist ja.

Dit weekend zijn Wolf en ik ook onvermoeibaar aan de slag gegaan in Kobes kamer. Daar was de rommel nog veel, veel erger, en zag Kobe er zich al totaal geen beginnen aan. Zijn kasten zaten ook overvol, dus opruimen was sowieso een quasi onmogelijke taak. Maar Wolf en ik hebben de rivier verlegd terwijl Kobe op kamp was: Wolf heeft zijn kasten uitgeleegd en opnieuw opgevuld, terwijl ik al de rest heb aangepakt, en zijn kamer herschikt heb. Ze lijkt veel ruimer nu. Op de foto hieronder zie je nog de toestand van zijn bureau, en dat was zo voor ongeveer zijn hele kamer.

IMG_4691

We hebben dat samen nog aangepakt in de loop van de zondagnamiddag, en het resultaat was verbluffend. In elk geval vond Kobe het een pracht van een verrassing!

De volgende stap is Wolfs kamer. Die moet niet opgeruimd worden, maar ik moet de gordijnbakken nog schilderen. Mja.

Geplaatst op

Vakantie

Vakantie, dat is ook plots twee jongens die verdwijnen. Een klasgenootje van Kobe is recent in de buurt komen wonen, en ze waren gisteren even langsgekomen om te vragen of Kobe mocht komen spelen. Hij is dus deze morgen richting Nathan vertrokken, is even thuis gekomen om te eten, en was daarna weer weg. En Wolf? Die kreeg een smsje van een vriendje, of hij niet af kwam. GSM in de broekzak, fietsslot rond het stuur, en weg was hij.

En toen waren Merel en ik dus plots alleen. We zijn dan maar boodschappen gaan doen met de aanhangfiets, en dat vond ze zalig. Tot hiertoe moest ze in het kinderstoeltje, maar ik wilde die aanhangfiets wel eens uitproberen. Het is nipt, maar het lukt wel. Alweer een tijdperk afgesloten. Het gaat snel…

En verder zijn we haar kamer aan het uitmesten. Normaal gezien kan ze zelf haar kamer bijzonder goed netjes houden, maar nu had ze het te ver laten komen, en zag ze er zich geen man meer over. Daarbij, haar kasten moesten ook dringend aangepakt worden: alle babyspullen en ontgroeid speelgoed eruit, en alle nieuwe dingen erin. Ik ga meteen ook haar meubeltjes wat verschuiven zodat het groter lijkt. Op deze manier ziet ze het wél zitten, en is ze me fantastisch aan het helpen.

Vakantie voor mij is dus kinderkamers opruimen. Zucht. Maar het geeft wél een goed gevoel achteraf. Gelukkig maar.

Geplaatst op

Merels kamer

Het was dan misschien wel prachtig weer vandaag, ik was in mijn opruim geslagen – ik wil de kamers bruikbaar hebben tegen de communie – en ik wilde verderdoen.

Merels kamer was ronduit een stort. Op het tafeltje naast haar door lagen de kleren en rommel een meter hoog (helaas geen overdrijving), de knuffels lagen overal, er stond speelgoed opgestapeld uit de jongens hun kamers, en op de kast achter de deur was het niet beter.

Ik ben eerst begonnen aan haar kast: alle te kleine kleertjes eruit en in dozen, voor de nichtjes en neefjes. Al mijn kleren eruit en naar mijn kast, idem voor babylakens, dekens, en reservespullen. In de plaats kwam ruimte voor speelgoed en poppen: er staat nu een zeteltje in, een bedje, en er is een schuif voor poppenkleren.

Alle andere rommel werd grondig opgeruimd, en de tafel werd verhuisd naar een plekje voor het raam, als bureautje. Meteen kwam er plaats vrij voor haar keukentje en tafeltje dat nu nog beneden in de woonkamer stond. Wolf hing intussen het groene blad op, en ook de kaders kwamen eindelijk aan de muur te hangen. Het staat er misschien wel vrij vol nu, maar ze vindt het een droom. En voor mij is het een enorme doorn uit mijn oog. Oef.

IMG_9296

IMG_9292

IMG_9293

IMG_9294

Geplaatst op

Opruimwoede

Nu ja, woede kan ik het niet noemen, eerder bittere noodzaak.

Mijn bureau was gisteren aan de beurt, en dat was ook dringend. Zelfs Zapnimf had opgemerkt, zo langs haar neus weg: “Zeg, kunt gij daaraan werken? Nee toch?”

Enfin, speciaal voor haar dus ten getuige:

bureau

Daarna zijn de jongens en ik ook in hun kamer in actie geschoten: zij hebben alle oude ‘kunstwerkjes’ uit hun schuiven gehaald, gefotografeerd wat ze leuk vonden, gehouden wat ze echt wilden, en de rest weggegooid. Alle schuiven zijn uitgemest, hun boekenrekken in orde gezet, de kasten en  bedden van plaats veranderd omdat het vakantie is en ze naast elkaar wilden slapen, het bureau opgeruimd, en alles eens grondig gekuist.

Het resultaat mag er best zijn:

jongenskamer3

jongenskamer2

jongenskamer1

Daarna zijn ze nog met het speelplein gaan zwemmen, en ze waren compleet steendood toen ze terugkwamen. Daarom hebben we deze morgen verdergewerkt, nog voor we naar de Ikea zijn getrokken, en uiteindelijk in de namiddag alles afgewerkt.

Go us!

Geplaatst op

Opruimen

Omdat we vanavond een paar vrienden op bezoek hebben om iets te drinken, moest ons huis opgeruimd worden. Niet dat het niet proper is, dat wel, maar het is nogal… rommelig :-p Mijn bureau is daar nog het ergste voorbeeld van. I know, I know…

We hebben een hoop rommelhoekjes in de woonkamer opgeruimd, de kinderen hebben hun speelgoed aan de kant gedaan, en ik ben aan dat bureau van me begonnen.

bureauvoor

En dan moet ik nog, als ik heel eerlijk ben, toegeven dat ik al een hoop gerief had opgeruimd in de loop van de week. Ik had er dus wel wat werk aan…

Intussen was de woonkamer volledig in orde, en zaten de jongens tv te kijken.

living1

living2

Ik geniet er dus enorm van hoeveel klaarder en zonniger onze woonkamer is geworden na de verbouwing.

Ik gaf Merel een banaan, ruimde verder papieren op, adresseerde brieven aan de sint, en deed verder aan dat bureau. En toen werd het uiteindelijk dit:

bureauna

Met zelfs een afgestofte en gesnoeide bonsai.

Laat dat volk maar komen!