Pompaf

Yup, pompaf, maar de rug heeft het wonderwel nog redelijk gedaan.

Sam, Lucie en ik maar ook stagiaire Eva hebben ettelijke keren uitgelegd wat het verschil is tussen twee uur en vier uur Latijn, wat de zin en onzin van het studeren van een dode taal is, waarom je dus nog Latijn zou studeren… Sam heeft met de leerlingen stapels Romeinse balletjes gebakken en dipsausjes gemaakt, ik heb mede geschonken in alcoholische en niet-alcoholische versie, en we hebben het vooral allemaal zeer druk gehad.

Maar ik heb er een goed gevoel bij: het was een goeie drukte, het was een positieve sfeer en hopelijk kunnen we daar volgend jaar dan ook de vruchten van plukken.

Maar als u me nu even wil excuseren: ik ga plat.

BTW, verslag met foto’s is hier te vinden.

Stilte voor de storm

Ik dacht: ik jaag me nog even niet op, ik ga rustig eten in Villa Ooievaar.

Morgen is er namelijk OpenSchoolDag en dat vraagt voor ons enorm veel voorbereiding. Latijn is nog het enige keuzevak, en als er mensen twijfelen en we het mogen uitleggen, dan hebben we ze. Voor ons vak en de doorstroming naar de hogere jaren is onze basis dus bijzonder belangrijk. We zetten dan ook alles op alles, steken heel veel tijd in voorbereiding en aankleding en lokken op het moment zelf mensen. We zijn ook zowat het enige lokaal waar het continu druk is.

Sam en Lucie hadden allebei de vrijdagnamiddag vrij en konden dus al om twee uur beginnen met opruimen en aankleding, dankzij de lieve collega die van lokaal wilde wisselen. Zelf had ik nog les tot half vier, maar dan heb ik alsnog meegeholpen tot kwart voor zes. Het zag er in elk geval prima uit, zowel de basistafels met materiaal, als de kookhoek en de medebar.

Morgen ga ik pas echt tegen tien uur komen, want de dag is lang en ik moet het zien uit te houden tot vier uur in de namiddag. Opruimen gaat gelukkig veel sneller.

Twee drukke weken op komst

Ik hou eerlijk gezegd een beetje mijn hart vast, want ik weet niet of mijn rug de komende twee weken wel gaat overleven. Het zal vooral een kwestie zijn van te gaan liggen op elk vrij momentje, zodat die rug kan rusten. Hoezo?

Wel… Mijn rug houdt niet van lang stilzitten of gewoon rechtstaan, dan begint die behoorlijk pijn te doen. En mijn schema (waar de kine en de muzieklessen nog niet eens inzitten):

– ma 06: lesgeven van 9.20 u tot 12.05 u, onderwijscafé over de digitale methode van 12.55 u tot 13. 45 u, dan les tot 15.30 u, dan klassenraden tot :wellicht een uur of zes
– di 07: lesgeven, over de middag breiclub, dan klassenraden
– do 09: lesgeven maar tussendoor een taak voorzien voor de tweedes want dan moet ik een lesje geven aan zesdestudiejaars, iets was verwonderlijk veel energie kost. En dan klassenraden waarvan ik vermoed dat ze tot een uur of acht zullen duren. Dodelijk voor de rug.
– vrij 10: lesgeven tot 11.00u, dan vergadering met de directie over de vakgroepwerking tot 13.00u, dan opnieuw lesgeven tot 15.30u

– ma 13: lesgeven van 9.20 u tot 12.05 u, vergadering uitvaart 12.55-13.45u, lesgeven tot 15.30u, vergadering werkgroep innovatie tot 17.00u, algemene personeelsvergadering tot 17.45u, oudercontact 18.00-20.00u.
– di 14: opnieuw zo’n energievretend snuffellesje van 9.20-10.10u, lesgeven tot 12.05u, breiclub 13.15-13.45u, les tot 15.30u, online vergadering over marketing 16.00-17.00u. Daarna nog een reeks toetsen verbeteren.
– woe 15: werk voor school en website, gelukkig van thuis uit. 17.30u: Wolf gaan ophalen op zijn kot, zorgen dat we tegen 18.45 u terug op school zijn voor het studiekeuzeatelier van de zesdes. Ik denk dat het toch tot half tien zal duren, en dan moet Arwen nog naar Lovendegem en Wolf terug naar zijn kot.
– do 16: mediacoachopleiding van 9.30-15.45 uur. Aansluitend mijn pa gaan ophalen in het ziekenhuis, want die heeft dan een hele dag onderzoeken en zo. Hem afgooien thuis, zorgen dat ik snel iets kan eten want tegen 18.45 uur terug op school voor de infoavond voor de ouders van nieuwe leerlingen. Wellicht niet zeer laat, ik hoop tegen half tien thuis te zijn.
– vrij 17: gewone lesdag, maar na school nog alles klaarzetten voor de openschooldag, en in het geval van onze vakgroep is dat behoorlijk wat werk.
– za 18: openschooldag van 10.00-16.00 uur. Voor ons is die bijzonder relevant, want Latijn is zowat het enige echte keuzevak, en als we bij twijfel onze uitleg kunnen doen, hebben we ze vast. We gaan er dus voluit voor, maar tegen het einde van de dag kan je me meestal samenvegen.

Maar of ik na die twee weken het einde nog haal? Ik hou dus mijn hart vast…

OpenSchoolDag

Jawel, wat ik gisteren al voorspeld had, werd bewaarheid: het was een beetje te zwaar voor mijn rug vandaag.
Maar bon, voor ons is dit een extreem belangrijke dag: alleen dan kunnen we leerlingen – en hun ouders – ervan overtuigen Latijn te doen. Uiteraard is er een aantal leerlingen dat al besloten heeft, maar de twijfelaars kunnen we dan over de streep trekken.

Lucie had alles netjes ingericht, Ellen stond klaar om met leerlingen Romeinse balletjes te maken en dipsausjes, Lucie is degene die vooral de uitleg doet, en ik, ik verkocht mede en gaf mee uitleg.

Het was bij momenten zeer druk, er kwam ook een aantal oud-leerlingen langs, en ik had er wel een goed gevoel bij, ja. Maar de rug, die had dat gevoel niet zo meteen. Gelukkig heb ik zalige, maar echt zalige leerlingen en kinderen en echtgenoot  die zich om vier uur aanboden om alles te helpen opruimen, zodat we om kwart na vier konden zeggen dat het lokaal weer perfect bruikbaar was als lokaal, met alles netjes opgeruimd, weggeborgen, teruggebracht naar het oorspronkelijke lokaal en meegenomen. Het zag er properder uit dan voordien.

Een “officieel verslag” met stapels extra foto’s kan u hier op de schoolwebsite bekijken, ik voeg hier gewoon nog even de recepten van de hapjes toe zodat we ze zeker niet kwijtraken.

Thuisgekomen ben ik gaan liggen en heb ik – alweer – geen vin meer verroerd. Het gaat een bijzonder rustig weekend worden, me dunkt.

Een beetje te

Deze week is eigenlijk gewoon te veel voor me, en de ergste dag moet nog komen…

Maandag was er de infoavond voor de GWP. Dinsdag was er dat verpletterende nieuws, de algemene personeelsvergadering en het oudercontact, woensdag waren er twee extra lesuren voor de zesdestudiejaars van onze campus, donderdag was er de generale repetitie voor ons koorconcert.

Vandaag had ik drie uur les en dan een uur studie bij een klas tweedes. Ik heb hen vriendelijk gevraagd, aangezien ze toch geen taak hadden, of ze het zagen zitten om te ‘sprinkhanen’. Voor u zich afvraagt wat ik daarmee bedoel: ja, dat is een neologisme, maar het beschrijft perfect wat ik bedoel.

Morgen is het OpenSchoolDag, maar waar er vroeger vaklokalen waren en elke leerkracht zijn lokaal toch min of meer op orde hield, zijn de lokalen nu verbonden aan één klasgroep, en nee, die onderhouden hun lokaal niet. Door de vele afwezige leerkrachten stonden er nogal wat lokalen leeg dat lesuur. Ik ben met twintig tweedes van klas naar klas getrokken, en als een bende sprinkhanen streken ze neer: papieren opruimen, boeken en mappen goed leggen, borden schoonvegen, banken en stoelen netjes zetten, gordijnen opnieuw ophangen, rommel opruimen, weggooien of in een kast proppen. Na vijf minuten verlieten we het lokaal in een totaal andere staat. Ze deden dat prachtig, die tweedes, en dan kende ik de helft van hen niet eens. Dikke, dikke pluim!

Om twaalf uur was mijn pijp uit en ben ik er vanonder gemuisd, al was het maar om de vragen van collega’s te vermijden. Ik ben naar de Ooievaar gereden, heb daar een heerlijke viswaterzooi gegeten en mezelf daarna beloond met een latte en een kokostaartje, en genoot intens van de rust.

Tegen half twee stond ik alweer op toezicht, gaf daarna nog twee uur heerlijk rustig les in mijn zesdes, en vroeg hen daarna om de stoelen van lokaal 0.08 weg te zetten, wat ze ook braaf deden. Oef.

En dan mocht ik op mijn eentje, met een rug die dan al behoorlijk veel pijn deed, het lokaal klaarzetten voor de OpenSchoolDag morgen. We zijn met drie, maar de ene had maar les tot 11.00 uur en woont op een half uur rijden, zodat ik die niet wilde doen terugkomen. De andere vond dat zij meer pijn had dan ik – pas op, ik wéét dat ze pijn heeft, littekenweefsel na een hysterectomie, dat is geen lachertje – en ging naar huis. Maar als ik het niet deed, werd het simpelweg niet gedaan. Ik heb dus nog staan vegen – wat ik absoluut niet mag doen van de dokter – en opruimen, heb met tafels gesleurd – wat ik óók absoluut niet mag doen – heb tafelkleedjes gelegd, cursussen ten toon gespreid en strips en andere spullen uitgestald. En toen was ik alweer misselijk van de pijn, maar bon. Het resultaat mag er zijn. De verdere aankleding neemt mijn gezonde collega morgenvroeg voor haar rekening.

Ik sprong in de auto, spurtte naar huis, pikte Kobe op die al klaar stond aan de deur en zwierde hem ietsje te laat af in zijn orkestrepetitie.

En toen ging ik plat. Ik ben benieuwd hoe lang ik het morgen zal uithouden: mijn rug is nu eigenlijk al overbelast…

Kam School View

Zoals ik eerder al schreef, heb ik collega’s met behoorlijk maffe ideeën.

Omdat we dus onze nieuwe leerlingen – of toch misschien toekomstige leerlingen – niet bepaald mogen laten rondlopen in de school zoals op een gewone OpenSchoolDag, hadden Lana en Ruben het ambitieuze idee om een KAM School View te maken, volledig in de stijl van Google Street View.

Met een 360° camera zijn ze alle gangen en de meeste lokalen gaan fotograferen, hebben ze overal een link gezet naar de specifieke vakken die we daar in de kijker wilden zetten – mijn bijdrage dus waren alle pagina’s met uitleg over de vakken – zijn ze zelfs de speelplaats gaan fotograferen, en als klap op de vuurpijl heeft Lana er zelfs zes easter eggs, in casu appeltjes in verstopt.

Ik vind dat persoonlijk geniaal: zo krijg je toch een beeld van de school, maar wel volledig coronaproof.

Ga gerust maar eens rondlopen op mijn school ^^

Ik ben dus zowel super trots als mega dankbaar. Echt.

Moe.

Moe. Maar echt bone deep moe, tot op het bot. En moeite om mezelf op te laden.

Het zijn ook al zware weken geweest, om eerlijk te zijn. Ik geef nog steeds 4/5 les, waarvan de helft met een halve klas achter een computerscherm en een halve klas voor mijn neus, die verstopt zit achter een mondmasker.

Dat vraagt veel planning, maar ook vooral veel energie: ik ben gewoon om ‘show’ te geven voor de leerlingen die gewoon in de klas zitten, maar nu moet je zowel voor die leerlingen je les geven, als zorgen dat ook de leerlingen die thuis zitten en dus de les volgen die ik live stream, aandachtig blijven. Dat is een andere manier van lesgeven, eigenlijk.

Soit, het zij zo.

Daarnaast is er dus die OpenSchoolDag waarvoor ik intussen ook zelf de presentatie heb gedaan. Op de infoavond had ik twee collega’s die dat live hadden gedaan, maar de ene collega is momenteel afwezig en de andere heeft gewoon geen energie meer over om dat er nog bij te nemen.

Ik heb dan zelf maar de bindtekstjes uitgeschreven, net zoals de visie en zo, foto’s en filmpjes gezocht van de verschillende activiteiten op school, en alle presentaties zelf ingesproken. Elk stukje is op een andere locatie zodat de school goed te zien is, en alles is tussen mijn lessen door opgenomen.

Deze week waren er ook nog de klassenraden, en vlak daarvoor dus nog een verbetermarathon.

Alle extra’s voor de website zijn normaal gezien ook verzameld, alle vakken en foto’s zitten erin, alles staat klaar.

En ik, ik ben moe. Maar echt. Bon, nog een week, en dan is tenminste die OpenSchoolDag achter de rug. Toch dat.