Geplaatst op

Medenoodgeval

Ik vermoed dat de titel hierboven zelden tot nooit uitgesproken wordt, tenzij misschien als je bij Taranartos werkt.

Al sinds jaar en dag “schenk” ik mede op de OpenSchoolDag: de drank uit de Oudheid met gisting op basis van honing. Het is een prima gespreksopener voor mensen die het niet kennen, waaraan ik dan uiteraard naadloos een uitleg over Latijn kan koppelen. Uiteraard, want dat is natuurlijk wel de bedoeling.

Vorig jaar had ik mijn mede nog bij Tom besteld, maar eigenlijk veel te laat om goed te zijn, en als daar dan nog een vertraging bij de Post bij zit, dan heb je problemen. Als in: de mede werd op school geleverd op maandag, twee dagen te laat dus. Hmpf. Gelukkig had ik thuis nog twee eigen flessen staan, maar daar zat geen alcoholvrije tussen. Tsja.

We hebben de doos met de zes flessen dan maar in een kast op school gezet: ongeopend blijft dat behoorlijk lang goed. Donderdag, toen zowat het hele lokaal klaar was, wilde ik die doos uit de kast halen, maar… Geen doos. Foetsie. Lusu. Verdwenen.

We hebben met een paar zowat de hele school afgezocht op de meest logische plaatsen: alle andere kasten in dat lokaal en de belendende, de voorraadkasten in de keuken, de kasten in de administratieve blok… Ook een mailtje naar de collega’s bracht geen soelaas: de mede was spoorloos. Hmpf. Ik had die wel anderhalve dag later nodig, of de hele setup van ons lokaal moest veranderen.

Soit, ik kwam thuis en stuurde een bericht naar Kristof, de zaakvoerder van Taranartos, invoerder van mede uit Koekelare. Hij begreep meteen het hele medenoodgeval – zie je wel dat dat woord moet bestaan? – besprak met mij de beste keuzes, ik bestelde, en vrijdagmorgen om elf uur stond hij hier met vier flessen nieuwe mede.

Een duur grapje voor de school, want die moest natuurlijk wel opnieuw betaald worden, maar man, wat een service! Nog eens dikke merci, Kristof!

Geplaatst op

OpenSchoolDag 2025

Dat gevoel,

wanneer je op de OpenSchoolDag je hart vasthoudt omdat die dag heel belangrijk is voor jouw vak en je maar met twee collega’s in plaats van de gebruikelijke drie bent,
wanneer je dan je lokaal langzaam ziet vollopen met leerlingen die vrijwillig hun zaterdag opofferen om jullie bij te staan en zich in Romeinse kleren hijsen,
wanneer je die leerlingen dan, als jij even bezig bent eentje in een toga te wikkelen, naadloos jouw uitleg hoort overpakken en ze vol vuur hun vak – joùw vak – hoort verdedigen,
wanneer de hogerejaars probleemloos de Romeinse recepten tackelen,
wanneer je een tweedejaars, als jij al bezig bent met een uitleg, zonder verpinken jouw medebar ziet overnemen en tussendoor nog een deskundige uitleg hoort serveren,
wanneer om vijf uur, als jij piepedood bent en alles nog moet opgeruimd worden, een aantal leerlingen, waaronder enkele die geeneens Latijn volgen, zich spontaan aanbiedt om te helpen,
wanneer die dan onvermoeibaar ettelijke keren de trap op en af lopen met dozen vol materiaal, tafelkleren opruimen, spullen naar je auto brengen, tekeningen van de muur halen, posters oprollen enzoverder,
wanneer je die dan, kwart voor zes, zeer uitgebreid bedankt en hen zegt dat je zonder hen op dat moment wellicht in een hoekje stond te huilen,
wanneer er dan eentje plompverloren zegt: “Tja, mevrouw, wij zijn nu eenmaal een warme school”

wel, dàt gevoel, lieve mensen, dat zorgt ervoor dat ik zo ongelofelijk graag op mijn Go! atheneum Mariakerke sta en dat ik na 31 jaar nog steeds vol goesting – zij het met wat meer vermoeidheid – lesgeef.

Geplaatst op

OpenSchoolDag 2024

En ja hoor, ook dit jaar was er onze OpenSchoolDag. Lucie en ik zijn gisteren begonnen om kwart over één om het lokaal aan te pakken: stoelen eruit, tafels schikken, even de poetsvrouw laten passeren, en dan beginnen aankleden: stapels en tonnen materiaal uit de auto’s, de verschillende lokalen waar we kasten hebben, en heel veel dingen ook ophangen. Om half vier is daar ook nog Sam bij gekomen om te helpen, samen met een aantal zeer bereidwillige leerlingen. Tegen kwart na vier ben ik doorgegaan omdat ik met Merel naar de dokter moest, maar toen waren ze nog niet helemaal klaar.

Is dat allemaal wel nodig, hoor ik u denken? Goh, eigenlijk wel, ja. De andere collega’s, zoals bijvoorbeeld Frans of wiskunde, moeten minder moeite doen omdat die leerlingen die vakken sowieso hebben, maar wij zijn een keuzevak. En ons eerste jaar heeft uiteraard een impact op de rest van de jaren: we moeten zo veel mogelijk twijfelaars zien binnen te halen. En dus is ons lokaal volledig versierd, bakt Sam samen met leerlingen Romeinse balletjes en maakt hij dipsausjes, doet Lucie gigantisch veel uitleg en ga ik de leerlingen die zich willen verkleden, begeleiden en schenk ik mede. Allez ja, dat was dit jaar wel wat minder, dankzij Post NL. Ook mijn eigen schuld: ik was compleet vergeten de mede te bestellen, maar Tom heeft die de dinsdag op de post gedaan. Normaal gezien zou die dan op woensdag al moeten toekomen, maar nope, zelfs op vrijdag was er nog geen mede te bespeuren. Ik had nog een fles of twee thuis staan en heb die dan maar geschonken, maar helaas dus niet alcoholvrij. Ach ja, die mede zet ik dan wel in de kast voor volgend jaar, zeker?

Er was ook een heel pak leerlingen die meewerkten: balletjes maken en bakken, sausjes maken, rondlopen in Romeinse kledij en uitleg geven. Ja, want ouders stellen de uitleg van leerlingen ook bijzonder op prijs, vooral omdat wij hen niet briefen, maar hen gewoon eerlijk hun mening laten verkondigen. Dat werkt sowieso het best.

Het fantastische was dat er om 16.00 uur een hoop leerlingen opdaagden: niet alleen Latinisten, ook anderen die weten dat wij heel veel opruimwerk hebben en tegen dan ook alle drie pompaf zijn. Resultaat: tegen half vijf was alles opgeruimd en was de klas weer helemaal gebruiksklaar, met alle gerief in de juiste lokalen en auto’s en alle tafels en stoelen weer op hun plaats.

Nog eens dikke dikke merci aan alle leerlingen die zo enthousiast hebben meegewerkt: jullie maken het verschil!

Geplaatst op

Pompaf

Yup, pompaf, maar de rug heeft het wonderwel nog redelijk gedaan.

Sam, Lucie en ik maar ook stagiaire Eva hebben ettelijke keren uitgelegd wat het verschil is tussen twee uur en vier uur Latijn, wat de zin en onzin van het studeren van een dode taal is, waarom je dus nog Latijn zou studeren… Sam heeft met de leerlingen stapels Romeinse balletjes gebakken en dipsausjes gemaakt, ik heb mede geschonken in alcoholische en niet-alcoholische versie, en we hebben het vooral allemaal zeer druk gehad.

Maar ik heb er een goed gevoel bij: het was een goeie drukte, het was een positieve sfeer en hopelijk kunnen we daar volgend jaar dan ook de vruchten van plukken.

Maar als u me nu even wil excuseren: ik ga plat.

BTW, verslag met foto’s is hier te vinden.

Geplaatst op

Stilte voor de storm

Ik dacht: ik jaag me nog even niet op, ik ga rustig eten in Villa Ooievaar.

Morgen is er namelijk OpenSchoolDag en dat vraagt voor ons enorm veel voorbereiding. Latijn is nog het enige keuzevak, en als er mensen twijfelen en we het mogen uitleggen, dan hebben we ze. Voor ons vak en de doorstroming naar de hogere jaren is onze basis dus bijzonder belangrijk. We zetten dan ook alles op alles, steken heel veel tijd in voorbereiding en aankleding en lokken op het moment zelf mensen. We zijn ook zowat het enige lokaal waar het continu druk is.

Sam en Lucie hadden allebei de vrijdagnamiddag vrij en konden dus al om twee uur beginnen met opruimen en aankleding, dankzij de lieve collega die van lokaal wilde wisselen. Zelf had ik nog les tot half vier, maar dan heb ik alsnog meegeholpen tot kwart voor zes. Het zag er in elk geval prima uit, zowel de basistafels met materiaal, als de kookhoek en de medebar.

Morgen ga ik pas echt tegen tien uur komen, want de dag is lang en ik moet het zien uit te houden tot vier uur in de namiddag. Opruimen gaat gelukkig veel sneller.

Geplaatst op

Twee drukke weken op komst

Ik hou eerlijk gezegd een beetje mijn hart vast, want ik weet niet of mijn rug de komende twee weken wel gaat overleven. Het zal vooral een kwestie zijn van te gaan liggen op elk vrij momentje, zodat die rug kan rusten. Hoezo?

Wel… Mijn rug houdt niet van lang stilzitten of gewoon rechtstaan, dan begint die behoorlijk pijn te doen. En mijn schema (waar de kine en de muzieklessen nog niet eens inzitten):

– ma 06: lesgeven van 9.20 u tot 12.05 u, onderwijscafé over de digitale methode van 12.55 u tot 13. 45 u, dan les tot 15.30 u, dan klassenraden tot :wellicht een uur of zes
– di 07: lesgeven, over de middag breiclub, dan klassenraden
– do 09: lesgeven maar tussendoor een taak voorzien voor de tweedes want dan moet ik een lesje geven aan zesdestudiejaars, iets was verwonderlijk veel energie kost. En dan klassenraden waarvan ik vermoed dat ze tot een uur of acht zullen duren. Dodelijk voor de rug.
– vrij 10: lesgeven tot 11.00u, dan vergadering met de directie over de vakgroepwerking tot 13.00u, dan opnieuw lesgeven tot 15.30u

– ma 13: lesgeven van 9.20 u tot 12.05 u, vergadering uitvaart 12.55-13.45u, lesgeven tot 15.30u, vergadering werkgroep innovatie tot 17.00u, algemene personeelsvergadering tot 17.45u, oudercontact 18.00-20.00u.
– di 14: opnieuw zo’n energievretend snuffellesje van 9.20-10.10u, lesgeven tot 12.05u, breiclub 13.15-13.45u, les tot 15.30u, online vergadering over marketing 16.00-17.00u. Daarna nog een reeks toetsen verbeteren.
– woe 15: werk voor school en website, gelukkig van thuis uit. 17.30u: Wolf gaan ophalen op zijn kot, zorgen dat we tegen 18.45 u terug op school zijn voor het studiekeuzeatelier van de zesdes. Ik denk dat het toch tot half tien zal duren, en dan moet Arwen nog naar Lovendegem en Wolf terug naar zijn kot.
– do 16: mediacoachopleiding van 9.30-15.45 uur. Aansluitend mijn pa gaan ophalen in het ziekenhuis, want die heeft dan een hele dag onderzoeken en zo. Hem afgooien thuis, zorgen dat ik snel iets kan eten want tegen 18.45 uur terug op school voor de infoavond voor de ouders van nieuwe leerlingen. Wellicht niet zeer laat, ik hoop tegen half tien thuis te zijn.
– vrij 17: gewone lesdag, maar na school nog alles klaarzetten voor de openschooldag, en in het geval van onze vakgroep is dat behoorlijk wat werk.
– za 18: openschooldag van 10.00-16.00 uur. Voor ons is die bijzonder relevant, want Latijn is zowat het enige echte keuzevak, en als we bij twijfel onze uitleg kunnen doen, hebben we ze vast. We gaan er dus voluit voor, maar tegen het einde van de dag kan je me meestal samenvegen.

Maar of ik na die twee weken het einde nog haal? Ik hou dus mijn hart vast…